ช่วงนี้ผมมักจะได้รับ forward mail ที่อ้างว่าเป็นคำสอนของหลวงปู่บ่อยครั้ง (ดังเนื้อหาที่นำมาลงตอนล่าง)

ผมจึงมี idea ว่าจะถือเอาเป็นเหตุพิสูจน์แฟนพันธุ์แท้คำสอนหลวงปู่ซะเลย

โดยขอให้เพื่อน ๆ สมาชิกลองวิเคราะห์ว่าเนื้อหาใน forward mail ที่นำมาลงด้านล่างนั้น ส่วนใดใช่ ส่วนใดน่าจะไม่ใช่ และที่ไม่ใช่นั้น เพราะขัดกับแนวคำสอนของหลวงปู่อย่างไร

เนื้อหาใน forward mail

1. การเพิ่มพลังบุญแบบไม่เสียเงินแม้แต่บาทเดียว

เคล็ดวิชานี้ เป็นของท่านหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ ท่านสอนไว้ว่า
-เวลาตื่นเช้ามาขณะล้างหน้าหรือดื่มน้ำให้ท่องว่า พุทธัง สรณัง คัจฉามิ ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ สังฆัง สรณัง คัจฉามิ เพื่อความเป็นสิริมงคลต่อชีวิตในวันใหม่
-ก่อนกินข้าว ก็ให้นึกถวายข้าวแด่พระพุทธเจ้า
-ออกจากบ้าน เห็นคนอื่นเค้ากระทำความดี เป็นต้นว่าเห็นเค้าใส่บาตรพระ จูงคนแก่ข้ามถนน ก็ให้นึกอนุโมทนากับเขาด้วย
-เดินผ่านเห็นดอกไม้บูชาพระวางขายอยู่ ก็ให้เอาจิตนึกอธิษฐานขอถวายดอกไม้เหล่านั้นเป็นเครื่องบูชาพระรัตนตรัย โดยระลึกว่า พุทธัสสะ ธัมมัสสะ สังฆัสสะ ปูเชมิ แล้วอย่าลืมอุทิศบุญให้พ่อค้า แม่ค้าดอกไม้นั้นด้วย
-เวลาไปไหนมาไหน เห็นไฟข้างทางก็ให้นึกน้อมถวายไฟเหล่านั้นบูชาพระรัตนตรัย โดยระลึกว่า โอม อัคคีไฟฟ้า พุทธบูชา ธัมมะบูชา สังฆบูชา

2. การเพิ่มพลังบุญด้วยเงินน้อย แต่ได้อานิสงส์ยิ่งใหญ่
การสร้างบุญที่เป็นมหากุศล อาทิเช่น การสร้างพระพุทธรูปขนาดใหญ่ พระมหาเจดีย์ สร้างยอดฉัตรหรือสร้างศาสนสถานอื่นใดก็ตาม รวมถึงธรรมทานด้วย เพื่อลดวิบากกรรมหนักๆ สามารถทำได้ แม้แต่ผู้ที่มีเงินน้อย การทำบุญนี้ ไม่จำเป็นจะต้องใช้เงินมาก เหมือนที่หลายๆคนในปัจจุบันเข้าใจและติดเป็นค่านิยมกัน การทำบุญทุกอย่าง ไม่ว่าจะบุญเล็ก บุญใหญ่ ให้ทำตามแต่กำลังของเราที่สามารถจะทำได้ และต้องไม่เดือดร้อนตัวเอง แม้แต่เงินสลึงเดียวก็สามารถสร้างมหากุศลได้ ขอให้เพียงเงินนั้นบริสุทธิ์ ไม่ได้ไปเบียดเบียนของใครมาก็พอ และที่สำคัญเจตนาตอนที่ทำ ต้องบริสุทธิ์ มีความยินดีในบุญที่ทำ เกิดความสุขและความอิ่มเอมใจ นั่นแหละมหากุศลทั้งสิ้น

