พรุ่งนี้วันพระ _/l\_
ศรัทธาที่ไม่สุด...
เมื่อเช้าเข้าห้องพระสวดมนต์ไหว้พระทำวัตรตามปรกติ เผอิญนึกถึงกระทู้นี้ “ของขวัญให้กัน ในวันพระ” ของพี่แอดมินขึ้นมา
เอ!พรุ่งนี้วันพระ จึงก้มลงกราบองค์หลวงปู่ดู่ ขออนุญาตต่อท่านเพื่อจะเรียงร้อยเรื่องราวนำมาเล่าสู่กันฟังในหมู่สมาชิกและตามประสาผู้มีใจนิยมในธรรม หากเรื่องราวที่นำเสนอนี้พอจะเป็นประโยชน์ต่อศรัทธาในพระรัตนตรัยให้เพิ่มขึ้นสำหรับผู้คน พุทธธิดาขอน้อมถวายกุศลที่เกิดขึ้นนี้แด่องค์หลวงปู่ดู่ด้วยใจเคารพนอบน้อมยิ่ง...
เหตุมีอยู่ว่า...เมื่อประมาณต้นปีที่ผ่านมา พุทธธิดามีอาการติดขัดกับปิติที่เกิดขึ้นในระหว่างการภาวนา จนเกิดอาการหวั่นไหวในใจ เมื่อจะเข้าที่ภาวนาก็จะรู้สึกกลัวๆกล้าๆ เพราะวางใจไม่ถูกไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร...
จนได้รับความเมตตาจากพี่สิทธิ์และพี่เมธา ให้คำแนะนำที่เป็นประโยชน์มากมายพร้อมทั้งกำลังใจอีกหนึ่งหอบใหญ่ ที่จำได้ติดใจคือ ประมาณว่าครูบอกว่า ”หลวงปู่ท่านมองเราอยู่ไม่ไกล” (ต้องขออภัยพี่เมธาด้วยนะคะหากพุทธธิดาจับถ้อยคำผิดไป) วันนั้นหลังจากคุยกับครูก็รู้สึกดี จิตใจเข้มแข็งขึ้น เพราะได้หลักในการปฏิบัติตนต่อไป ก็บอกกับตัวเองว่า “เอา!เป็นไงเป็นกันต่อไปเกิดอะไรขึ้นจะสู้ไม่ถอย” สู้ สู้... ==”
ตกตอนกลางคืนเข้าห้องพระทำงานถวายหลวงปู่ตามปรกติ เมื่อเข้าที่นั่งสมาธิไปได้ช่วงหนึ่ง รู้สึกว่าวันนี้จิตสงบกว่าทุกวัน สักพักได้ยินเสียงจิ้งจกร้อง เป็นเสียงจิ้งจกที่ไพเราะ มีพลังที่สุดในโลกเท่าที่พุทธธิดาเคยฟังมา พร้อมกันนั้นมีความรู้สึกว่าเกิดแสงสว่างจ้าไปทั้งห้องทั้งที่ปิดไฟมืดและหลับตาอยู่ ในขณะนั้นพุทธธิดารู้สึกสงบและอิ่มใจมาก มีความสุขอยากจะอยู่แบบนั้นไปเรื่อยๆคงจะดี(.^__^.)
เมื่อออกจากการนั่งภาวนาในคืนนั้นจึงมาคุยกับคุณพ่อบ้านที่นั่งภาวนาอยู่ด้วยกัน ก็มีอาการตรงกันคือได้ยินเสียงจิ้งจกและเห็นแสงสว่างเกิดขึ้นโดยที่ไม่รู้ว่าเป็นแสงอะไร รู้แต่ว่าสว่างมาก ก็ยังความปลื้มปิติให้เกิดขึ้นในใจของเราทั้งคู่เป็นอย่างมาก หลวงปู่ท่านเมตตาเหลือเกินแม้กับมนุษย์ผู้ต่ำต้อยอย่างเรา หลวงปู่ท่านมองเราจริงๆด้วยค่ะ
ยังๆไม่จบแค่นี้ค่ะ...สำหรับคนขี้ขลาดขี้กลัวขี้ระแวงขี้สงสัยอย่างพุทธธิดา ในการนั่งภาวนาในคืนต่อมาก็เกิดเหตุการณ์แบบเดียวกันติดต่อกันอีก ๒ คืน รวมเป็น ๓ คืน ติดต่อกัน จนพุทธธิดาหมดข้อสงสัยว่าหลวงปู่ท่านมองเราอยู่... ในส่วนลึกของความคิดคำนึง พุทธธิดาเคารพและศรัทธาในพระรัตนตรัยมาก แต่เพราะเชื่อไม่สุด ศรัทธาไม่สุด กำลังใจจึงคลอนแคลน...
กราบหลวงปู่ด้วยใจเคารพนอบน้อมยิ่ง...
และขอกราบขอบพระคุณพี่เมธาและพี่สิทธิ์เป็นอย่างยิ่งค่ะ_/l\_
|