ขอบพระคุณพี่ Admin ครับผม ขอบคุณพี่ supa พาคิดตาม นึกถึงบทกวีของท่านเจ้าของประโยคนี้ครับ "...เพราะว่าผมต้องเกิดเป็นจิตรกรเขียนรูป เป็นกวีเขียนบทกวีไปอีกหลายชาติและทุกชาติ"
*********
เกิดมาทำไมในชาตินี้ เพื่อมีงานทิพย์แด่ดินฟ้า
เสาะแสวงมิแล้งแรงปัญญา ใช้คุณค่าอมตะวิญญาณ
โลภอะไรไหมในโลก โลภลบโศกเพื่อสุขเกษมศานติ์
แผ่เมตตากรุณาจบจักรวาล ทุกกาลสมัยให้อโหสิกรรม
โกรธอะไรไหมในฟ้านั้น โกรธมิ่งขวัญจะหายบ้าระห่ำ
เพราะสงครามกักขฬะอธรรม ครอบงำจิตร์มนุษย์สุดต่ำทราม
หลงอะไรบ้างกลางแดนดิน หลงถวิลเสน่หาทั่วฟ้าสาม
อยากทะนุถนอมโลกงดงาม อร่ามคุณค่ากว่าสวรรค์ใด
แล้วปรารถนาอะไรในพิภพ จบอุดมคติทิพย์ยิ่งใหญ่
นำงานชีวิตถึงหลักชัย รวงรุ้งแห่งสมัยอกาลิโก
เจ้าบำเพ็ญตบะอะไรบ้าง ชำระล้างจิตร์หยาบหยิ่งยโส
เพื่อทำทานน้ำใจใหญ่โต แด่คนโซยากแค้นทั้งแดนดิน
มีมรดกไหมหฤทัยนั้น มีฝันทิพย์ตักตวงไป่สิ้น
เป็นมูลนิธิทิพย์ไร้มลทิน ระรินคติธรรมร่ำหอมเมือง
เจ้ารักอะไรในโลกนี้ รักวรรณคดีสุนทรีย์ฟุ้งเฟื่อง
เพราะช่วยมนุษย์ชาติรุ่งเรือง เปรื่องปราชญ์พ้นสัตว์มหัศจรรย์
อโหมนุษย์น้อยกระจิดริด แง่คิดเจ้าเหลวเปล่าเงาฝัน
เหตุมนุษย์ชาติชั่วช้าอาธรรม์ จะจุดประลัยกัลป์ล้างโลกแล
กวีนิพนธ์โดย อังคาร กัลยาณพงศ์
*********
โอ้ !!! เราทำอะไรอยู่ ? (ขออนุญาตคิดดัง ๆ ตามอย่างพี่ supa ครับผม :) |