ใครคิดเห็นอย่างไรบ้าง ว่าทำไมหลวงตา พระผู้เป็นดุจพ่อแม่ครูอาจารย์ของพระกรรมฐานทั้งหลาย และเป็นที่ยอมรับนับถือว่าท่านถึงที่สุดแห่งธรรมแล้ว ทำไมท่านยังจะต้องมาเดินจงกรมอยู่อีก ท่านเห็นประโยชน์อันใดหรือ

มีคำกล่าวว่า เศรษฐีแม้เป็นเศรษฐีแล้วก็ยังขยันหาทรัพย์ แต่คนจนมักเกียจคร้านแม้ไม่มีทรัพย์ หลวงตาท่านเป็นเศรษฐีทางธรรม ท่านมีอริยทรัพย์มากมายแล้ว ท่านก็ยังไม่ขี้เกียจ ต่างกับปุถุชนผู้ยังยากจนขัดสนอริยทรัพย์ แต่ก็ยังไม่เป็นผู้ขวนขวายในธรรม

อดนึกถึงท่านพระมหากัสสปะ พระเถระผู้เป็นเลิศหรือเอตทัคคะด้านสมาทานธุดงค์ แม้ท่านได้บรรลุอรหัตผลเพียง
8 วัน ภายหลังจากที่พระพุทธองค์ทรงบวชให้ ท่านก็ยังถือธุดงควัตรอย่างเคร่งครัด มีการอยู่ป่าเป็นวัตร เที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตร นุ่งห่มผ้าบังสุกุลเป็นวัตร ฯลฯ ครั้งหนึ่งพระพุทธองค์ทรงตรัสด้วยพระเมตตาว่า กัสสปะ...
บัดนี้เธอก็ชราภาพแล้ว ทำไมจึงยังถือธุดงควัตรออกไปตามป่าตามเขาอีก พระมหากัสสปะทูลตอบว่า เพื่อประโยชน์แก่อนุชนรุ่นหลัง ... ต่อมาภายหลังพระพุทธเจ้าเสด็จปรินิพพาน ท่านก็ได้เป็นประธานสงฆ์ 500 รูป ทำสังคายนาพระธรรมวินัยเป็นครั้งแรก ตามประวัติพระอสีติมหาสากนั้น ท่านเป็นกำลังสำคัญในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ท่านมีชีวิตอยู่ถึง 120 ปี แล้วจึงนิพพาน

อัปปมาโณ พุทโธ อัปปมาโณ ธัมโม อัปปมาโณ สังโฆ จริงๆ ครับ

การเดินจงกรมนั้นถือเป็นการบริหารขันธ์อย่างหนึ่ง  องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้กล่าวถึงอานิสงส์ของการเดินจงกรมไว้ ๕ ประการดังนี้

๑.  ทำให้เป็นผู้เดินทางไกลได้ทน

๒.  ทำให้เป็นผู้ทำความเพียรได้ทน

๓.  ทำให้เป็นผู้มีความไข้เจ็บน้อย

๔.  ทำให้อาหารที่กิน ดื่ม เคี้ยว ย่อยได้ดี

๕.  สมาธิที่บรรลุในขณะเดินจงกรมตั้งแน่วแน่อยู่ได้นาน