เรื่องลึกลับ มักเป็นของคู่กันกับเรื่องของการปฏิบัติ ยิ่งน่ากลัว ก็ยิ่งดึงความสนใจได้มาก

     วัดแห่งหนึ่งที่จังหวัดราชบุรี  แถวอำเภอโพธาราม   สถานที่ของวัดหลวงพ่อเจ้าอาวาสท่านได้แบ่งสัดส่วนและวางผังสถานที่ภาวนาได้อย่างร่มรื่น  แยกกุฏิปฏิบัติที่เป็นหญิงและชายอย่างชัดเจนด้วยแนวถนนของหมู่บ้านและไม่ให้ไปปะปนกัน อย่างเด็ดขาด ทุกคนที่มาต้องปฏิบัติตามกฎของวัด

      และเรื่องนี้ เกิดขึ้นในฝั่งของผู้หญิง กุฏิของวัดได้ต้อนรับผู้มาปฏิบัติคนแล้ว  คนเล่า บางท่านมาแล้ว ไม่พบเรื่องที่น่าสงสัยอะไร แต่สำหรับท่านที่ไปปฏิบัติที่กุฏิหลังหนึ่ง แถวริมกำแพง มักตกใจในยามคำคืนดึก ๆ จากเสียงดัง “ปัง”บริเวณข้างฝากุฏิจนสะดุ้งตื่นแต่มองไปหรือออกไปดูกลับไม่มีอะไร แต่พอจะหลับต่อก็ดัง “ปัง”อีก

     ความคิดคงคิดว่า มาคราวนี้เจอดีซะแล้ว รุ่งเช้ามาเป็นเรื่องเล่าให้แซดว่า กุฏินี้ ผีดุ  มาทุบข้างฝาจากรายที่ 1 มาเป็นรายที่ 2 เรื่องเริ่มหนาหูขึ้น

          ผู้ดูแลเป็นหญิงที่ทางวัดให้เป็นผู้ประสานงานกับผู้ปฏิบัติธรรมที่มาขอพัก ได้ยินและเพื่อระงับเรื่องไม่ให้ร่ำลือกันไป คืนหนึ่งได้ตัดสินใจพิสูจน์ความจริงที่เกิดขึ้น

     เข้าไปพักในกุฏิเจ้าปัญหา 

     ดู...สิ่งที่ว่านั้น จะเป็นอะไรแน่ ?

     “ปัง”  เหมือนเจ้าที่ ได้รู้ ได้เห็น การท้าทายที่จะพิสูจน์ของเธอ จึงท้าทายโต้ตอบเช่นกัน

     มือเร็วเท่าความคิด เธอรีบคว้าไฟฉาย ผลุนผ่านประตู ออกไปนอกห้องอย่างองอาจ พร้อมที่จะเผชิญสิ่งที่จะมาแสดงตนทันที

     ฉาดไฟฉาย ความสว่างส่องไปที่จุดข้างฝาของต้นเสียง สิ่งที่เห็น....ชัดเจนในสายตา

     “ดวงตา โปนโต  ผิวเหลืองซีด  ขายาวเก้งก้าง  นิ้วเท้าแต่ละนิ้ว  ล้วนยาวไม่สมส่วน  แถมมีผังผืดเป็นแพเหมือนใบพาย  กำลังไต่คลาน ไปตามข้างฝา”

         เสียงหัวใจแทบหยุดเต้นโครมคราม พร้อมอุทานในใจตามมา อย่างแผ่วเบา  

           “โธ่   เจ้าปาดน้อย..........”

      สิ่งน่ากลัวแสดงตนกลับเป็นเจ้าปาดน้อยตัวหนึ่งที่ออกมาหากินในยามค่ำคืน

      เรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า ..อยู่คนเดียวให้ระวังความคิด อยู่กับมิตรให้ระวังวาจา..(เกี่ยวกันไหมนี่)

เก็บมาเล่า เค้าโครงจากเรื่องจริงแต่งเติมบ้างตามความเหมาะสมเพื่อความบันเทิง

อุบล  

- “ดวงตา โปนโต  ผิวเหลืองซีด  ขายาวเก้งก้าง  นิ้วเท้าแต่ละนิ้ว  ล้วนยาวไม่สมส่วน  แถมมีผังผืดเป็นแพเหมือนใบพาย  กำลังไต่คลาน ไปตามข้างฝา” ===> อ่านทีแรก ผมไปนึกถึง "เป็ด" นึกไปได้ไงหนอ..555

- "อยู่คนเดียวให้ระวังความคิด อยู่กับมิตรให้ระวังคำพูด" ==> สาธุ

อุปาทาน..อุปาทาน..หนอ..

ทำขวัญหาย..สติสตังไม่เหลือ.กระเจิดกระเจิงโหม๊ด..

ปากต่อปาก..ต่อเติมเสริมแต่งอีกคนละนิด ยิ่งแล้วกันเข้าไปอีก

ในป่าจริงสงสัยจะน่ากลัวกว่านี้มากที่เดียว..

เห็นอะไร ได้ยินเสียงอะไร ขยับเขยิน เกาะแกะ..พลิ้วไหว..

เอาแล้ว.สติเริ่มไม่อยู่แล้ว ขนตั้งชันแล้ว..จิตนี้ช่างไม่มีเรื่องดีๆให้คิดเลยหนอ...

ผีบ้าง..งูบ้าง..หมูป่าบ้าง..แมงป่องบ้าง ตะขาบบ้าง สัตว์ร้ายมีพิษต่างๆ..สารพัดจะปรุงแต่ง..

นี่ล่ะหนอ..เรื่องราวแบบโลกๆ..อันชวนขัน

เกี่ยวค่ะคุณอุบล เอาอีกค่ะ

ผีปาดหน้าตาแบบนี้ มีเสียงดัง ปัง

ไม่ทราบว่าผีปดหน้าตาเป็นอย่างไร แต่มีเสียงดัง ปื๊ด