หลวงปู่ดู่แม้จะเป็นพระภิกษุชราซึ่งอยู่บ้านนอก แต่ท่านกลับเป็นผู้มีมุมมองที่กว้างขวางและครอบคลุม โดยเฉพาะอย่างยิ่งโอวาทของท่านที่ว่า  

         "เรายังอยู่ทางโลก (เป็นฆราวาส) ต้องเหยียบเรือสองแคม คือทางโลกก็ต้องไม่ให้ช้ำ ทางธรรมก็ต้องไม่ให้เสีย"

คุณทนายใหญ่ขา ประชาคมเว็บนี้ใจดีค่ะอธิการก็ดี ไม่เหมือนอธิการบ่ดี คณะบดีใจดี ซึมเฉลยคำถามมีรางวัลมาแล้วค่ะ

ร่าเริงในธรรมค่ะ

civic responsibility first lawyer always ka

แม่นแล้วจ้า แต่เป็นความพอดี (มัชฌิมา) สำหรับนักปฏิบัติที่เป็นฆราวาสนะ

แต่สำหรับพระแล้ว ท่านไม่ต้องเหยียบเรือสองแคม ท่านเอาทางธรรมโลด เพราะท่านไม่มีห่วง ไม่มีภาระอย่างฆราวาส ได้ธรรมเห็นธรรมแล้วจึงค่อยมาสงเคราะห์โลก สงเคราะห์ผู้มีพระคุณ

ขอดึงกระทู้นี้มาให้พุทธธิดาและเพื่อนๆได้อ่านอีกครั้ง

สาธุ    จะน้อมนำไปปฏิบัติครับ  

(เหยียบเรือสองแคม ภาคขยายความในชีวิตจริง)

เป็นเรื่องที่พบเจอเป็นธรรมดากับกรณีที่แม่บ้านหรือพ่อบ้านมีศรัทธาในการปฏิบัติธรรม แต่อีกฝ่ายหนึ่งยังไม่มีศรัทธา หรือมีศรัทธาแต่น้อย หากฝั่งที่มีศรัทธามากจะเร่งการปฏิบัติของตนก็อาจมีเสียงหรือกิริยาไม่พอใจของอีกฝ่ายหนึ่งปรากฏให้เห็น

ข้อเตือนใจที่จะช่วยประคับประคองชีวิตทางธรรมและทางโลกให้เป็นไปด้วยความดีงามในระยะยาวก็คือ "เหยียบเรือสองแคม" ที่หลวงปู่ชี้แนะไว้

เราจะเอาแต่ฟากทางโลก ชีวิตก็จะเป็นโมฆะ

เราจะเอาแต่ฟากทางธรรม เราก็บกพร่องต่อหน้าที่ต่าง ๆ ในทิศ ๖ ผลก็คือ ไม่เกิดบรรยากาศของการสนับสนุนส่งเสริมเกื้อกูลในการปฏิบัติธรรม รวมทั้งประโยชน์ต่อคนใกล้ตัวก็ไม่เกิดขึ้นด้วย

การใช้กุศโลบายด้วยวิธีการต่าง ๆ จึงเป็นสิ่งจำเป็นยิ่ง เช่น ความพยายามจะให้กิจกรรมในครอบครัวไม่บกพร่อง การสร้างการยอมรับด้วยพัฒนาการที่ดีขึ้นของตนเองทั้งในทางพฤติกรรม (ศีล) ความมั่นคงทางจิตใจ (สมาธิ) และความคิดอ่านอย่างผู้มีปัญญา 

กุศโลบายต่าง ๆ นั้นไม่ตายตัว หนักเบาตามความใกล้-ห่างของศรัทธา ศีล จาคะ และปัญญาของสมาชิกในครอบครัว ถ้าห่างกันมากก็ต้องใช้ความอดทนและกุศโลบายมากขึ้นตามลำดับ ก็จะว่าอย่างไรได้ล่ะ ในเมื่อ "โลกนี้พร่องอยู่เป็นนิจ"

ความสำเร็จของ "การเหยียบเรือสองแคม" ย่อมช่วยให้การปฏิบัติของเรา เป็นไปด้วยความราบรื่นในระยะยาว เกิดประโยชน์ทั้งแก่ตนเองและคนรอบข้าง

