_/|\_ ขออนุโมทนาอย่างยิ่งค่ะ
*********
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน ท่านกล่าวว่า “เราเอาหลักธรรมวินัยเป็นตัวตั้ง ทีนี้เมื่อธรรมวินัยตั้งอยู่ที่ไหนๆ เข้ากันได้หมด” (จาก หนังสือ หลวงปู่ทา จารุธัมโม พระอริยเจ้าผู้มีธรรมงามพร้อม...๒๕๕๐)
*********
(จาก หนังสือ ธรรมเป็นของลำบากมาก โดย พระหล้า เขมปตฺโต ๒๕๔๒)
หลวงปู่หล้า เขมปัตโต ท่านกล่าวว่า
“ถ้าจะว่าให้ละเอียดแล้ว คำสอนของพระพุทธศาสนาเป็นยอดของคำนำแล้ว เพราะนำจนถึงพระนิพพาน จะไม่ถึงในชาติปัจจุบันก็ถึงในชาติอนาคตได้ไม่ผิดเลย คำว่าอนาคตก็หมายเอาชาติหน้าไปจนไม่มีที่หมาย นับเอาแต่ชาติหนึ่งไปจนถึงอสงไขยชาติ ตามกรรมและผลของกรรมของสัตว์อันจะพึงได้อันจะพึงถึง”
“พระสัมมาสัมพุทธเจ้ามากกว่าร้อยโกฏิที่ล่วงไปแล้ว ที่จะมาในข้างหน้าอีก ก็โดยนัยเดียวกัน ก็ทรงคำสอนตรงกันไม่แปลกกัน ไม่จำเป็นจะไปหาเสียงที่ใดอีก”
“เราขี้ขลาดไม่อยากจะปฏิบัติบิดามารดาของตนเอง เกรงท่านผู้อื่นจะเพ่งโทษ แล้วสำคัญตัวว่าฉลาดก็กลายเป็นโมฆะอกตัญญูจริงไหมล่ะ (บิดามารดาคือธรรมวินัยของพระพุทธศาสนาเนี่ย)”
“มนุษย์พระพุทธศาสนาอันมีพระธรรมวินัยของพระพุทธศาสนาในจิตใจเป็นเจ้าหัวใจอยู่บ้างแล้ว นึกคิดทำพูดอะไรๆ ก็มีธรรมวินัยเป็นอาจารย์ของหัวใจ เป็นเครื่องคำนึงเท่าที่ควรอยู่ แม้ถึงคราวพลาดบ้างก็มีประตูแก้ ไม่ถึงกับนับสิบไม่ลุกเลย อนิจจาเอยฯ ถ้าไม่อย่างนี้แล้วก็แดงโล้เลย ไม่มีประตูแก้ โลกก็แคบไม่มีที่อยู่ได้ฯ”
“รู้ดีอยู่แล้วว่า พระพุทธศาสนาเบื้องต้นรับรองเอาแต่ธรรมวินัยของอริยะสุปฏิปันโนเป็นต้นไปเป็นเกณฑ์ เป็นพรหมจรรย์เบื้องต้นของพระพุทธศาสนา ไม่ได้หมายเอาสุ่มสี่สุ่มห้าที่ชาวโลกบัญญัติเอาตามอัตโนมัติของเจ้าตัวเลย”
*********
อนึ่ง แม้ในทางวิชาการโลก หลักการและความรู้ใดๆ หากเรามิใช่ผู้ริเริ่มคิดและนำเสนอหลักการและความรู้นั้นเป็นคนแรก เมื่อใดที่เรานำไปใช้เราก็พึงระลึกเสมอว่างานของเราที่สำเร็จได้ก็ด้วยอาศัยคุณูปการแห่งหลักการความรู้ที่เป็นบาทฐานนั้นๆ และก็ด้วยอาศัยคุณูปการของผู้คิดค้นหลักการนั้นที่ได้คิดค้นและบัญญัติไว้ให้เราได้อาศัยสร้างสรรค์ประโยชน์ต่อยอดต่อไป เมื่อเราเรียบเรียงรายงานของเรา ในส่วนที่กล่าวถึงหลักการพื้นฐานที่เราได้อาศัยสร้างงานของเรา เราจะต้องอ้างอิงหลักการและผู้คิดค้นหลักการพื้นฐานนั้นไว้ด้วย เพื่อให้เป็นความชัดเจนว่าส่วนใดเป็นความรู้ที่ได้มาจากท่านผู้อื่น ส่วนที่เป็นความรู้ความเห็นของเราก็จำแนกให้ชัดไว้ ต้องไม่นำมาปนเปคละเคล้ากับความเห็นของเราโดยปราศจากการอ้างอิงให้ถูกต้องตามส่วนข้อความซึ่งจะนำไปสู่ความสับสนและคลาดเคลื่อนได้ การอ้างอิงที่ถูกต้องถูกตรงนอกจากทำให้เกิดความชัดเจนแล้ว ยังเป็นการแสดงความเคารพให้เกียรติต่อผู้มีคุณูปการทางวิชาความรู้ที่เป็นต้นแบบในแขนงความรู้นั้นๆ อีกด้วย
_/|\_ ด้วยบารมีแห่งพระไตรสรณาคมณ์ ตลอดจนคุณูปการของบูรพาจารย์ทางธรรม ขอความสวัสดีในธรรมจงมีแด่ทุกท่านผู้ใฝ่ใจในธรรมค่ะ |