ผมได้ไปทำบุญที่วัดสะแก และมีโอกาสร่วมวงสนทนากับคุณลุงศิษย์อาวุโสของหลวงปู่ 2 ท่าน ช่วงหนึ่งของการสนทนาคุณลุงท่านหนึ่งถอดสายสร้อยแขวนพระที่มีพระอยู่ 5 องค์ (เป็นพระของหลวงปู่ 4 องค์ หนึ่งในนั้นคุณลุงบอกว่ารับมาจากมือหลวงปู่) ให้คุณลุงอีกท่านหนึ่งตรวจสอบพุทธคุณ ผลการตรวจสอบก็คือไม่มีพุทธคุณ หรือมีเบาบางมากในบางองค์ ซึ่งเป็นที่สงสัยของผมมากว่าทำไมผลถึงออกมาเช่นนี้ เพราะผมเชื่อมั่นในพระของหลวงปู่จนถึงบัดนี้ว่า ของดีไม่มีเสื่อม

จากบทความกระทู้นี้..แสดงให้เห็นว่า คุณลุงที่จับพลังได้ ท่านนี้ต้องไม่ใช่ระดับปุถุชน..คนปกติแล้ว..น่าอนุโมทนาครับ..ที่ได้เจอะเจอคนพิเศษเช่นนี้ได้..

มีข้อธรรมบทหนึ่งขององค์หลวงปู่ดุลย์ อตุโล ที่ศิษย์ท่านหนึ่งถามว่า ที่บางคนเขาพากันนั่งสมาธิแล้วเห็นโน้น เห็นนี่ ได้ไปเที่ยวนู้น เที่ยวนี้ บางที่ก็เห็นเป็นพระพุทธรูป เห็นแสงต่างๆ บ้างก็เหาะเหินไปเฝ้าพระทธเจ้าองค์ต่างๆ  อยากถามว่าที่เขาเห็นน่ะ เขาเห็นจริงมั๊ยขอรับ หลวงปู่ทรงให้คำตอบสั้นๆ แต่แสนจะลึกซึ้งว่า

"ที่เขาเห็นน่ะ..เห็นจริง...แต่สิ่งที่ถูกเห็น  ไม่จริง "

มีเรื่องหนุกๆ เล่าให้ฟังเล่นๆ 2-3 เรื่อง

เรื่องที่ 1 : เจอคนขายหมู หลังจากส่งหมูเป็นๆไปขายเข้าโรงเชือด ก็มานั่งจับเข่าล้อมวงคุยกันกับเพื่อนๆ ผู้นิยมพระ ห้อยกันเป็นพวงๆ หนักอึ่ง เต็มคอทุกคน..(พระท่าพระจันทร์หมดทุกคน) คนหนึ่งนั่งจับให้เพื่อนๆ บางองค์ก็ขนลุกเกรียว ขึ้นเป็นตุ่มๆ เลย..บอกเสร็จสัพ องค์นี้ดีทางคงกระพัน องค์นี้ดีทางเมตตา องค์นี้ไม่มีอะไร เฉยๆ..ผมเลยนั่งคิด..โอ้..วันนี้ช่างโชคดีเสียนี่กระไร ได้เจอ "อริยะ" เลยน่ะเนี่ย..นี่ไม่ใช่ธรรมดาที่เดียว อริยะบุคคลแล้วน่ะนี่..สงสัยพรุ่งนี้เขาคงจับหมูไปเชือดต่อ..ว้าว..

เรื่องที่ 2 :  ลูกน้องผมเอง เป็นช่างซ่อมเครื่องกำเนิดไฟฟ้า เงินเดือนไม่พอชนเดือน เมียอีก 2 - 3 คน ดึกๆเป็นไม่ได้ หนีออกไปกินเหล้าประจำ  รายนี้อย่าให้เห็นพระเชียวน่ะ เป็นขอจับหมด..แหม.องค์ถูกใจมัน..ขนมันลุกชันขึ้นมาจริงๆน่ะ..ว่าจะขึ้นเงินเดือนให้มันหนักหน่อยปีนี้..ผมก็เลยมีบุญอีก..ได้ลูกน้องระดับจิต เป็นอริยะแล้วน่ะนี่..ใครโชคดีเหมือนผมบ้าง

เรื่องที่ 3 :  Case นี้ไปเจอที่ริมทางฟุตบาท แหล่งขายพระเก๊ แถวๆสามแยก (เยาวราช) คนขายพระจับพลังได้ หน้าเหมือนโจร ตัวดำปี๋ หนวดเคราเฟิ้ม รกรุงรัง คุยฟุ้ง ของแกชัวร์ ผมจับพลังให้ดูเลยพี่..พี่ดูซิ ถ้าไม่มีพลังจริง ขนผมไม่ลุกขนาดนี่หรอก (ยื่นแขนจนชิดหน้าผมเลย) สงสัยกลัวเราไม่เห็น คิดว่าเราสายตาสั้นมั้ง เอาอีกแล้ว..นี่ก็อริยะ ปลอมตัวมาอยู่ข้างทางอีกแย้ว...

จบครับ.5555555555

ต่ออีกนิด..เอาเรื่องจริงดีฟ่า...

