มีเรื่องน่าพิจารณาในท่ามกลางความตื่นตระหนกกับภัยธรรมชาติ จนทำให้เกิดเป็น "ทุกข์ล่วงหน้า" คล้ายตัวเปียกก่อนฝนตก

มีเพื่อนสมาชิกบางท่านหยิบยกเรื่องน่าพิจารณาว่า "ความตื่นตระหนกชนิดที่เรียกว่ากระต่ายตื่นตูม" กับ "ความไม่ประมาท" มันแตกต่างหรือแยกกันที่ตรงไหน

ทำภายนอกเหมือนกัน แต่ภายในอาจต่างกัน 

แม้กิจภายนอกคือการตระเตรียมต่าง ๆ จะสำเร็จ แต่กิจภายในคือการรักษาใจเสีย ในทางธรรมท่านก็ถือว่าขาดทุนอยู่ดี  

สุดท้ายก็ไม่พ้นต้องใช้โอวาทธรรมของหลวงปู่ที่ว่า "หมั่นดูจิต รักษาจิต" เพื่อให้ทันรู้ว่าจิตปรุงแต่งทำร้ายเจ้าของให้ต้องเป็นทุกข์ล่วงหน้า ชนิดที่เรียกว่าตัวเปียกก่อนฝนตกอยู่หรือเปล่า ตระเตรียมหรือจัดการด้วยปัญญาหรือด้วยความหลงก็ต้องหมั่นสอบทานสอนใจเจ้าของเรื่อยไป

นี่ขนาดมีพระพุทธเจ้าและครูบาอาจารย์คอยสอนคอยกระหนาบก็ยังคอยจะหลง ถ้าไม่มีพระพุทธเจ้า ไม่มีครูอาจารย์ จะหลงไปถึงไหน มีหวัง "ตายหลง" เป็นแน่แท้เชียว ...น่าพิจารณา น่าพิจารณา 

สาธุค่ะ.. รู้ว่าทุกข์เป็นธรรม เกิดที่ใจ ดับที่ใจ แต่ก็ทำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง..

ตอนนี้ก็ต้องใช้โอวาทธรรมของหลวงปู่ที่ว่า "หมั่นดูจิต รักษาจิต" มาคอยเตือนตนอยู่เหมือนกันค่ะ

สติ  ดูที่ปัจจุบัน 

"ไม่เห็นทุกข์.. ไม่เห็นธรรม"   สรุปว่าตอนนี้น้ำเข้าใกล้เขตสายไหมเต็มที.. ถึงกายจะทุกข์ต้องแบกกระสอบทรายกันน้ำ แต่จิตไม่ทุกข์ คือจิตผ่องใส ใจเบิกบาน  อันนี้ที่เค้าเรียกว่า "เป็นผู้เห็น...ไม่ใช่ผู้เป็น"  ใช่ป่ะคับ