๙ เรื่องในไฟล์แนบเป็นเพียงตัวอย่างส่วนหนึ่ง ยังมีรอบตัวเราท่านทุกคนอีกมากมาย โดยเฉพาะที่ใกล้ตัวและเป็นข้อมูลที่ได้รับทราบในปัจจุบันจากเว็บนี้เอง ได้แก่ เรื่องราวที่ได้อ่านจากกระทู้ใน Main webboard » สนทนาเรื่องราวหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ >> อาหารสมองเช้าวันจันทร์ – เรื่องที่หลายคนไม่เคยคิด ของคุณเมธา ซึ่งเริ่มต้นไว้ ณ วันที่ ๔ กันยายน ๒๕๕๔ และในความคิดเห็นลำดับที่ ๕๑ ของคุณเมธา เมื่อวันที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๔ กล่าวถึงงานออกแบบชิ้นงานที่อาจารย์มอบหมายให้นักศึกษาสถาปัตย์ฯ จุฬาฯ ไปคิดและนำเสนอในชื่อว่า "Infinity" แล้วปรากฎว่ามีชิ้นงานหนึ่งที่ได้คะแนนเต็มสิบ เป็นชิ้นงานที่เป็นกระดาษขาวแผ่นใหญ่เจาะช่องสี่เหลี่ยมตรงกลางทะลุออกไปได้ ... เป็นชิ้นงานแห่งปัญญาความคิดที่น่าทึ่งจริงๆ
เรามักพบคำว่า “สติปัญญา” อยู่บ่อยๆ คำว่า สติ และคำว่า ปัญญา จึงมีความเกี่ยวเนื่องกันอยู่ และเมื่อพูดถึงคำใดคำหนึ่ง อีกคำหนึ่งก็เข้ามาในความคิดด้วยเช่นกัน
เช่นเดียวกับ เมื่อได้อ่านกระทู้ใน Main webboard » สนทนาเรื่องราวหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ >> (อนุบาลเล่าเรื่อง)...สติ ของคุณ _OHM ซึ่งเริ่มต้นไว้ ณ วันที่ ๖ กันยายน ๒๕๕๔
และเมื่อพูดถึงเรื่อง “สติ” ก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงบทกวีที่ผู้ประพันธ์คือ คุณมนตรี ศรียงค์ ได้กระหวัดถึง “สติ” ในงานปัจจุบันขึ้นมาเตือนใจตนให้ยิ่งเห็นคุณค่าและความสำคัญของการมีสติ ไม่เพียงเท่านั้น ยังแทรกแนวคิดธรรมะอีกหลากหลายไว้อีกด้วย อาทิ ความพากเพียรหมั่นฝึกฝน ความพอดี ความสงบตั้งมั่น การระลึกรู้ในลมหายใจ การตื่นรู้ การทำหน้าที่การงานอย่างเป็นสุข นอกจากนั้น กวีนิพนธ์ชิ้นนี้ยังถ่ายทอดด้วยภาษาที่ฉายชัดถึงจินตภาพของเรื่องราวได้อย่างชัดเจน สมชื่อของงานรวบรวมบทกวีในชุด “โลกในดวงตาข้าพเจ้า” ซึ่งได้รับรางวัลซีไรต์ประจำปี ๒๕๕๐ ... เนื้อความของบทกวีที่กล่าวถึงนี้ คือ ใจความที่ ๒-๔ (หน้า ๖๐-๖๓) ในชื่อบทกวีว่า “นิพพานในร้านหมี่เป็ดศิริวัฒน์” ดังนี้
๒ ทุ่นกระทบแป้ง
คือความเหน็ดเหนื่อยอย่างยิ่งยวด
ความเมื่อยปวดลามลุกไปทุกจุด
น้ำในหูเอียงเทจนเซซุด
ยังก้มหน้างุดงุดยังทำงาน
เทแป้งลงกระบะในเครื่องตี
ลมหายใจหอบถี่นั้นฟุ้งซ่าน
ความเหน็ดเหนื่อยนักอันดักดาน
ชั่วโมงอันยาวนานแสนนานยาว
เสียงทุ่นกระทบแป้งดังตึงตัง
ฟุ้งทั้งแป้งป่นจนโพลนขาว
กลบเสียงโฆษณาที่ปาวปาว
กลบข่าวโจรใต้ฆ่ารายวัน
อยู่กับความอึกทึกอันกึกก้อง
ในห้องที่ปิดมิดชิดกั้น
พบตนเองโซมเหงื่อจนเนื้อมัน
กำลังฝันถึงไหนก็ไม่รู้
สะดุดถังสเตนเลสที่ข้างตัว
เจ็บหัวแม่เท้าจนครางอู้
ตกใจ-ภวังค์ง่วงก็ร่วงกรู
เหลือบดูทุ่นเหล็กแล้วขนลุก!
๓ แป้งที่รีดจนบางเรียบ
ชีวิตมีอันตรายอยู่รอบตัว
ง่วงงัวเงียงงก็จงปลุก
เหนื่อยเป็นเหนื่อยท้อเป็นท้อทุกข์เป็นทุกข์
ให้รู้ทุกสภาวะของชีวิต
เช่นที่ตีแป้งเหนียวเนื้อเดียวกัน
จนมันราบเรียบเนียนสนิท
ให้รีดแบนแผ่นบางทีละนิด
ค่อยค่อยบิดลูกโม่ทีละน้อย
ค่อยค่อยเป็นค่อยค่อยไปอย่างที่เป็น
ตาเห็นหูยินให้บ่อยบ่อย
ลูกโม่หมุนรอยรอบซ้ำรอบรอย
นับร้อยร้อยรอบจนพอดีบาง
ต้องให้บางพอดีอย่างที่เป็น
เพื่อการตัดเป็นเส้นสวยสล้าง
มิให้บางหรือหนาเกินกว่าบาง
เพื่อมือสางเส้นสวยได้ด้วยดี
คือการงานจากไข่และจากแป้ง
โถมด้วยแรงจนเส้นกลายเป็นหมี่
ลุล่วงลงตัวด้วยพอดี
ไม่มีมากน้อยจนเกินไป
เพราะจิตขณะนั้นได้ดำดิ่ง
ภาวะสงบนิ่งมิติงไหว
จึงคล้ายคล้ายการงาน-การหายใจ
กำหนดกันและกันไว้อยู่ในที
๔ หมี่เหลืองศิริวัฒน์
กลายเป็นการงานอันแสนสุข
ตื่นปลุกเบิกบานในหน้าที่
วันเป็นวันเดือนเป็นเดือนปีเป็นปี
คนขายหมี่จะไปนิพพานแล้ว!
ขอขอบพระคุณคุณเมธา เจ้าของชิ้นงาน “infinity” คุณ _OHM และผู้ประพันธ์บทกวี “นิพพานในร้านหมี่เป็ดศิริวัฒน์” ไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ _/|\_ |