ครั้งหนึ่งเป็นสิบปีที่แล้ว ตอนท่านยังทรงสังขารอยู่ ผมไปกราบหลวงปู่ฯ....พระอริยะสงฆ์เจ้าศิษย์พระอาจารย์ใหญ่มั่น..องค์สำคัญรูปหนึ่ง หลวงปู๋ฯถามผมว่า ปกติเราน่ะไม่ห้อยพระไม่ใช่หรือ..ผมเลยตอบว่า ก็ไม่ได้ยึดติดอะไรขอรับ เพียงแต่คราวนี้ชอบในรูปแบบ ด้วยไม่เคยเห็นมาก่อน จึงใส่แขวนคอไว้ น้อมเป็นพุทธานุสติน่ะขอรับ..

องค์ท่านเงียบไปพักหนึ่ง แล้วจึงว่าสั้นๆแก่เราว่า.." อือ..องค์ที่ท่านบารมีมากจริง ท่านก็แสนจะลึกซึ้ง น่าอนุโมทนาเป็นอย่างยิ่ง.."

จบ...ครับ..

อ้าว..ลืมบอกไป..พระองค์นั้นที่ว่า ก็คือ พระเหนือพรหม (พิมพ์ใหญ่) ผมเลี่ยมพลาสติกแขวนเชือกร่มธรรมดาๆนี่ล่ะ แล้วก็ห้อยอยู่ข้างในเสื้อน่ะครับ ไม่ใช่นอกเสื้อ โขว์ใคร

ไม่ต้องถาม..ทำไมท่านจึงรู้วันนี้เราแขวนพระมา..

ไม่ต้องถาม..สิ่งที่องค์ท่านตอบ นัยความหมายอันลึกซึ้งนั่นคืออะไร

จบแย้ว..ว.

น้อง dragon ครับ อยากจะบอกว่าหลวงปู่ท่านไม่เคยพาทำในเรื่องตรวจสอบพุทธคุณ เพราะเราเป็นปุถุชน อำนาจแห่งอุปาทานก็ยังมีมาก เรามีสิทธิหรือมีความสามารถอะไรที่จะไปวัดหรือตรวจสอบพุทธคุณในวัตถุมงคล

สิ่งที่หลวงปู่ท่านเปิดให้นั้นท่านเรียกว่า "ขอชมบารมี" โดยท่านจะควบคุมเราอยู่ แล้วให้เราเอาวัตถุมงคลนั้นมากำต่อหน้าท่าน อาศัยบารมีของท่าน ประกอบกับสมาธิจิตของเรา อธิษฐานจิตขอชมบารมีในวัตถมงคลนั้น แล้วก็สังเกตอาการปีติที่เกิดขึ้น ซึ่งจะพบว่า บางองค์ท่านอธิษฐานจิตไว้แรง อาการปีติเหมือนน้ำตกแรง ๆ บางองค์ท่านอธิษฐานจิตแบบนุ่มนวล อาการปีติเหมือนน้ำค่อย ๆ ไหล แล้วไปเต็มและแรงทีหลัง (อันนี้บางคนที่ไม่ละเอียดก็คิดว่าไม่มีหรือไม่เต็ม เพราะจับแต่อาการปีติตอนต้นเท่านั้น)

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่มีความเสี่ยง คือเสี่ยงต่อการหลงตัวหลงตน จึงขอเน้นว่าหลวงปู่มิได้พาทำพร่ำเพรื่อ ท่านให้ทำต่อหน้าท่านเป็นหลัก

ส่วนที่จะใครจะไปฝึกทำเองที่บ้าน ก็เป็นเรื่องส่วนตัว โดยควรต้องขอขมาโทษครูบาอาจารย์ทุกครั้ง เพราะจิตเราอาจไม่ดีเองแล้วไปโทษว่าวัตถุมงคลไม่มีพลัง

ที่จะมาทำ show กันเองในที่สาธารณะนั้น สำหรับผู้ที่ทำเป็น (ตัวจริง) เขาไม่ทำกันหรอก เพราะมันส่อไปในทางอวดกัน เรื่องทำนองนี้พี่เองก็เคยเขียนเล่าเอาไว้ในหลายกระทู้ เช่น ตัวอย่างของนักเช็คพระที่ถูกลองของโดยการเอาก้อนพลาสติกห่อทิชชูมาให้เช็คแล้วบอกว่าแรงมาก พอรู้ความจริงก็เสียหน้ากันไป หรือเช็คครั้งแรกก็อย่างหนึ่ง เอามาหลอกให้เช็คใหม่ก็บอกอีกอย่างหนึ่ง คนเดียวกัน เช็คไม่เหมือนกันสักครั้ง อย่างนี้ก็ไม่น่าเชื่อถือ

สุดท้ายต้องถามตัวเองเสมอ ๆ ว่า "ทำสิ่งนั้นแล้วจะได้อะไร จะเป็นการพัฒนากาย วาจา ใจเราที่ตรงไหน" หรือจะพาให้เกิดอุปาทานความหลงเพิ่มขึ้น มีทิฏฐิมานะเพิ่มขึ้น กระหยิ่มยิ้มย่องในความเป็นผู้วิเศษ ฯลฯ

ก็จะเป็นผู้ไม่เสียหลักในการปฏิบัติขัดเกลาตนเองครับ  

ขอบคุณครับพี่สิทธ์ และคุณศิษย์ใหม่ สำหรับข้อคิดและคำแนะนำดีดี

โดยส่วนตัวแล้วผมก็คิดอยากจะทดสอบ คุณลุงแกเหมือนกันว่าแกเช็คพระได้จริง รึเปล่า หลายๆคนจะได้หายสงสัย แต่ก็เกรงว่าไม่เหมาะสม