ใครมีประสบการณ์การใช้กุศโลบายในเรื่อง "เหยียบเรือสองแคม" เพื่อประคับประคองทั้งชีวิตการปฏิบัติและชีวิตทางโลก หรือชีวิตส่วนตัวกับชีวิตครอบครัว ก็เรียนเชิญมาแบ่งปันกันนะครับ

กรณีที่บ้าน แม่บ้านมีศรัทธา แต่ไม่ค่อยปฏิบัติ คอยแต่สนับสนุนอย่างเต็มที่อยู่ห่างๆ คิดอยู่นานว่า จะหากุศโลบายใดดีในการชักนำให้เข้าสู่การปฏิบัติอย่างเป็นกิจลักษณะเสียที ล่าสุดเกิดเหตุวุ่นวายกับลูก จึงใช้อุบายทางโลก มาชักนำให้เขาปฏิบัติทางธรรม ว่า การปฏิบัตินอกจากเพื่อตนเองแล้ว ผลบุญยังส่งถึงผู้ที่เรารักและห่วงใยด้วย ปรากฎว่า ความรักและผูกพันระหว่างแม่ลูก ให้ผลทันตาเห็น เขาเริ่มปฏิบัติอย่างจริงจัง แบบที่ผมเชื่อว่า จะมีแรงบันดาลใจให้ทำอย่างต่อเนื่องได้แน่นอน   

ยอมรับว่า มิใช่กุศโลบายที่ดีนัก แต่เมื่อเทียบกับผลที่เกิดขึ้น ก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก

ขอแชร์กับคุณpsyu เรื่องความผูกพันกับลูกบ้าง
เพื่อนเล่าให้ฟังว่า...
มีพนักงานที่บริษัทคนหนึ่ง ปกติเป็นคนที่สูบบุหรี่จัด
พยายามเลิกสูบมาหลายหน แต่ก็ไม่สำเร็จ
วันหนึ่งในงานเลี้ยงบริษัท เขาเข้ามาบอกเพื่อนว่า
"ผมเลิกสูบบุหรี่ได้แล้วนะ"
เพื่อนเลยถามเขาว่าเลิกได้ยังไง รู้จักกันมานาน
เห็นติดบุหรี่ชนิดที่ ดูไม่มีทีท่าว่าจะเลิกได้เลย
ทำอย่างไรช่วยบอกที มีคนอยากเลิกบุหรี่เยอะ

เขาก็เฉลยว่า ต่อให้สาบานว่าถ้าสูบอีก
ขอให้ฟ้าผ่า เขาว่าแค่นั้นก็เอาเขาไม่อยู่
เชื่อว่าตัวเองก็ไม่เลิกสูบ ยังสูบอีกอยู่ดี
ในที่สุดเขาสาบานต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่า...
"ถ้าสูบอีก ขอให้ลูกสาวมีอันเป็นไป" 
เขาเลิกสูบบุหรี่ได้เพราะลูกสาวครับ
เขาบอกว่า
เขารักลูกสาวคนเดียวของเขามาก
มากกว่าชีวิตเขา
ด้วยเหตุนี้เองเขาจึงไม่กล้าสูบบุหรี่อีก
เพราะกลัวลูกสาวจะเป็นอะไรไป!!!

นี่แหละครับ...
มหัศจรรย์แห่งรัก พลังแห่งความรัก!!!

ขอขอบคุณที่ให้กำลังใจมาครับ

ตั้งใจไว้แล้วว่า จะหาโอกาสพาแม่บ้าน และลูกสาวทั้งสองคนที่กำลังศึกษาอยู่ที่ธรรมศาสตร์ทั้งคู่ ไปกราบหลวงปู่ที่วัดสะแกให้ได้สักครั้งหนึ่ง

ขอบคุณอีกครั้งครับคุณเมธา สำหรับกำลังใจและเรื่องราวที่แบ่งปันให้ทราบ

อนุโมทนา กับคุณ psyu และลูกๆครับ ที่มีพี่สิทธิ์เป็นรุ่นพี่ทั้งทางโลกและทางธรรมครับ