แต่ถ้าไม่มีเงินจริงๆ ก็ยังสร้างมหากุศลได้ โดยการใช้แรงกายแรงใจในการช่วยก่อสร้าง หรือแม้แต่การไปชักชวน ป่าวประกาศให้คนมาร่วมสร้างบุญ และขออนุโมทนาบุญกับคนเหล่านั้นด้วยทุกครั้ง ก็จะได้บุญมากเช่นเดียวกัน อยู่ที่เจตนาและความตั้งใจเป็นที่ตั้ง สรุปสั้นๆ ว่า การทำบุญนั้น ไม่ว่าจะเป็นเงินเท่าใดก็ได้บุญเช่นกัน ยิ่งการทำบุญใดๆที่เป็นประโยชน์ต่อคนจำนวนมากมากหรือสังคม บุญนั้นก็จะมากขึ้นทวีคูณ ไม่มีวันหมด อาทิเช่น สังฆทาน สร้าง โรงทาน วิหาร อุโบสถ ถนน เป็นต้น จนกว่าสิ่งก่อสร้างหรือศาสนสถานนั้นๆที่ร่วมสร้างจะพังทลายไป

3. การสวดภาวนา ให้ได้บุญมากขึ้น
การสวดภาวนา คาถาศักดิ์สิทธิ์ หรือมนตราอันศักดิ์สิทธิ์นั้น ถ้าได้ทำอย่างถูกวิธีนั้น จะเป็นการเพิ่มบุญให้กับตัวเอง เพราะพลังบุญ พลังอำนาจของพระคาถาและมนตรานั้น จะถูกดึงเข้าสู่ตัวผู้สวดด้วย

เคล็ดวิธีมีอยู่ว่า โดยก่อนสวดนั้น เมื่อจิตเป็นสมาธิที่พร้อมจะสวดแล้ว ขอให้ตั้งจิตให้มั่นแล้วอุทิศบุญทั้งหมดที่ตนเคยทำมานั้น ส่งให้แด่ครูบาอาจารย์ ผู้เป็นเจ้าของคาถาหรือมนตรานั้นๆด้วย ซึ่งเป็นการเชื่อมบุญรูปแบบหนึ่ง และหลังจากนั้น ก็อธิษฐานขอมีส่วนร่วมในบุญของท่าน และขอมีส่วนร่วมในบุญของผู้อื่นที่ได้สวดคาถาและมนตราศักดิ์สิทธิ์นั้นด้วย เมื่อใดตามที่มีคนอื่นสวดและกระทำเหมือนกับเรา เราก็ได้บุญเพิ่มทุกครั้ง

4.การทำบุญด้วยการต่อชีวิต สัตว์ ให้ได้บุญมากขึ้น
การทำบุญปล่อยชีวิตสัตว์หรือต่อชีวิตสัตว์นั้น หลายคนเรียกว่า เป็นการสะเดาะเคราะห์ ซึ่งก็แล้วแต่จิตจะพาไป แต่ในความเป็นจริงก็คือ เป็นการทำบุญใหญ่ เป็นการช่วยต่อชีวิต ต่อโชคชะตา ให้เวลากับสัตว์ที่กำลังจะถึงตายให้ได้มีชีวิตอีกครั้ง และเคล็ดลับสำคัญก็คือ ก่อนที่จะปล่อยสัตว์นั้นๆ เมื่อได้ซื้อมาหรือเจอ ณ ที่ใดก็ตาม ให้นำไปถวายกับพระสงฆ์เสียก่อน เพื่อเพิ่มบุญให้มากขึ้น เหตุเพราะว่าพระสงฆ์ที่รับนั้นท่านบริสุทธิ์ และมีศีลมากกว่าเรา ท่านย่อมมีบุญมากกว่าเรา ยิ่งเป็นพระสงฆ์ที่มีเนื้อนาบุญมากแล้ว บุญนั้นจะเพิ่มเป็นหลายเท่า จากนั้นก็ขอผาติกรรมชำระหนี้สงฆ์ซื้อคืนมาจากท่าน ด้วยเงินเท่ากับจำนวนที่เราซื้อสัตว์นั้นๆมา วิธีนี้เป็นการเพิ่มบุญอีกเท่าตัว ได้ทั้งทำบุญต่อชีวิตสัตว์ และชำระหนี้สงฆ์ด้วย หลังจากนั้นก็นำไปปล่อยในที่อันสมควร

