"อย่าหวั่นไหวกับจิตที่หวาดกลัว  

ความสูญเสียคือ...อนิจจัง

แต่ความกลมเกลียวคือ...กำลัง

ใจหลายร้อยที่แยกกันอยู่

เมื่อนำมารวมสนิทแนบเป็นใจเดียวกันแล้ว

ข้าศึกนับพัน...ก็จะเอาชนะได้"

ในละครเป็นประโยคที่...พระอาจารย์ธรรมโชติ กล่าวกับ ชาวบ้านบางระจัน

ฟังแล้วรู้สึกเป็นธรรมะ

ฟังแล้ว...คิดถึงหลวงปู่

(ขอขอบคุณที่มาของภาพและข้อความประทับใจ)

สาธู.....
คิดถึงหลวงปู่.... คิดถึงเหรียญรวมใจใจรวม....

รวมใจ     ใจรวม
ไม่รวมใจ  ใจไม่รวม
ใจรวม     รวมใจ
รวมใจ     ไตรสรณคมณ์

ศัตรูภายนอก คือ ข้าศึกผู้มารุกราน...เรายังต้องต่อสู้เพื่อปกป้องบ้านเมือง

ศัตรูภายใน คือ กิเลสในใจ...โกรธ โลภ หลง...ตามรุกรานเรามาทุกภพ ทุกชาติ...

เราจะไม่ต่อสู้เพื่อเอาชนะหรือ?

สาธุค่ะ...

คิดถึงหลวงปู่...หมั่นทำเข้าไว้ๆ

วันหนึ่งๆ...สังเกตใจเราดู คิดไปไม่รู้กี่เรื่อง

คิดแล้วก็หยุด....คิดแล้วก็หยุด

เกิดดับ...เกิดดับ

พยายามรวมใจ...ให้ใจรวม

ด้วยไตรสรณคมน์...รวมสามให้เป็นหนึ่ง

คิดถึงคำสอนหลวงปู่...

หมั่นดูจิต...รักษาจิต