สำหรับท่านที่ได้ศึกษาประวัติหลวงปู่มาบ้างแล้ว คงพอทราบว่าในวันสุดท้ายก่อนที่ท่านจะละสังขาร ได้มีนายทหารอากาศท่านหนึ่ง (ซึ่งเป็นนายแพทย์ทหารอากาศ) มากราบหลวงปู่ และได้รับความเมตตาให้นั่งปฏิบัติกรรมฐานต่อหน้าท่าน ซึ่งการได้พบหลวงปู่ครั้งนั้นเป็นทั้งครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของชีวิตเขา 

และถึงแม้จะเป็นการปฏิบัติกรรมฐานครั้งแรกกับหลวงปู่  แต่นายทหารอากาศท่านนั้นก็ได้รับความสงบและความสว่างในจิตใจไม่น้อย ที่สำคัญ ได้มีนิมิตปรากฏในจิตของเขา จนเขารู้สึกประหลาดใจ และได้ปรารภให้หลวงปู่ฟังภายหลังออกจากกรรมฐาน โดยคำถามมีใจความว่า ...ขณะที่เขาปฏิบัติสมาธิภาวนาอยู่นั้น เขาเห็นนิมิตหลวงปู่มายืนอยู่ต่อหน้า แล้วหลวงปู่ก็ได้เขียนตัวหนังสือใส่มือของเขา แต่เขาอ่านไม่ออก ไม่ทราบว่าข้อความที่หลวงปู่เขียนให้นั้น คืออะไร. 

หลวงปู่เฉลยให้เขาฟังว่า ข้อธรรม (ของพระพุทธเจ้า) ที่ท่านเขียนใส่มือเขา ก็คือ
“อะนิจจา วะตะ สังขารา อุปปาทะวะยะธัมมิโน อุปปัชชิตวา นิรุชฌันติ เตสัง วูปะสะโม สุโข”

เกร็ดประวัติตอนท้ายมีเพียงเท่านี้
ลุงสิทธิ์เคยศึกษาเรื่องราวธรรมบท ทำให้พอทราบว่า บทธรรมข้างต้น  พระสาวกเมื่อครั้งพุทธกาล เคยหยิบยกขึ้นพิจารณากระทั่งได้บรรลุธรรมมาแล้วจำนวนไม่น้อย  จึงควรที่พวกเราจะได้น้อมนำบทธรรมดังกล่าวขึ้นมาพิจารณาอยู่เนือง ๆ เพื่อความไม่ประมาทในชีวิต และเพื่อมุ่งมั่นหนทางเดินไปสู่ความสุขอันยิ่งอันเกิดจาก "ความสงบระงับสังขาร (ความปรุงแต่ง) ทั้งมวล"

อะนิจจา วะตะ สังขารา    สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ

อุปปาทะวะยะธัมมิโน      มีความเกิดขึ้นแล้วมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา

อุปปัชชิตวา นิรุชฌันติ     ครั้นเกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป

เตสัง วูปะสะโม สุโข        ความเข้าไปสงบระงับสังขารทั้งหลาย เป็นสุขอย่างยิ่ง

อะนิจจา วะตะ สังขารา    สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ

อุปปาทะวะยะธัมมิโน      มีความเกิดขึ้นแล้วมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา

อุปปัชชิตวา นิรุชฌันติ     ครั้นเกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป

เตสัง วูปะสะโม สุโข        ความเข้าไปสงบระงับสังขารทั้งหลาย เป็นสุขอย่างยิ่ง

มาอ่านซ้ำ  ช่วงเข้าพรรษา ใจ

ใจ   เป็นอายตนะ

จิต  เป็นตัวรู้

ใจหนอใจใยไม่มีสติกำกับ สังขารไม่ระงับกิเลสดับๆเกิดๆ

เข้าพรรษานี้ จะสำรวม จะอยู่กับปัจจุบัน พยายามฝึกสติให้ทัน จะระลึกรุ้ว่า ประมาทคือตัวตาย วันคืนล่วงไปทำอะไรอยู่เฒ่าก็เฒ่าแล้วบัดเดี๋ยวเดียวถ้าประมาทจะเป็นเถ้า

จะทำวัตรเช้าตอนเช้าที่"สว่าง"แล้วไม่ใช่หลังเที่ยงคืน  จะทำวัตรเย็นตอนไม่"มืด"มาก

อนุโมทนากับป้าน้องในการอธิษฐานปรารภความเพียรในการเจริญอินทรียสังวร รวมทั้งการสวดมนต์ทำวัตรเช้าเย็นอย่างถูกกาลเทศะในพรรษานี้

เพื่อนสมาชิกท่านใดจะปรารภความเพียรอย่างป้าน้อง ป้าน้องคงไม่สงวนลิขสิทธิ์ กระมังครับ

ขออนุโมทนา สาธุการยิ่งกับความเพียรนี้ครับผม

ขออนุญาตบังอาจเสริมพี่น้องว่า ถ้าประมาทจะเป็นเถ้า เถ้าแล้วเถ้าอีก(วัฏฏะเถ้า)

และผมเชื่ออย่างยิ่งครับว่า สาวกของพระพุทธเจ้า ผู้ยินดีในการทำวัตรสวดมนต์ ภาวนาเป็นนิจ(อย่างพี่น้อง) ย่อมจะสว่างทั้งกลางวันและกลางคืนขอรับ