หลวงปู่สอนตามแบบพระพุทธเจ้า
แล้วแบบของพระพุทธเจ้าที่ว่านี้ คืออะไร???

ท่านสอนให้ ไม่โกรธ ไม่โลภ ไม่หลง
ท่านสอนให้รู้จัก "ใบไม้กำมือเดียว"
ท่านสอนให้ ...

คำสอนหลวงปู่ที่เคยพูดอยู่คือ
โกรธ โลภ หลง น่ะของโลก
ไม่โกรธ ไม่โลภ ไม่หลง นี่ของพระพุทธเจ้า

ทำอย่างไรไม่ให้โกรธ โลภ หลง
หรือให้มันลดน้อยลงไป

ขอให้เพื่อนๆ ลองตอบกันมา
คงไม่เสียเวลาสักเท่าไร
ไม่มี หนังสือแจก
ไม่มี คูปองแลกพระเครื่อง
ไม่มี อะไรให้เป็นของขวัญ

ลองส่งคำตอบมาแลกเปลี่ยนกัน
ของรางวัลจะเป็นอะไรคอยติดตามดู ...

"การละกิเลสเป็นเรื่องไม่ยาก เรื่องยากคือการเห็นโทษของกิเลส"

หลวงปู่ชอบ ฐานสโม

ต้องทำให้เห็นโทษของโลภ โกรธ หลง ก่อนล่ะครับ  ไม่งั้นก็นอนกอดมันจนทุกวันนี้

.

ยากแท้...

เมื่อเวลาอ่าน ฟัง ศึกษา คำสอนของพระพุทธเจ้า ของหลวงปู่ จิตใจจะรู้สึกฮึกเหิม

มุ่งมั่นอยากปฏิบัติตาม อยากเดินตามรอยธรรมของพระพุทธองค์ ของหลวงปู่ เพราะ

เล็งเห็นแต่ประโยชน์ไม่มีโทษ

แต่การลงมือปฏิบัติตามคำสอนนั้นยากแท้ ยิ่งฝึก ยิ่งฝืน ยิ่งมองลึกเข้าไปก็ยิ่งเห็น

ตะกอนในใจ

ทุกวันนี้สิ่งที่ทำได้คือ ตั้งใจทำงานถวายพระรัตนตรัย ถวายหลวงปู่ 

หมั่นรักษากาย วาจา ใจ ให้ปกติ

หมั่นพิจารณาคำสอนของพระพุทธเจ้า ของหลวงปู่ ถึงโทษของโกรธ โลภ หลง

เพื่อให้กิเลสทั้ง ๓ ตัวกระเพื่อมน้อยที่สุด...

เรื่องสำคัญที่สุด ของพุทธศาสนา
เรื่องสำคัญที่สุด ของพระราชา
เรื่องสำคัญที่สุด ของปลาทอง
เรื่องสำคัญที่สุด ของน้องโทรา
เรื่องสำคัญที่สุด ของนายกฯ

ไม่ใช่เรื่องตลก
แต่เป็นเรื่องเดียวกัน
เรื่องเดียวกัน ... จริง ๆ

ยืน เดิน นั่ง นอน สวดภาวนา พุธธัง ธรรมมัง สังฆัง สาระนัง คัจฉามิ อยู่ตลอดเท่าที่จะระลึกได้ เปนเหมือนการกำหนดรู้มีสติ ย่อมทำให้สงบแล้วเกิดปัญญาครับ

ความรู้สึกคล้ายพี่ yingka พร้อมกับยิ้มกว้างๆ สว่างๆ อย่างป้าน้องครับผม
๒ เรื่องสำคัญที่สุดที่พี่ metha ยกมาพอรู้ พอนึกน้อมทำความเข้าใจได้
แต่ ๓ เรื่องสำคัญสุดท้ายเกินบรรยายและไม่อาจคาดเดาครับผม นึกถึงพี่เมธาบอกไว้

