หลวงปู่ท่านสอนเสมอว่า ไม่มีปาฏิหาริย์อันใดจะอัศจรรย์เท่ากับการฝึกหัดอบรมพัฒนาตนเองจากความเป็นปุถุชนไปสู่ความเป็นอริยชนตามแนวทางที่พระพุทธองค์ทรงวางไว้ทั้งหลักศีล สมาธิ และปัญญา ซึ่งอีกนัยหนึ่งก็คือการพัฒนาความสามารถในการมีความสุขของตนให้ละเอียดประณีตยิ่งขึ้น กระทั่งถึงภาวะความสุขชนิดที่จะไม่กลับกลายเป็นความทุกข์ได้อีก นั่นก็คือพระนิพพาน
คณะผู้จัดทำฯ หวังเป็นอย่างยิ่งว่า ผู้มาเยือน Website แห่งนี้ จะได้รับความอิ่มเอิบใจและปีติกับเรื่องราวและธรรมะคำสอนของหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ รวมทั้งเกิดศรัทธาและพลังใจในการขวนขวายปฏิบัติธรรมกัมมัฏฐานให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป เพื่อให้ใจได้สัมผัสธรรม และมีธรรมเป็นที่พึ่งตลอดไป
(โปรดแลกเปลี่ยน/แสดงทัศนะอย่างสร้างสรรค์ โดยมุ่งเน้นธรรมะคำสอนที่จะเป็นประโยชน์ต่อผู้อ่านของดเว้นบทความหรือเรื่องราวเกี่ยวกับวัตถุมงคลที่เป็นไปในเชิงพาณิชย์หรือปาฏิหาริย์ที่มิได้วกเข้าหาธรรม)
|
|
Started by |
|
|
Topic: เปรตวัดมเหยงค์ (Read: 34239 times - Reply: 5 comments) |
|
|
|
สิทธิ์ |
Posts: 591 topics
Joined: 5/11/2552
|
|
เปรตวัดมเหยงค์
|
« Thread Started on 20/9/2553 20:53:00 IP : 124.121.129.24 » |
|
|
|
ในบรรดาวัดที่มีผีเยอะ หลวงปู่เคยเล่าให้ฟังว่า วัดมเหยงค์คือวัดที่มีผีเยอะที่สุด มีเปรตอยู่หนาแน่นที่สุดในอยุธยา เพราะเป็นที่ ๆ ทหารไทย-พม่า ฆ่าฟันล้มตายกันมากที่สุดแห่งหนึ่ง หลวงปู่เล่าว่าผีเปรตเหล่านี้น่าสงสาร เป็นอยู่ด้วยความอดอยากมาก ต้องคอยรอเศษอาหารที่เหลือทิ้ง เช่น ข้าวสวยข้าวต้มที่ติดก้นจานชามที่เขาล้างทิ้ง เพราะถือเป็นส่วนที่ไม่มีเจ้าของหรือเป็นส่วนที่เขาสละแล้ว อาหารนอกนั้นไม่มีสิทธิไปเอามากิน
ลูกศิษย์หลวงปู่บางคนก็ตามไปพิสูจน์โดยการไปนั่งปฏิบัติที่วัดมเหยงค์ก็เห็นจริงตามที่หลวงปู่เล่า เพราะเห็นปรากฏเป็นผีเปรตยืนแออัดยัดเยียดจนไม่มีที่ว่าง จนได้กลับมาเล่าถวายให้หลวงปู่ฟัง
เรื่องอานิสงส์ผลทานของผู้บำเพ็ญกับผู้ที่มิได้บำเพ็ญ ช่างต่างกันมาก หลวงปู่เคยให้ลูกศิษย์ขี้สงสัยนั่งสมาธิต่อหน้าท่าน แล้วท่านก็เปิดให้เห็นผลทานที่เขาเคยสร้างสมเอาไว้ ปรากฏเป็นภาพข้าวปลาอาหารที่เป็นทิพย์ตั้งอยู่บนโต๊ะยาวเหยียดสุดลูกหูลูกตา แล้วศิษย์ผู้นั้นก็ทราบด้วยจิตตนเองว่าหากไม่ใช่เจ้าของทานคือตัวเขาแล้ว ใคร ๆ ก็จะมาหยิบอาหารเหล่านั้นไปมิได้ นี่ก็เป็นการสอนในทางบุคลาธิษฐานที่หลวงปู่ต้องการให้เกิดความเชื่อมั่นในคุณแห่งทานที่ทำไว้ดีแล้ว ตลอดจนเห็นโทษของการที่มิได้สร้างทานบารมีเป็นเสบียงติดตัวไว้บ้าง หากแม้นยังไม่ถึงที่สุดแห่งทุกข์ จะได้อาศัยทานบารมีมิให้เป็นอยู่ด้วยความอัตคัดหรืออยู่อย่างแห้งแล้ง |
|
|
|
ความคิดเห็นเกี่ยวกับ: เปรตวัดมเหยงค์
กรุณาเข้าสู่ระบบหรือสมัครสมาชิกก่อนโพสข้อความค่ะ » คลิ๊กที่นี่ |
|
|