ผมมีข้อสงสัยบางประการ ขอเรียนถามดังนี้ครับ

1.หลวงปู่ท่านได้เคยสอนการเดินจงกรมให้ลูกศิษย์หรือไม่ครับ

2. คำอนุโมทนาที่ว่า ศรัทธาทานัง อนุโมทามิ แปลว่าอะไรและสามารถนำไปใช้กับการอนุโมทนาบุญทุกอย่างใช่หรือไม่

3.ผู้ที่ฝึกกรรมฐานโดยวิธีอื่นๆที่ต่างจากแบบของหลวงปู่ สามารถนำพระท่านมากำเวลาภาวนาได้หรือไม่ครับ

4. คำว่า พุทธัง อนันตัง... นั้น เป็นการแผ่เมตตาหรืออุทิศส่วนบุญกุศลครับ

ขออนุญาตเรียนถามเท่านี้ก่อน ขอบคุณครับ

1. โดยส่วนตัว ไม่เคยได้ยินว่าหลวงปู่ท่านสอนเดินจงกรม หากแต่ท่านสอนรวม ๆ ว่าให้ทำภาวนาให้ได้ทุกอิริยาบถ คือ ยืน เดิน นั่ง และนอน

2. ศรัทธาทานัง อนุโมทนา มีความหมายว่าข้าพเจ้าขออนุโมทนา ในทานที่ผู้อื่นกระทำแล้วด้วยศรัทธา ควรใช้เฉพาะกรณีที่พิจารณาแล้วว่าการกระทำนั้นเป็นบุญเป็นกุศลจริง

3. จะทำกรรมฐานสำนักไหน ๆ ก็สามารถใช้พระกำนั่งได้ ในทางกลับกัน การทำภาวนาก็มิใช่ว่าจะต้องมีพระกำนั่งทุกครั้ง

4. คำว่าพุทธัง อนันตังฯ ใช้ในการอธิษฐานแผ่เมตตา : คำว่าแผ่เมตตามีความหมายกว้างกว่าอุทิศส่วนกุศล เพราะใช้ได้ทั้งกับกรณีคนที่ล่วงลับไปแล้ว และคนที่ยังมีชีวิต

ดิฉันสวดมนต์บทพระมหาจักพรรดิ ของหลวงปู่ดู่เป็นประจำค่ะ และ ได้ฟัง MP3

ประวัติ และปฏิปทาของหลวงปู่ ฟังบ่อยมาก จบแล้วก็ฟังใหม่  ฟังทีไรรู้สึกเหมือน

หลวงปู่อยู่ด้วยทุกครั้งค่ะ  อันที่จริงแล้ว ดิฉันไม่เคยเห็นหน้า และไม่เคยมีวาสนา

ได้พบองค์จริงของหลวงปู่เลย  แต่เห็นรูปหลวงปู่ครั้งแรกจากเว็ปนี้ แล้วรู้สึกศรัทธา

เป็นอย่างมาก ก็เริ่มค้นหาและศึกษาประวัติของหลวงปู่มาเรื่อยๆค่ะ

ตอนนี้มีความสุข ระลึกรู้ ลมหายใจ กำหนด

พุทธัง สะระนัง คัจฉามิ

ธัมมัง สะระนัง คัจฉามิ

สังฆัง สะระนัง คัจฉามิ

ตามที่หลวงปู่สอนทุกอย่าง เรื่องทุกข์ใจ ก็หายหมดเลยค่ะ

อนุโมทนากับคุณฐาณิสสรณ์ในศรัทธาที่มีต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และหลวงปู่ดู่

แต่ในโลกยุคนี้ ยุคที่ "คนที่เห็นแก่ลาภสักการะและไม่ซื่อตรงต่อธรรม  เอาศรัทธาของคนมาเป็นเครื่องมือหากิน" มีอยู่มาก เราจึงจำเป็นต้องใช้การพิจารณาให้มาก ๆ เป็นผู้หนักแน่นในเหตุผล อย่าให้ได้ชื่อว่าเป็น "เหยื่อ" โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์อย่างที่ปรากฏดาษดื่นมากขึ้น

ถ้าเป็นการปฏิบัติตามปฏิปทาหลวงปู่จริง จะต้องไม่มีการ "ตกทรัพย์" จาก "หัวใจ" คนที่ศรัทธาหลวงปู่ ไม่ว่าจะในรูปแบบใด ๆ ไม่ยกเว้นแม้แต่วัตถุมงคลและงานบุญต่าง ๆ

ปฏิปทาของหลวงปู่จริง ๆ เป็นการทำความดีที่กายวาจาใจของเรา ด้วยการเจริญไตรสิกขา (ศีล สมาธิ และปัญญา) การหาบุญกับสิ่งรอบตัว เช่น การทำความดีกับคุณพ่อคุณแม่เรา กับเพื่อน กับผู้คนรอบตัวเรา การให้อภัยทาน ฯลฯ

อย่างการสวดบทมหาจักรพรรดินี่ มาถึงตอนนี้ก็เหลือที่จะชี้แจงให้คนเข้าใจได้ถ้วนทั่ว ว่ามัน "ไม่ใช่"