 แต่ละคนก็เหมือนกาแต่ละใบ
 งดงามแตกต่างกันคนละแบบ 

๓ – ๒ – ๑
๓ =  ไตรสรณาคมน์
๒ =  กายกับจิต
๑ =  อนัตตาเป็นตัวเอก

เรื่องสำคัญที่สุดในพุทธศาสนา
ก็เรื่อง พ้นทุกข์ นี่ล่ะ
พ้นทุกข์ แบบง่ายง่าย
พ้นทุกข์ ปานกลาง
พ้นทุกข์ที่สุด ไม่มาทุกข์อีก
ทุกคำตอบถูกหมด เพราะเกี่ยวกับเรื่องพ้นทุกข์

"รางวัล" ก็คือ วิธีดับทุกข์ที่ท่านได้
จากที่เขียนส่งมาหรือจากที่อ่านของเพื่อน ๆ
เป็นอุบายถ่ายถอนกิเลส

หลวงปู่ดู่ท่านพูดไว้ในเทปที่สอนคุณสุนันทาว่า

"สาธยายกับภาวนานี่ต่างกัน"

หลวงปู่เรียกปริยัติว่า สาธยาย
และเรียกการปฏิบัติว่า ภาวนา

หากเราเป็นนักภาวนาจริงๆ ได้อ่านข้อเขียนเรื่องราวของใคร
ได้คุยกับผู้ปฏิบัติคนไหน เราก็จะแยกออกได้ว่า
คนไหน "สาธยาย" คนไหน "ภาวนา"
สาธยาย = คัดลอกมาขยายความตามตำรา
ภาวนา = ปฏิบัติฝึกหัดขัดเกลาจิตใจจนได้ผล

สาธยาย ภาวนา ของจริง คือคำ ๓ คำ ที่หลวงปู่พูด
ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ คือคำ ๓ คำ ที่พวกเราต้องหมั่นทำ!!!

กระจ่างใจ...สาธุค่ะ

ส่วนตัวผมคิดว่า นึกถึงความตาย บ่อยๆ นี่ โลภ โกรธ ลดลงเยอะ แต่ หลงนี่รู้สึกยังแก้ไม่หายครับ

เดี๊ยวก็ตายเลยไม่รู้ จะโลภทำไม แต่ตราบใดยังอยู่ ก็ทำงานตามกำลังความสามารถ ได้เงินมา ก็กิน ใช้ ทำบุญ ตามสมควร สนองกิเลส ด้วยการเช่าพระบ้าง

โกรธ ก็ยังมี แต่ลดลงเพราะคิดว่าไม่นาน ก็ตายจากกัน ไม่เรา(ตาย) ก่อน ก็ เขา(ตาย)ก่อน ตอนนี้ไม่โกรธใคร แต่อารมณ์ขุ่นมัว รำคาญ ฟุ้งซ่าน ยังมากอยู่

หลง นี่แก้ยังไม่ตก เพราะยัไม่รู้จักว่าหลง มันเป็นยังไง ดูมันแฝงตัวลึกลับอยู่ในชีวิตประจำวัน อย่างแนบเนียน เล่นซ่อนแอบกันอยู่ยังหาไม่เจอ วอนอาเมธา อาสิทธิ์ ท่านแอดมิน ช่วยผมหาหน่อยครับ

หมีน้อย
ตัวหลงอยู่ตรงภาพนี้
ตรงที่มีเรา มีของเรานี่ล่ะ!!!

ขอบพระคุณเฉลย(ลายแทง) จากพี่ metha ครับผม 

ขอร่วมตามหาตัวหลงกับพี่ MEENOI ด้วยคนครับ
น้อมนึกตามพี่ metha และขออนุญาตเสริมอีกหนึ่งหลง โดยจำพระธรรมมาว่า
คนหลงอวิชชา คือปุถุชนคนบ้าเวียนเกิดตายอนันตกาล แน่แท้ครับผม