ครั้งหนึ่ง มีวาสนาได้กราบนมัสการหลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท วัดป่าภูริทัตตปฏิปทาราม ที่อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี ไปถึงหมู่คณะต่างกระวีกระวาดเข้ากราบหลวงปู่ที่นั่งพักอยู่บริเวณหน้ากุฏิ
ส่วนตัวผมเดินเลยจะไปเข้าห้องน้ำ
“เอ็ง ๆ....เอ็.......ง”
เสียงร้องที่ครวญครางอย่างเจ็บปวดดังขึ้น
หันไปมอง เห็นสุนัขกำลังตัวสั่นเทา งอตัว สั่นระริกอย่างหวาดกลัวต่อสิ่งที่ตนเองถูกกระทำอยู่
เป็ด ตัวเต็มวัย กำลังใช้ปากแง็บๆ กัดสุนัขไปตามแข้งขาอย่างไม่ปราณี
สุนัขที่นอนได้แต่ชักขาหนีไปมา ลักษณะกัดของเป็ด ทำปากและไซด์ปากเหมือนตอนหากินในน้ำหลายท่านคงเห็นจนชินตา
สุนัขได้แต่นอนกลัวลนลาน ส่งเสียงโหยหวน
นึกขำอยู่ในใจว่า สุนัขตัวใหญ่กลับกลัวเป็ดตัวเล็ก
พอกลับมา จะเดินไปกราบหลวงปู่ เจ้าสุนัขตัวนั้น วิ่งตรงอย่างประสงค์ร้ายแยกเขี้ยวคำราม มาแต่ไกล วิ่งชาร์จเข้ามาอย่างแค้นเคือง
สายตา มองไม่กระพริบ พยายามป้องกันตัวอย่างเต็มที่
งับหนึ่ง ชักเท้าหนี.... ทัน
งับสอง รอดไป พร้อมถอยกรูด สลับขาซ้าย ขวา หนีเขี้ยวไปมา
แต่อาการไม่ลดละ ในการไล่งับ ดำเนินไปเหมือนภาพสโลว์โมชั่นในหนัง พร้อมเสียงตะโกนไล่ แต่สุนัขคงไม่กลัวหรือได้ยิน คนที่ร้องอย่างเสียงหลงในขณะนี้
แควก...ๆ
แรงกระชากของเขี้ยว ทำให้กางเกงลูกฟูกขาดทันที
สุนัขหยุดในที่สุด คงสมหวัง สะใจที่ได้งับคนชดเชยแรงแค้นจากเป็ดแล้ว จึงหยุดและวิ่งหนีไป
นึกเคืองในใจ อะไร ?......โดนเป็ดกัดแล้วมาโกรธไล่กัดคน อย่างนี้ มีที่ไหน !
หรือ คิดจะตัดตอนพยานรู้เห็นการเสียฟอร์มสุนัขที่โดนเป็ดไล่กัด ?
แล้วก็ขำ เมื่อกี้หัวเราะไม่ใช่เหรอ ว่าสุนัขตัวใหญ่กลับกลัวเป็ดตัวเล็ก คราวนี้ สุนัขตัวเล็กทำให้คนตัวใหญ่กลัวไม่ต่างกัน แล้วกริยาเราที่หนีสุนัข ไม่ต่างกับเหตุการณ์ที่เป็ดไล่กัดสุนัขเลย
ชาติก่อนคงเที่ยวโมโห ไล่กัดใครไม่เลือก ชาตินี้ จึงมาพบกรรมเฉพาะตนอย่างนี้.-
ปล. ฉีดยากันบ้าและบาดทะยักเรียบร้อยแล้วในตอนนั้น ในตอนนี้ก็อยู่ระหว่างฉีดยากันบ้าอีกเนื่องจากถูกแมวกัดผ่านไปเข็มที่ 3 แล้ว “ฮึ ฮึ....กรรมของผมคนเดียว”
เก็บมาเล่า
อุบล
|