เรื่องราวเกี่ยวกับผีและเทวดานี้
หากมีใครพูดถึงทีไร ก็มีผู้สนใจติดตามกันอยู่

ดังคำถามที่น้อง รชภ ถามมาในกระทู้
แด่รีม ... ด้วยดวงใจ

ด้วยเห็นว่าจะเลยวัตถุประสงค์ของเรื่องออกไปไกล
แต่เป็นเรื่องน่าสนใจ จึงขอเปิดกระทู้ใหม่ให้ติดตาม

ชวนเพื่อนๆ ศิษย์หลวงปู่ มาตั้งคำถามและหาคำตอบกันดู
โรงเรียนวัดสะแกวิทยาคม (หลวงปู่ดู่อุปถัมภ์) ...

ขอขอบคุณภาพจากวัดขุนอินทประมูล จ.อ่างทอง

คำถามจากน้อง รชภ ถามมาว่า
แม้ชีวิตที่ตายจากร่างกายนี้ไปแล้ว
"ความจำ"
ยังติดไปกับการเป็นเทวดาด้วยหรือครับ???

น้องเหลิมและเพื่อนๆ เห็นว่าอย่างไร
ช่วยกันไขคำตอบที ...

หลวงปู่ดู่ท่านเคยเล่าเรื่องมัฏฐกุณฑลีเทพบุตร
หรือกุมารหูตุ้ม เรื่องนี้ช่วยเฉลยคำถามได้
และยังมีอีกหลายเรื่อง เช่น เรื่องท่านพาหิยะ
ที่เป็นหลักฐานว่าเทวดาก็ดี พรหมก็ดี ท่านจำได้

สำหรับเรื่องที่เป็นประสบการณ์ในยุคสมัยนี้
ในหมู่ลูกศิษย์หลวงปู่ ที่พอมีหลักฐานที่เชื่อถือได้
มีพยานบุคคลยืนยัน ต่างกรรมต่างวาระกัน
จะทยอยนำมาเล่าสู่กันฟัง ...

ขอทยอยตอบน้องเหลิม พุทธธิดา และคุณสุภานะครับ

เรื่องเทวดาที่ไม่มีในตำรา

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับผมและเพื่อนเมื่อประมาณ 3-4 ปี ที่ผ่านมา
เพื่อนชื่อแดงเป็นลูกศิษย์หลวงปู่ดู่เช่นกัน วันหนึ่งแดงมาหาผมที่บ้าน
และขอความช่วยเหลือให้ช่วยถามคุณพ่อ (ซึ่งเสียชีวิตแล้ว)
ว่าลายมือท่านที่เขียนไว้บนกระดาษหลายแผ่นนี้ ท่านเขียนว่าอะไร

จากนั้นแดงก็เริ่มเล่าให้ผมฟังว่า ตอนคุณพ่อป่วยและรักษาตัวอยู่ที่
โรงพยาบาลระยะสุดท้ายนั้น ท่านไม่สามารถพูดได้ แต่ยังสื่อสารกับลูก
โดยการเขียนใส่กระดาษ วันแรกๆ ลูกก็ยังอ่านออกอยู่ ต่อมาในช่วงเวลา
ไม่กี่วันก่อนท่านจะจากไป ท่านเขียนอะไรมากมายหลายแผ่น แต่ลูก ๆ
อ่านลายมือท่านไม่ออกแม้แต่แผ่นเดียว

หลังจัดงานพระราชทานเพลิงคุณพ่อแล้ว แดงจึงแวะมาหาผมด้วย
ความอยากรู้เรื่องดังกล่าว เกรงว่าจะไม่ได้ทำอะไรที่คุณพ่อสั่งไว้

ตอนบ่ายของวันที่แดงมาที่บ้าน ผมบอกให้แดงกราบเรียนท่านต่อหน้า
รูปหลวงปู่ดู่ เพื่อขอความช่วยเหลือ ขอท่านโปรดเมตตาบอกคุณพ่อ
ด้วยเถิด หลังจากนั้นเราสองคนสวดมนต์ บทอิติปิโส ภควาฯ จนจบแล้ว
นั่งภาวนาด้วยกัน

ในช่วงเวลานั้น เทวดาคุณพ่อแดงก็มาปรากฏอยู่ข้างหน้า แล้วบอกว่า
"ที่ถามว่าเขียนอะไรนั้น ไม่ต้องสนใจเพราะเลยมาแล้ว ไม่ใช่เรื่องสำคัญ"
ผมจึงถามท่านต่อว่า
"จะให้แดงเชื่อได้อย่างไรว่าท่านมาจริง ๆ ไม่ใช่เรื่องที่ผมนึกคิดขึ้นเอง
แต่งเรื่องเอง"

