ในวัฒนธรรมไทยนั้น มีข้อปฏิบัติที่นิยมทำกันมาแต่โบราณ ซึ่งไม่ค่อยพบในหมู่ชนชาติอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เป็นชาติฝรั่ง นั่นก็คือ การยกเด็กเล็กในบ้านให้เป็นลูกของพระพุทธรูปบ้าง พระสงฆ์องคเจ้าที่เป็นที่เคารพนับถือบ้าง นัยว่าเป็นเคล็ดช่วยบรรเทาปัญหาเด็กที่เลี้ยงยาก เช่น เจ็บไข้ไม่สบายอยู่เสมอ ๆ หรือเป็นเด็กหัวดื้อ ซุกซนจนพ่อแม่ยกธงขาวยอมแพ้ หลวงปู่ดู่ วัดสะแก ก็เป็นที่มุ่งหมายอีกแห่งหนึ่งของคุณพ่อคุณแม่บางท่านวันหนึ่ง มีคุณพ่อคุณแม่พาลูกน้อยมากราบขอเป็นลูกของหลวงปู่ดู่ หลวงปู่ท่านฟังแล้ว ก็ชี้ไปที่รูปบูชาหลวงปู่ทวด พร้อมกับกล่าวว่า “โน่น ให้ไปอธิษฐานขอเป็นลูกหลวงพ่อทวด” สังเกตว่า หลวงปู่ดู่ท่านเพ่งมองไปที่ตัวเด็กน้อยนั้น ตลอดระยะเวลาที่พวกเขาพากันไปกราบสักการะและตั้งจิตอธิษฐานที่หน้ารูปบูชาหลวงปู่ทวดจากนั้น หลวงปู่ดู่ก็ให้เด็กน้อยเข้ามาใกล้ ๆ แล้วท่านก็เป่าพรวดไปบนศีรษะเด็ก แล้วพูดยิ้มๆ ว่า “เอ้า ได้เป็นลูกหลวงพ่อทวดแล้ว”ลูกศิษย์บางคน ณ ที่นั่นก็อดอมยิ้มไปด้วยไม่ได้ว่า หลวงปู่พูดเอง ทำเอง แต่แทนที่จะบอกว่าให้เป็นลูกท่าน กลับบอกว่าให้เป็นลูกหลวงปู่ทวด  แล้วจะให้พวกเราคิดอย่างไร นอกเสียจากผู้ที่บอกรับเป็นพ่อบุญธรรมนั้นก็ต้องเป็นองค์....นั่นเอง

สาธุ

สาธุ แจ่มแจ้งอย่างที่เคยเข้าใจแล้วครับ

ผมก็เป็นหนึ่งใน เด็กน้อย

ที่คุณพ่อเคยยกให้เป็นลูกหลวงปู่ดู่

แต่ท่านบอกว่า ''หลวงปู่ทวดอยู่ตรงนี้นะ

เป็นลูกหลวงปู่ทวดดีกว่า''

เอ๊าท่านรับแล้ว หลังจากนั้นผมก็หายจาก

การเป็นโรคหอบ ทันที

สาธุ