อานิสงส์ของการทำบุญด้วยวิธีนี้ ถ้าใครที่ทำได้ตามนี้ บุญที่ได้จะเพิ่มขึ้นเป็นหลายเท่า จากการที่ไปซื้อมาแล้วก็ไปปล่อยตามยถากรรม วิธีนี้นอกจากได้บุญน้อยแล้ว แถมยังได้บาปกลับมาด้วย ดังนั้นจะทำบุญทั้งที ควรฉลาดในการทำบุญด้วย

5. การทำสังฆทานให้ได้อานิสงส์บุญมากขึ้น
การทำสังฆทานควรทำให้ครบทั้งปัจจัยสี่ มีอาหาร( คาว-หวาน-ผลไม้-น้ำ ) ,เครื่องนุ่งห่ม ( ผ้าไตรจีวร หรือ ผ้าขนหนูสีสุภาพ ) , ยารักษาโรค , ที่อยู่อาศัย ( บ้านหลังเล็กๆ ซื้อได้ตามร้านสังฆภัณฑ์ เพื่อให้เป็นที่อยู่อาศัยทิพย์ให้กับเจ้ากรรมนายเวร เค้าจะได้มีที่พักพิง ไม่มารบกวนเราอีก ) และควรเพิ่มหนังสือธรรมะเข้าไปด้วยเพื่อให้จิตใจของเจ้ากรรมนายเวรซึ้งในรส พระธรรม มีจิตใจที่เย็นสบายพ้นทุกข์

เคล็ดลับสำคัญ เครื่องสังฆทานและอาหารเหล่านี้ เราควรที่จะต้องไปถวายแด่พระสงฆ์ที่มีเนื้อนาบุญสูง แต่ถ้าหาไม่ได้หรือไม่ทราบ ให้เรานั้นตั้งจิตอธิฐานถวายแด่พระพุทธเจ้าโดยตรงและ พระปัจเจกพุทธเจ้า พระอรหันต์ หรือครูบาอาจารย์ที่เรานับถือ เพื่อให้อานิสงส์ของบุญจะได้มากขึ้นทบทวี และหลังจากนั้นก็ให้อุทิศบุญให้กับเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายทั้งหมด และควรกรวดน้ำหลังทำบุญทุกครั้งเพื่อให้พระแม่ธรณีและเทพเทวาทั้งปวงท่าน เป็นพยานในการทำบุญครั้งนี้

ขออนุญาตยืมคำที่คุณเมธาชอบใช้คือ "ชื่นใจ" มาใช้กับกรณีนี้นะครับ

เพราะเพื่อน ๆ สมาชิก มีพื้นฐานความเข้าใจคำสอนหลวงปู่ในระดับที่น่าพอใจ สามารถระบุว่าอะไรใช่ หรืออะไรที่น่าจะไม่ใช่หรือฟังดูแปลก ๆ (ซึ่งผมและคุณเมธาคงจะเข้ามาแสดงความเห็นต่อ forward mail ต่อไป ตอนนี้ขอฟังข้อวิเคราะห์ของพวกเราไปเรื่อย ๆ ก่อน)

แต่อยากจะฝากข้อสังเกตไว้เป็นเบื้องต้นก่อนว่า

๑. ไม่ว่าจะเป็นแนวคำสอนของหลวงปู่หรือครูบาอาจารย์ทางอีสาน คำว่า "มหากุศล" ไม่ได้มาจากวัตถุทาน วัตถุทานจะใหญ่ขนาดไหนก็คือทาน อานิสงส์แห่งทานไม่อาจเทียบกับการรักษาศีล อานิสงส์แห่งการรักษาศีลไม่อาจเทียบกับการภาวนาละกิเลส 