ท่านตอบว่า "ให้บอกแดงว่าอย่าลืมเรื่อง ความกตัญญู ที่พ่อสอนไว้"
จากนั้นภาพนิมิตของท่านก็หายไป
ผมได้เล่าเรื่องนี้ให้แดงฟังว่าถ้าผมไม่เพี้ยนไป เรื่องราวก็เป็นอย่างนี้

แดงบอกว่า "ผมเชื่อแล้ว" พร้อมกับหยิบหลักฐานสำคัญที่ถือติดมือ
มาด้วยออกมาให้ดู  วันนั้น แดงถือถุงกระดาษใบใหญ่มาหนึ่งใบ
ภายในมีหนังสืองานพระราชทานเพลิงฯ คุณพ่ออยู่ 30 เล่ม แดงตั้งใจ
เอามาให้ผมไว้แจกเพื่อนๆ ชื่อหนังสือ วิธีสร้างบุญบารมี โดยสมเด็จ
พระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช แดงหยิบขึ้นมาหนึ่งเล่ม
เปิดหน้าแรกให้ดูรูปคุณพ่อ และพลิกหน้าถัดไปเป็นคำไว้อาลัยคุณพ่อ
จากภรรยา บุตร ธิดา เมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2552 ความตอนหนึ่งว่า ...

ลูก ๆ ทุกคน เรียกคุณพ่อว่า "อาโก" ซึ่งมีความหมายว่าพี่ชาย โดย
คุณพ่อบอกว่า ที่ให้เรียกเช่นนี้จะดูสนิทสนมใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้น
ท่านชอบที่จะสอนหน้าที่ คุณธรรม จริยธรรม แก่ลูกๆ เสมอ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาที่ทานข้าวเย็นพร้อมหน้าพร้อมตา ข้อคิดคำสอน
ของท่านมักจะเป็นสุภาษิตหรือข้อคิดจากคนรุ่นก่อนๆ ที่สั้นกระชับแต่กินใจ
ซึ่งถ้านำไปคิด พิจารณา และปฏิบัติ ย่อมจะเป็นมงคลและมีประโยชน์
ต่อตนเองและสังคม ... คุณธรรมที่เด่นชัดของคุณพ่อ ที่เราจะจดจำ
ตลอดไปคือ "ความกตัญญู" อย่างแรงกล้าต่อบิดามารดาและผู้มีพระคุณ
... ... ... ...

แดงเปิดหนังสือถึงหน้านี้และชี้ให้ผมดูคำว่า "ความกตัญญู"

วันนั้นเป็นวันหนึ่งที่ผมกับแดงไม่มีวันลืม
เพราะสองคนได้พบเทวดาที่มาแสดงให้ดู ให้รู้ให้เห็น
และต่างฝ่ายต่างเป็นพยานให้กันและกัน

ด้วยบารมีของหลวงพ่อดู่ หลวงปู่ดู่
ที่เราทั้งสองเคารพอย่างสุดหัวจิตหัวใจนี่เอง!!!

ตอบดรากอนว่า
ลองนึกถึงผีตาโขน ผีกระสือ ผีกระหัง
ผีวันฮาโลวีน ฯลฯ
เทวดานางฟ้าไทยตามผนังวัด
ก็ไม่ได้ห่มผ้าคลุมเหมือนฝรั่ง
มีคนบอกว่าเมืองไทยเมืองร้อน
ชุดของเทวดาไทยจึงต่างจากฝรั่ง
นี้เป็นเรื่องสมมุติตามประสาโลก
เทวดากับมนุษย์สื่อกันด้วยภาษาใจล้วน ๆ
ครูบาอาจารย์ท่านเล่าถึงเทวดาแต่ละพวก
ท่านก็มีรูปร่างต่างกัน แต่งกายต่างกัน
ทำให้นึกถึงคนไทย คนฝรั่ง คนแขก
เราเห็นปุ๊ป เราก็แยกได้ปั๊ปทันที
ในพระไตรปิฎก
มีการกล่าวถึงเทวดามากมาย
ปรากฏหลักฐานชัดเจนไม่มีกำกวม ไม่มีคาดเดา
ความสงสัยเรื่องเทวดามีมาตั้งแต่พุทธกาล
แนะนำหนังสือน่าอ่านเล่มหนึ่งชื่อ
พระธรรมจากพระไตรปิฎก โดย ป่อง โกษา
หาซื้อได้ที่บ้านเจ้ากรมเสริม ซอยสายลม ...

คุณธรรมอะไรหนอที่ทำให้คนเป็นเทวดา!!!

