พื้นฐานความดีที่สำคัญของนักปฏิบัติดัดกายวาจาใจ ก็คือ "ความกตัญญู"

ความกตัญญูจึงเป็นเครื่องหมายของคนดี

หลวงปู่ของพวกเรา (ของพวกเราตามสมมุติ) ในสมัยที่ท่านเป็นพระนวกะ (พระบวชใหม่) ท่านก็ได้แสดงความกตัญญูให้ปรากฏเป็นแบบอย่างแก่พวกเรา นั่นก็คือ การทดแทนบุญคุณของพ่อแม่และผู้ที่เคยมีอุปการคุณต่อท่าน

สิ่งหนึ่งที่เป็นความประทับใจและอบอุ่นใจของหลวงปู่ตั้งแต่สมัยเป็นเด็กเล็กอยู่ นั่นก็คือ ความเมตตาเอ็นดูของคุณยายท่านหนึ่งซึ่งมีบ้านอยู่ไม่ไกลจากบ้านหลวงปู่

คุณยายท่านนี้ทราบดีว่าเด็กชายดู่เป็นเด็กกำพร้า ดังนั้น คุณยายจึงมักเรียกให้เด็กชายดู่ไปรับประทานอาหารที่เธอจัดเตรียมไว้ เธอเมตตาเช่นนี้อยู่เสมอ ๆ มันเป็นความทราบซึ้งใจมิมีวันลบเลือนไปจากใจหลวงปู่ ดังนั้น เมื่อหลวงปู่อุปสมบทและได้ศึกษาปฏิบัติจนพอรู้ธรรมะบ้างแล้ว หลวงปู่อยากทดแทนบุญคุณของคุณยายท่านนั้น ...แต่ทว่าคุณยายท่านนั้นได้ถึงแก่กรรมไปแล้ว

สิ่งที่หลวงปู่ได้ทำเพื่อตอบแทนบุญคุณของคุณยายอย่างหนึ่งก็คือ การไปตามให้ลูกหลานคุณยายเข้าวัดปฏิบัติธรรม ซึ่งเชื่อแน่ว่า ถ้าคุณยายได้รับทราบ คงจะชื่นใจมากที่ทราบว่าลูกหลานของคุณยาย รู้จักบำเพ็ญบุญกุศลอันเป็นสิ่งมีค่าในชีวิต มิให้เสียทีที่เกิดมาเป็นมนุษย์

เรื่องที่เล่ามานี้ อาจดูเล็กน้อยสำหรับบางคน แต่สำหรับลูกศิษย์หลวงปู่แล้ว มันเป็นความยิ่งใหญ่ มันเป็นความภูมิใจที่พวกเรามีครูบาอาจารย์ที่เป็นแบบอย่างที่เลอเลิศให้เราได้ถือปฏิบัติตาม

...ความกตัญญูรู้คุณพ่อแม่และผู้มีพระคุณทั้งหลาย

...ความกตัญญูรู้คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระอริยสงฆ์

ขอบพระคุณพี่สิทธิ์ครับที่นำเรื่องราวดีๆมาให้น้องๆได้ทราบกัน

อ่านแล้วรู้สึกขนลุก  ปลื้มปิติ ครับ

อนุโมทนา สาธุ... ครับ

กราบหลวงปู่ครับ

อนุโมทนากับลูกหลานคุณยายด้วยครับ  สาธุ  สาธุ   สาธุ

ขอขอบคุณพี่สิทธิ์ที่นำเรื่องความกตัญญูของหลวงปู่
มาให้ศิษย์ได้รับรู้กัน

หนึ่งในหลายวิธีที่พวกเราสามารถปฏิบัติบูชาให้เป็นรูปธรรมได้ง่ายๆ
คือ ทำความดีและตอบแทนพระคุณ "พ่อกับแม่" ให้ดีที่สุด
"ดีที่สุด" เท่าที่ชีวิตเราจะสามารถทำได้

หลวงปู่สอนอยู่บ่อยๆ ...
ให้หมั่นกราบพ่อแม่ก่อนนอน
ให้คอยดูแลพ่อแม่

ในมงคลสูตรท่านได้สอนไว้
"การบำรุงเลี้ยงดูมารดาบิดา ถือเป็นมงคลสูงสุดอย่างหนึ่ง"

 อ่านแล้วซึ้งใจจังครับ