หลวงปู่ท่านสอนเสมอว่า ไม่มีปาฏิหาริย์อันใดจะอัศจรรย์เท่ากับการฝึกหัดอบรมพัฒนาตนเองจากความเป็นปุถุชนไปสู่ความเป็นอริยชนตามแนวทางที่พระพุทธองค์ทรงวางไว้ทั้งหลักศีล สมาธิ และปัญญา ซึ่งอีกนัยหนึ่งก็คือการพัฒนาความสามารถในการมีความสุขของตนให้ละเอียดประณีตยิ่งขึ้น กระทั่งถึงภาวะความสุขชนิดที่จะไม่กลับกลายเป็นความทุกข์ได้อีก นั่นก็คือพระนิพพาน
คณะผู้จัดทำฯ หวังเป็นอย่างยิ่งว่า ผู้มาเยือน Website แห่งนี้ จะได้รับความอิ่มเอิบใจและปีติกับเรื่องราวและธรรมะคำสอนของหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ รวมทั้งเกิดศรัทธาและพลังใจในการขวนขวายปฏิบัติธรรมกัมมัฏฐานให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป เพื่อให้ใจได้สัมผัสธรรม และมีธรรมเป็นที่พึ่งตลอดไป
(โปรดแลกเปลี่ยน/แสดงทัศนะอย่างสร้างสรรค์ โดยมุ่งเน้นธรรมะคำสอนที่จะเป็นประโยชน์ต่อผู้อ่านของดเว้นบทความหรือเรื่องราวเกี่ยวกับวัตถุมงคลที่เป็นไปในเชิงพาณิชย์หรือปาฏิหาริย์ที่มิได้วกเข้าหาธรรม)
|
|
Started by |
|
|
Topic: ได้พบประสบหน้า...... (Read: 12388 times - Reply: 8 comments) |
|
|
|
อุบล |
Posts: 26 topics
Joined: 27/2/2553
|
|
ได้พบประสบหน้า......
|
« Thread Started on 10/5/2555 22:00:00 IP : 210.86.220.145 » |
|
|
|
เดินทางไปร่วมงานทอดกฐิน พร้อมคณะที่วัดแถวจังหวัดอุดรธานี เป็นกฐินตกค้าง ในปีนั้นไม่มีเจ้าภาพจองไว้ พอน้องที่รู้จักทราบข่าวจึงขอเป็นเจ้าภาพ เจ้าอาวาสท่านได้กล่าวอย่างน่าชื่นใจว่าทางวัดไม่ได้มุ่งหวังในเรื่องปัจจัยแต่อย่างใด เพียงมุ่งรักษาประเพณีที่ดี มีมาเพียงผ้าขาวในการทอดกฐิน เพื่อให้พระภิกษุในพรรษาได้อานิสงส์การเข้า พรรษาที่ผ่านมา ถือว่าพอแล้ว รถตู้ 1 คัน พร้อมสมาชิก เมื่อถึงจุดหมาย แยกย้ายทำภารกิจส่วนตัวและมองหาที่นอนแล้ว ตอนค่ำ หลวงพ่อเจ้าอาวาสได้เมตตา นำไหว้พระสวดมนต์และภาวนา อาศัยพื้นพลาญหิน ที่ลาดเอียงผืนกว้างใหญ่ ปุ่มแหลม ปุ่มคม มีครบหมด นั่งขยับหามุมกันให้วุ่นเพราะล้วนอยู่ กทม. ต่างไม่คุ้นเคย ประเภทคนกรุงเข้าป่า บรรยากาศเย็นสบาย ระหว่างนั่งภาวนา หลวงพ่อท่านเมตตาสอนแบบฉบับวัดป่า ไม่ต้องมีไมค์ สอนตั้งแต่เบื้องต้น การเริ่มภาวนา เวลาผ่านไปเหลือบมองเพื่อนบางท่าน เชื่อว่าอยู่ในสมาธิในระดับ ที่นิ่งสงบอย่างน่าชื่นชม เช้ามา พระท่านออกบิณฑบาต หมู่คณะเตรียมอาหารถวายพระตามที่จัดไว้ ได้ใช้เวลาเดินสำรวจวัดไปเรื่อย ๆ บริเวณวัดเป็นเชิงเขาไม่สูงนักเต็มไปด้วยป่าไผ่ เขียวชอุ่มไปหมด พลาญหินเอียงลาดมีไม้ป่าขึ้นเป็นย่อม ดูงามตา
อากาศยามเช้าเย็นชื่นใจ เสียงไก่ดังแว่วแผ่วมาเป็นระยะ ระเรี่ยมาเรียงชมป่าจนถึงกุฏิพระ เป็นกุฏิไม้หลังเล็ก ๆ มุงด้วยแฝก หน้าห้องเป็นที่ว่าง พอนั่งเล่นได้ ระเบียงกุฏิขัดแตะด้วยกิ่งไม้ มองเป็นศิลปะแบบง่าย ๆ ข้างกุฏิมีทางเดินจงกรม ที่ถูกใช้งานมาตลอด บริเวณร่มไม้ใหญ่ ทำให้ ร่มรื่น สะอาดตาเป็นอย่างยิ่ง ลุกจากหน้ากุฏิ จะลองเดินบนทางจงกรม มุมด้านขวามีก้อนหินใหญ่ก้อนหนึ่งสูง ประมาณ 80 ซม. เดินไปแบบสบายๆ หันไปมองก้อนหินใหญ่แบบไม่ตั้งใจ ต้องชะงักยืนตลึงนิ่งกลับที่ บริเวณหลังก้อนหิน ? บัดนี้ มีสิ่งหนึ่งโผล่ขึ้นมา จ้องสายตามองอย่างฉงน ดวงตาใสดำกลม แววตาอ่อนโยน สบตากันอย่างไม่ตั้งใจ ทำให้หวั่นไหวอย่างบอกไม่ถูก รอบข้างคล้ายหยุดนิ่ง รู้สึกร้อนผ่าวๆ ขึ้นมาทันที ชั่วอึดใจที่ได้สบตา สิ่งนั้น ยอตัวหลบหลังก้อนหินลงไป หันหลังกลับ แล้วโกยแน่บอย่างรวดเร็วเท่าที่จะวิ่งได้ เจ้าประคุ้น หากชูตัวสูงพ้นก้อนหินขนาดนี้ได้ ไม่ธรรมดาแน่ ๆ เนื้อตัวไม่อยากเห็นแล้ว ว่าจะเป็นงูอะไร ? เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจงู”
เก็บมาเล่า อุบล
|
|
|
|
ความคิดเห็นเกี่ยวกับ: ได้พบประสบหน้า......
กรุณาเข้าสู่ระบบหรือสมัครสมาชิกก่อนโพสข้อความค่ะ » คลิ๊กที่นี่ |
|
|