รูปชุด "วัตร" ที่งดงามจำนวน ๙ ภาพนี้ ลุงสิทธิ์ขอลงไว้เป็นกระทู้สุดท้ายก่อนลาพักร้อนราว ๑ สัปดาห์

รูปแรกเรียกว่า "บิณฑบาตเป็นวัตร"

...ในบรรยากาศของการบิณฑบาตในหมู่บ้านชนบท หากพระภิกษุมิได้เดินบิณฑบาตเป็นประจำ ก็คงต้องประสบทุกขเวทนาไม่น้อย เพราะเหตุที่หินลูกรังนั้นมักมีความคมเอาเรื่องทีเดียว

วัตรอันงดงามอีกอย่างหนึ่งก็คือ "ธุดงควัตร"

การธุดงค์นั้นก็เป็นเหมือนหลักสูตรเร่งรัดของพระกรรมฐาน เพราะเป็นการกระโจนเข้าไปเผชิญกับทุกข์ เป็นการฝืนกิเลสของเจ้าของที่เคยกินอยู่อย่างสบายด้วยตัณหาอุปาทาน ก็ลองรักษาข้อวัตรในทางที่ไม่ตามใจตัวเองอีก เช่น ฉันอาหารเฉพาะที่บิณฑบาตได้เท่านั้น (คือไม่ฉันอาหารที่คนนำมาถวายที่วัด) อยู่ป่าหรือนอนโคนไม้เป็นวัตร หรือไม่นอนเป็นวัตร ฯลฯ

นี้จึงจัดว่าเป็นการเผชิญทุกข์เพื่อความดับทุกข์ เป็นการกระทำโดยปัญญา เป็นการกระทำอย่างเห็นเป้าหมาย (มิใช่สักแต่ว่าทำตนให้ลำบากเปล่า) ทำบนความรู้ว่าธุดงควัตรนี้จะเป็นปัจจัยเกื้อกูลต่อการเจริญศีล สมาธิ และปัญญาอันยิ่ง อันเป็นกิจสำคัญแห่งการประพฤติพรหมจรรย์ในพระพุทธศาสนานี้

ภาพนี้รู้สึกได้ถึงความยินดีในการที่จะได้ออกธุดงค์ของท่านทั้งหลาย...

แล้วที่วัดแห่งนี้ต้องนุ่งห่มขาวนานเท่าไรจึงจะบวชพระได้คะ

การสนทนาธรรมตามกาลก็เป็น "วัตรที่งดงาม" อีกอย่างหนึ่ง

...สิ่งที่ยังไม่เคยได้ยินได้ฟัง ก็จะได้ยินได้ฟัง

...สิ่งที่เคยได้ยินได้ฟังแล้ว ก็ยิ่งเข้าใจแจ่มแจ้งขึ้น

...ทั้งยังช่วยบรรเทาความสงสัยในใจ (ในธรรมที่ยังสงสัยอยู่)

...สุดท้าย การฟังธรรมย่อมยังใจผู้ฟังให้ผ่องใสเบิกบาน

"ล้างเท้าถวายครูอาจารย์ในวันสงกรานต์"

เป็นความงามในจิตใจของศิษย์ผู้มีความกตัญญูรู้คุณท่าน

บางที เพียงแค่เอื้อเฟื้อที่พักอาศัยให้ได้ศึกษาและปฏิบัติในเสี้ยวหนึ่งของชีวิตพรหมจรรย์ ศิษย์ที่ดีก็ยังไม่เคยลืมพระคุณ

แล้วพระคุณของคุณพ่อคุณแม่ผู้ให้ชีวิตทั้งชีวิตแก่เราล่ะ ...

ได้เห็นรูปหลวงพ่อชารูปนี้แล้ว ทำให้พิจารณาได้ว่า

วัตรที่งดงาม คืองดงามด้วยข้อวัตรปฏิบัติ

แม้ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีพัดลม ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ 

ยุงก็ชุม ห้องน้ำก็ไกล อาหารก็ไม่สมบูรณ์ ฯลฯ

แต่ความลำบากก็ทำให้ชีวิตของพระผู้ฝึกตน ได้มีพัฒนาการจนเป็นพระอริยเจ้ากันมากหลาย จนได้มาเป็นครูบาอาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่

เวลามีโอกาสไปภาวนาตามวัดที่ยังอัตคัด เมื่อคิดถึงข้อนี้ ก็จะเป็นที่มาของกำลังใจไม่น้อย

ในทางตรงกันข้าม เวลาที่ไปภาวนาตามวัดที่มีทุกสิ่งทุกอย่างพร้อมบริบูรณ์ หากผู้อยู่ปฏิบัติหลีกเลี่ยงการใช้ไฟฟ้าที่เกินจำเป็น คล้ายทำวัดบ้านให้เป็นวัดป่า ทำบ้านให้เป็นวัด ก็จะช่วยแปลง "วัด" ให้เกิด "วัตร" ที่งดงามได้ตามสมควร  

กราบนมัสการหลวงปู่ชา

มองภาพหลวงปู่ชา กระเทือนใจ " เราคนเดียวแท้ ๆ ที่ก้าวบนบันไดโลกและบันไดธรรม ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน "

ขอบพระคุณ " วัตร " ต้นแบบของพี่สิทธิ์

ขอบพระคุณกำลังใจจากพี่น้อง "...ขณะนี้ป้ารักทุกนาฑีที่มีชีวิตอยู่ไม่ใช่อยู่เพื่อคนที่รักเรา แต่อยู่เพราะป้ารู้จักรักตัวเอง รักพระพุทธเจ้า และพระธรรมมาก..."

อนุโมทนา สาธุการยิ่งครับผม

กุฏิไม้ ที่พำนักของท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณาภรณ์ พระนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ของประเทศไทยและของโลก

(พระอาจารย์ชยสาโร และพระอาจารย์สิริปัญโญ เดินทางไปกราบนมัสการเยี่ยมพระพรหมคุณาภรณ์ ยังที่พำนักที่ไม่ปรารถนาให้ญาติโยมทราบ เพื่อจะได้ให้ท่านพักฟื้นและทำงานด้านหนังสือวิชาการทางพระพุทธศาสนา)

จากลูกมหาเศรษฐีอันดับสองของมาเลเซีย (อันดับ ๙๓ ของโลก) ปฏิเสธมรดก ๙.๕ พันล้านเหรียญสหรัฐ เพราะรักการครองชีวิตในร่มกาสาวพัสตร์มากยิ่งกว่า

พระอาจารย์สิริปัญโญ ได้ผ่านการฝึกฝนอบรมตนเองมาอย่างมากจนบัดนี้กลายมาเป็นครูอาจารย์ที่พาลูกศิษย์ออกธุดงค์ เป็นวัตรที่งดงามยิ่งอันหนึ่ง

"เต่าดำ" เป็นเขตป่าทึบในจังหวัดกาญจนบุรี และเป็นที่ตั้งของสำนักสงฆ์ซึ่งเป็นสถานปฏิบัติธรรมของวัดป่านานาชาติ การเดินทางเข้าออกลำบากและใช้เวลามาก

เวลามีพระภิกษุอาพาธ พระท่านก็ต้องดูแลกันเองเป็นหลัก พระเถระอย่างท่านชยสาโร ฯลฯ ก็ต้องเป็นผู้นำ เป็นแบบอย่างการรักษาข้อวัตรที่ดีงาม

"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พวกเธอ (มาบวชแล้ว) ไม่มีมารดา ไม่มีบิดา

ถ้าพวกเธอจักไม่พยาบาลกันเอง ใครเล่าจักพยาบาล..."