ส่วนทานที่ว่ามีอานิสงส์มากนั้นมิใช่วัตถุทาน หากแต่เป็น "อภัยทาน" ซึ่งเป็นเรื่องของการกำจัดกิเลสโดยตรง  

๒. คำว่า "กุศล" นั้นเป็นเรื่องของปัญญา เป็นคนละความหมายกับ "บุญ"
    บางกรณีอาจได้บุญมาก แต่ก็ไม่ได้กุศล (ปัญญา) ก็มี 

ทิ้งข้อสังเกตไว้เท่านี้ก่อนครับ

ขอบคุณค่ะ ที่มีกระทู้นี้  เพราะ เมื่อออกจากเปลือกโลกที่เป็นสี่เหลี่ยม น้องได้ชวนไปบ้านอารีย์ น้องศรัทธาหลวงปู่ดู่มากไปวัดสะแกด้วยกันบ่อย เมื่อได้รับเมลล์จากเว็บอื่นเกี่ยวกับหลวงปู่จิตของเธอแกว่ง แทนที่เธอจะสงสัยจนขาดศรัทธาเว็บนั้น  เธอหวังดีกับพี่น้องจึงบอกให้อ่านเว็บอื่นดู พี่น้องบอกว่าได้รับบ่อยมากไม่กล้าตั้งwall เพราะกลัวจะเป็นการปรามาส แต่พี่พึ่งตั้งwallเมี่อคืนนี้เองก่อนหนูบอกเพราะพี่ไม่เชื่อว่าเป็น core principle ที่หลวงปู่ชี้ให้เราเห็น หนูลองเข้าเว็บluangpudu.comและชั่งน้ำหนักดู ธรรมที่หลวงปู่สอนจะมี character ที่เราจะรู้ได้เองว่าเป็นของหลวงปู่ เหมือนถ้าคุณเป็นนักกีฬาคุณจะรู้จักสปิริตของการเป็นนักกีฬา (เราอาจจะไม่ได้อ่านคำสอนทุก wordings ของหลวงปู่ แต่หลวงปู่ใช้สรรพนามอย่างไร เมตตา อารมณืขันอย่างไร) การรักษาคำสอนของหลวงปู่ไม่ให้วิปริตจึงสำคัญมาก ถึงแม้ว่าทุกอย่างมีความไม่เที่ยงเป็นธรรมดา แต่สัจธรรมควรอยู่

การเป้นลูกศิษย์หลวงปู่ คนดีเขาไม่ตีใคร การแนะบางอย่างไม่ได้ไปตีใครเพราะเราไม่ได้บอกว่าเราดี อื่นๆไม่ดี

ขอบคุณ ที่ทำให้ได้คิดว่ากุศลเป็นเรื่องของปัญญา อนุโมทนาจากใจค่ะ

สำหรับผมแล้วเห็นจะมีเพียงข้อ ๑ เพียงข้อเดียวที่เป็นคำสอนหลวงปู่

ส่วนข้ออื่นๆ เป็นลักษณะเขียนให้คล้ายคำสอนหลวงปู่ โดยอาจแทรกข้อความบางส่วน

ตัดบางส่วนออกทำให้คล้ายคำสอนที่หลวงปู่พูด

ขอขอบคุณทุกความคิดเห็น เราลองมาร่วมพิจารณากันนะครับ

สาธุ............