ตอบคุณ supa ว่า
คำถามนี้ในอากู๋มีคำตอบเรื่องอุปาทานหมู่
ที่น่าเชื่อถือและพอเข้าใจไม่ยากเลย
ส่วนเรื่องม้าทรงนั้น รายการเจาะใจ
เคยนำมาออกอากาศเล่าไว้อย่างละเอียด
พิสูจน์ได้จริง หากสนใจศึกษา
ในเว็บ pantip ก็มีผู้รวบรวมไว้มากมายทีเดียว

การใช้เหล็กแหลมแทงปากหรือกระพุ้งแก้ม
หากแทงที่ไม่มีเส้นเลือดใหญ่ก็ไม่เป็นไร
เคยแทงแล้วมาแทงใหม่รอยเดิม ก็ทำได้ง่าย
หากแทงผิดจุดก็เห็นเป็นข่าว หามส่งโรงพยาบาล
ในช่วงเทศกาลกินเจใหญ่เมื่อเร็ว ๆ นี้
ส่วนการเดินลุยไฟก็มีการนำไปใช้ในคอร์สฝึกอบรม
ในต่างประเทศ ฝึกความกล้ามาใช้ปรับพฤติกรรม
มีคนไทยไปเข้าอบรมมาเล่าให้ฟังกัน
ทั้งหมดนี้อธิบายได้ พิสูจน์ได้
ตามหลักวิทยาศาสตร์และการแพทย์ปัจจุบัน

ก่อนเล่าเรื่องผี ขอเล่าที่มาที่ไปสักนิด
เรื่องที่จะเล่าสู่กันฟังนี้ ผู้เล่าคือ
ท่านอาจารย์ธานินทร์ กรัยวิเชียร อดีตนายกรัฐมนตรี
ผมได้มีโอกาสไปกราบท่านที่บ้าน เมื่อปี 2541
ท่านกำลังจะทำหนังสืองานพระราชทานเพลิงคุณหญิงคาเรน
ภริยาท่าน ท่านได้มอบบทความ 2 เรื่องให้ผมไว้อ่านเล่น
และเซ็นชื่อท่านให้เป็นที่ระลึก
บทความสองเรื่องนี้
คือเรื่องของพลทหาร ธานินทร์ กับเรื่อง เสียงอะไร?

เรื่องแรกเห็นว่ามีการพิมพ์เผยแพร่อีกเมื่อไม่นานมานี้
ส่วนเรื่องหลังเป็นเรื่องเกี่ยวกับ "ผี" ที่เรากำลังจะคุยกัน

ด้วยเห็นว่าเรื่องนี้ยังไม่เป็นที่แพร่หลาย
และผู้เล่าเป็นถึงอดีตนายกรัฐมนตรี เป็นนักเรียนอังกฤษ
และภรรยาก็นับถือศาสนาคริสต์ แม้ท่านจะนับถือพุทธ
ปัจจุบันท่านดำรงตำแหน่งเป็นองคมนตรี
และมีอายุยืนยาวมาถึง 87 ปี แล้ว

เรื่องราวที่ท่านและครอบครัวเจอ "ผี" นี้จะเป็นอย่างไร
คืนพรุ่งนี้จะมาเล่าสู่กันฟัง ...

ตอบตามตำราว่าธรรมข้อ หิริ โอตัปปะ

ป้าน้องเคยเล่าว่าได้สัมผัสกับ living angels บ่อยๆ ค่ะ

Living angel (s) คงเป็นใครสักคนที่อยู่ในโลกใบนี้ แสนดีต่อตนเองและผู้อื่น..

ขอขอบคุณแอดมินของเราที่กระตุ้นให้ค้นเพิ่มค่ะ

เสียงอะไร?
(โดย ธานินทร์ กรัยวิเชียร)

ไปเชียงใหม่
ผม คาเรน และลูกทั้ง ๕ คน เดินทางเชียงใหม่ด้วยความยินดี และตื่นเต้นที่จะได้เปลี่ยนบรรยากาศและวิถีชีวิตใหม่ ณ เมืองในฝันนี้ การเดินทางไปเชียงใหม่ในสมัยนั้น สะดวกคือเดินทางโดยรถไฟด่วนคืนเดียวก็ถึงที่หมายแต่ค่าใช้จ่ายก็สูง และรู้สึกเหมือนเป็นเมืองที่อยู่ห่างไกลมาก แต่ก็สุขสงบและร่มเย็น
ในปี ๒๕๐๗ นั้น แทบจะเรียกได้ว่าเชียงใหม่ เป็นเมืองท่องเที่ยวแห่งเดียวในภาคเหนือ บ้านแรกที่เราไปอยู่เป็นบ้านเช่าเป็นเรือนไม้ ที่จำเป็นต้องเช่าขณะนั้น เพราะกระทรวงยุติธรรมยังไม่มีบ้านพักของทางราชการให้ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล ทุกคนในครอบครัวของผมไม่ได้คิดอะไรมาก นอกจากจะหวังอย่างเดียวเท่านั้นว่า เราคงจะมีความสุขและความสะดวกสบาย ไม่แพ้บ้านที่เราอยู่ที่กรุงเทพฯ