จริง ๆ มันเป็นอิสระที่สำนักหนึ่ง ๆ จะเผยแพร่ตามทิฏฐิของตน แต่หากกล่าวว่าหลวงปู่ดู่พาสวดตามกำลังวันบ้าง สวดกันเป็นชั่วโมง ๆ กระทั่งเข้าใจว่าเป็นหลักของการปฏิบัติเพื่อความพ้นทุกข์บ้าง อย่างนี้ ไม่ใช่แน่นอน 

การเอาวัตถุมงคลมาให้จองหรือมาให้ประมูล หลวงปู่ยิ่งไม่มี สมัยที่หลวงปู่มีชีวิต ท่านยกมาเป็นถาด ๆ มาแจกฟรี

หลวงปู่ไม่ใช่เจ้าอาวาส ท่านไม่ใช่ผู้ปกครองวัด ท่านไม่ยุ่งเรื่องการจำหน่ายวัตถุมงคล ท่านอธิษฐานจิตให้ตามที่ทางวัดร้องขอเท่านั้น

บางทีท่านอยากมอบวัตถุมงคลรุ่นที่ท่านอธิษฐานจิตให้ทางวัดแก่คนมาใหม่ ท่านยังต้องนำปัจจัยไปเช่าเอามา แล้วจึงมอบให้ลูกศิษย์ฟรี ๆ อย่างนี้ก็มี

แม้วันหนึ่ง ๆ จะมีเงินสังฆทานผ่านมือท่านเป็นหมื่น ๆ บาท (ในสมัยเมื่อกว่า ๒๐ ปีมาแล้ว) แต่ท่านก็เป็นพระที่จนที่สุด เพราะท่านจะให้ลูกศิษย์รวบรวมเงินส่งเจ้าอาวาสทั้งหมด เหลือปัจจัยที่เขาถวายส่วนตัวท่านเพียงเล็กน้อย ซึ่งท่านก็มักเอาเงินส่วนตัวของท่านมอบให้พระที่อาพาธ

ที่เว็บแห่งนี้ได้พยายามเผยแพร่คำสอนและบอกเล่าปฏิปทาของท่านตามกำลังสติปัญญา แต่เราก็คงไม่อาจไปต้านกระแสโลกแห่งวัตถุที่มุ่งการก่อสร้าง มุ่งพิธีกรรม มุ่งหาเงินหาทองได้ 

ขอบารมีหลวงปู่โปรดปกปักรักษาให้ลูกหลานหลวงปู่ที่มีมาในภายหน้า จงมีสติปัญญาแยกแยะผิดถูก เพื่อจะได้เข้ามาสู่กรอบคำสอนและปฏิปทาอันถูกตรงของหลวงปู่ เพื่อประโยชน์แก่เขาทั้งในชาตินี้ ชาติหน้า และประโยชน์อันยิ่งคือพระนิพพาน ขออย่าได้ตกเป็นเหยื่อของกระแสวัตถุ หรือปฏิปทาที่คลาดเคลื่อนของหลวงปู่ด้วยเทอญ 

ขอบพระคุณมากค่ะที่เตือนสติ ดิฉันเป็นคนไม่ยึดติดวัตถุมงคลใดๆทั้งสิ้น ตามหลวงปู่ดู่สอนทุกอย่าง มีแค่ พุทธัง ธัมมัง สังฆัง ในใจเสมอเท่านั้น

มีคนนำพระเปิดโลกที่เป็นผงสีขาว เขาบอกว่าเวลาสวดต้องกำไว้ในมือ เคยทำนะคะ

แต่ทำไปแล้ว เหมือนกับว่ามันไม่ใช่ มันเป็นการยึดติดอะไรซักอย่าง เราปฏิบัติเพื่อการปล่อยวาง ว่าง ไม่ใช่การยึดมั่นไว้ ก็เลยเลิกทำ

ทุกเช้าครึ่งชั่วโมงขับรถมาทำงานก็จะฟังซีดีของหลวงปู่ที่อ่านโดยพันโท (ไม่แน่ใจชื่อ) เย็นฟังอีกครึ่งชั่วโมง ฟังซ้ำอย่างนี้ทุกวัน จบแล้วฟังใหม่ ยิ่งฟัง ก็ยิ่งเข้าใจในสิ่งที่ตัวเองทำ ว่าที่ทำไปแล้วถูกหรือผิด หลวงปู่ตอบเราได้หมดเลยค่ะ

เวลาสวดมนต์ตอนกลางคืน จะได้ยินเสียงจิ้งจกที่หิ้งพระดังเหมือนกันค่ะ มีอยู่ครั้งหนึ่งนั่งกรรมฐาน จิตกำลังสงบดี ก็อธิษฐานว่า หากหลวงปู่รับรู้รับทราบ ขอให้ลูกได้ยินเสียงจิ้งจกให้ดังที่สุดเลย  ก็ได้ยินจริงๆค่ะ ดังมาก ก้องกังวาล ร้อง 3ครั้ง

แล้วก็ไม่ได้ยินอีกเลย  บางคนอาจคิดว่าเราบ้านะ แต่ก็ชั่งเถอะ ใครจะว่าก็ว่าไป

มันเป็นปัจจัตตัง จริงมั๊ยคะ  แนะนำได้เลยนะคะ ถ้าเห็นว่าเราทำอะไรยังไม่ถูกค่ะ

หลวงปู่ตอบเราได้หมดเลย เข้าใจที่คุณฐาณิสสรณ์เล่าทั้งหมด โมทนาด้วยค่ะ