ก็มาถึงคำเฉลยเสียที แต่เอ..ใช้คำว่าบทวิเคราะห์จะเหมาะกว่า

สรุปก็คือ คำสอนแท้ ๆ ของหลวงปู่มีเพียงหมวดแรก (หมวดที่ 1) เพียงหมวดเดียว ส่วนหมวด 2 - 5 นั้น สันนิษฐานว่าเป็นการประมวลขึ้นเองของผู้มาใหม่

1. การเพิ่มพลังบุญแบบไม่เสียเงินแม้แต่บาทเดียว

    หลวงปู่เน้นให้มีปัญญาสามารถทำบุญให้ได้ทั้งวัน โดยที่การทำบุญหลาย ๆ อย่างไม่ต้องเสียเงินสักบาทเดียว เพียงอาศัยศรัทธาและปัญญาที่ถูกต้องเท่านั้น

2. การเพิ่มพลังบุญด้วยเงินน้อย แต่ได้อานิสงส์ยิ่งใหญ่    

    เท่าที่รู้จักปฏิปทา รวมทั้งได้ยินได้ฟังโอวาทหลวงปู่ (ราว ๆ ๖ ปี) ก็ไม่เคยเห็นหลวงปู่เน้นการสร้างพระประธาน หรือยกฉัตรอะไรนี่ 
    การสร้างพระที่มีอานิสงส์ใหญ่ยิ่งที่หลวงปู่พูดเน้นเสมอมามีแต่ให้เรื่องการสร้างพระในตัว (คือการเจริญศีล สมาธิ ปัญญา) เป็นสำคัญ เข้าใจว่าเป็นความชอบส่วนตัวของลูกศิษย์บางท่านมากกว่า เมื่อมาเผยแพร่มากเข้าก็เลยถูกมองว่าเป็นปฏิปทาของหลวงปู่

3. การสวดภาวนา ให้ได้บุญมากขึ้น

    หลวงปู่ให้ความสำคัญกับการไหว้พระสวดมนต์ (ซึ่งเป็นที่เข้าใจกันดีของหมู่ศิษย์ว่าหมายถึงการทำข้อวัตรปฏิบัติแต่ละวัน ๆ ด้วยการไหว้พระและปฏิสมาธิภาวนา) แต่การสวดมนต์ในที่นี้หมายถึงการสวดบทสรรเสริญพระพุทธคุณ ธรรมคุณ และสังฆคุณ ตามปรกติทั่ว ๆ ไป มิได้หมายถึงคาถาแต่อย่างใด ยิ่งใช้คำว่า "มนตรา" ยิ่งจะไปกันใหญ่ อันนี้เป็นโทษมาก เพราะทำให้คนเข้าใจหลวงปู่คลาดเคลื่อนมาก
    หากเราได้ศึกษาประวัติศาสนาพุทธว่าทำไมจึงเสื่อมไปจากอินเดีย เราก็จะพบว่าเพราะลัทธิมนตรานี้แหละ ทำให้ศาสนาพุทธอ่อนแอโดยตัวของตัวเอง เพราะพุทธบริษัทห่างเหินจากการศึกษาและปฏิบัติตามพุทธโอวาท มัวมุ่งเน้นแต่สวดมนตราและหวังคอยให้สิ่งศักดิ์ช่วยเหลือ  
    การปรุงแต่งโอวาทข้อนี้ (แล้วอ้างว่าเป็นคำสอนหลวงปู่) นอกจากจะไม่เป็นคุณแล้วยังจะเป็นโทษอย่างมากอีกด้วย เพราะผิดทั้งกับหลวงปู่ และผิดกับพระพุทธศาสนาโดยรวม 

4.การทำบุญด้วยการต่อชีวิต สัตว์ ให้ได้บุญมากขึ้น

    การทำบุญไถ่ชีวิตสัตว์เป็นสิ่งดีแน่ แต่ชาวพุทธไม่ควรจะมองในแง่ว่าบุญมากมหาศาลอะไร หากควรมองในแง่ความสุขใจที่เรามีส่วนในการช่วยให้สัตว์พ้นภัยจากความตายมากกว่า ข้อนี้ก็ไม่เห็นหลวงปู่เน้น เพียงแต่ให้ทำเมื่อมีโอกาส

