ครกหินที่ดี มักแนะนำ ให้ไปหาซื้อที่อำเภออ่างศิลา จังหวัดชลบุรี แต่ผู้เล่า ไม่ได้ผ่านย่านนั้น มาหลายปีแล้วไม่มั่นใจยังเป็นตลาดที่สำคัญเกี่ยวกับครกและสาก เครื่องทำครัวคู่คนไทยอยู่อีกหรือปล่าว
เกร็ดธรรมครั้งนี้ ยังเกิดอยู่ที่วัดเดิมในจังหวัดเพชรบูรณ์
บริเวณครัวของวัดซึ่งเดิมเป็นห้องไม้ ไม่ใหญ่มากนัก ฝาไม้กระดาน มุงสังกะสี เครื่องครัวล้างตากเก็บ วางบนแคร่ไม้ธรรมดาด้านนอกดูสะอาด
ในทุกเช้า ลูกศิษย์ชาย หญิง ต่างขมักเขม้น ช่วยกันประกอบอาหารเพื่อนำถวายพระ ต่างเลือกแสดงฝีมือ ตามที่ตนเองช่วยได้ เก้ๆ กังๆ หาที่ลงไม่ได้ก็ โชว์ฝีมือด้านชงและเสริฟกาแฟ นั่งเม้าท์เป็นย่อม ๆ แทน
แม่ครัวตัวจริง รสมือไม่เป็นรองใคร จะเป็นโยมพ่อ และโยมแม่ของพระอาจารย์ ที่จะคอยดูแลอาหารและสอนลูกครัวรุ่นใหม่ ๆ ให้ทำข้าวยี่ปึ้ง(ลักษณะคล้ายขนมบะจ่าง)ผัดผักนานาชนิด หรือปอกผลไม้แยกไว้เป็นสัดส่วน ขนุนวัดก็เยอะ เคยไปช่วยเก็บจากต้นหลังวัด คุณเณรปีนขึ้นไปตัดและผูกเชือกหย่อนผลลงมาต้องแบกกันถึง 2 คน จึงไหว
รายการสำคัญที่ทำให้เกิดเรื่อง จำไม่ได้ว่า เป็นอาหารอะไรที่ตนเองจะต้องถือสากเพื่อจะนำไปเก็บที่
“ตุ๊บ”
สากผลัดตกจากมืออย่างไม่ตั้งใจลงบนลานดินที่นุ่ม
เอื้อมมือไปเก็บ แต่..สากกลับแสดงปาฏิหาริย์หักออกเป็น 2ท่อนทันที
เปรี้ยง...
.....ไม่ครับ ไม่มีเสียงฟ้าร้อง ปรากฏเป็นอัศจรรย์อะไร !
ได้แต่ยืนหน้าฉงนเป็นอย่างยิ่ง ?
เป็นไปได้อย่างไร ที่สากหินอย่างดีแข็งแกร่งตกลงบนดินนุ่มกลับหักเป็น 2 ท่อน
ทำไม ? มันถึงหักได้....
คงจะมีมุมกระแทก ที่ตรงกับจุดหักจริง ๆ
ก็มองถึงปัจจุบันขึ้นมา เราหัดปฏิบัติสมาธิ มักหลงผิดว่า เป็นผู้มีความมุ่งมั่น อย่างแน่วแน่ แต่เมื่อใด เราเหวี่ยงใส่คนรอบข้าง ที่มากระทบใจเราจนสติหลุด หรือ สัมผัสสิ่งนุ่มนวล ที่ทำให้ใจอ่อนไหวจนอ่อนแอ หรือ ความพลัดพรากจากของรัก เราก็ไม่ต่างอะไรกับสากหักอันนี้
รอยธรรมที่หัดเดิน ต้องมีบททดสอบเช่นนี้ตลอดทางเหมือนที่พระท่านสอนไว้
และทางแรก อย่าลืมนะครับ หากทำสากวัดหักแล้วอย่านิ่งเฉยหาซื้อมาใช้วัด เดี๋ยวจะติดหนี้สงฆ์นะ..จะบอกให้
เก็บมาเล่า
อุบล |