5. การทำสังฆทานให้ได้อานิสงส์บุญมากขึ้น

   ข้อนี้ปรุงแต่งหนักไปมาก เพราะไม่ใช่คำสอนหรือปฏิปทาของหลวงปู่โดยสิ้นเชิง หลวงปู่ไม่เคยสอนว่าเวลาถวายสังฆทานต้องให้ครบปัจจัย 4  ...นี้ถ้าถวายสังฆทานเวลาบ่ายจะทำอย่างไร ยังจะฝืนถวายอาหารให้ได้หรือ หรือจะถวายสังฆทานได้เฉพาะช่วงเช้า
    แล้วเรื่องถวายบ้านหลังเล็ก ๆ นี่ไม่รู้มาจากไหน ขนาดถวายข้าวพระ หลวงปู่ยังให้ถวายอย่างที่ถวายพระสงฆ์ คือเอาอย่างที่คนกินหรือใช้ได้ มิใช่ถวายถ้วยเล็ก ๆ อย่างการเซ่นไหว้  แล้วหลวงปู่จะสอนให้เอาบ้านหลังเล็ก ๆ ที่ดูคล้ายพิธีกงเต๊กมาเป็นส่วนหนึ่งของการถวายสังฆทานได้อย่างไร  
    ส่วนเรื่องถวายหนังสือธรรมะพร้อมเครื่องสังฆทานเพื่อให้เจ้ากรรมนายเวรได้ศึกษานี้ก็ไม่สมเหตุสมผลเลย ขนาดคนเป็น ๆ ยังไม่ค่อยจะเอากันเลย ประกอบกับอานิสงส์จากธรรมทานเขาหวัง "คนเป็น" ได้อ่านได้ศึกษาต่างหาก ไม่ใช่ "คนตาย" อันนี้ก็ไม่เคยได้ยินหลวงปู่สอน เรื่องธรรมะนี้ท่านเน้นให้เอาตัวเองให้เข้าถึงยิ่งกว่าให้ไปห่วงผู้อื่น

โดยสรุป หลวงปู่สอนให้ไม่ประมาทในการทำบุญ แต่ท่านก็มิได้ให้หมกมุ่นกับการมองหาวิธีดังที่เรียกว่ามหาบุญมหากุศลข้างต้นแต่อย่างใด

บุญกุศลใหญ่ที่หลวงปู่สอนตั้งแต่วันแรกที่พบท่านกระทั่งวันที่ท่านมรณภาพ ก็คือการสร้างพระในใจ ด้วยการเจริญศีล สมาธิ ภาวนา เท่านั้น

ขออนุโมทนากับพี่สิทธิ์ด้วย

ทดสอบตลาดแล้ว ลูกค้าพอมีความรู้ความเข้าใจ

ที่จะแยกแยะว่าคำสอนใดที่เป็น Original

ตรงตามวัตถุประสงค์ของเว็ปนี้แล้วครับ

เอ๊ะ ! อาเมธาครับแล้วจะทำยังไงให้ความรู้ ความเข้าใจลักษณะนี้แพร่กระจายน้า........

รู้สึกเสียดายมากที่บางครั้งคำสอนของท่านบิดเบือนไป

พระพุทธองค์ท่านทรงประทานมหาปเทศสูตรไว้ แต่หลายๆ คน

ก็ยังไม่รู้จัก ไม่เคยศึกษา

สาธุค่ะ

สิ่งที่น้อง Lerm ทำอยู่นั้นดีแล้วครับ ซึ่งหลาย ๆ คนก็อาจกำลัง "ตะลุย" อ่านกระทู้เก่า ๆ อยู่ เช่นเดียวกัน

ขอให้แสดงความคิดเห็นด้วยความสบายใจ ไม่ต้องห่วงเรื่องการดันกระทู้เก่าขึ้นมา ตรงกันข้าม การดันกระทู้เก่าขึ้นมายิ่งจะเป็นประโยชน์ให้เพื่อน ๆ ได้ทบทวนคำสอนและปฏิปทาของหลงปู่ให้เข้าใจลึกซึ้งยิ่ง ๆ ขึ้นไปครับ