หลวงปู่ไปไหน?

บ้างเชื่อว่าหลวงปู่เป็นพระโพธิสัตว์รอตรัสรู้อยู่ชั้นดุสิต

บ้างเชื่อว่าหลวงปู่เป็นพระอรหันต์นิพพานแล้ว

แต่ความจริงก็คือความจริง ความจริงไม่ได้ขึ้นกับความเชื่อ

เพียงแต่ความจริงบางอย่างแม้พระอริยเจ้าก็ไม่อาจทราบได้ เพราะเป็นเรื่องพุทธวิสัย

หลวงปู่อยู่ที่ไหนไม่สำคัญเท่ากับเราจะไปไหน

มืดมาหรือสว่างมานั้นเป็นต้นทุนเดิมของเรา เปลี่ยนแปลงไม่ได้

แต่จะมืดไปหรือสว่างไปนี้สิ ขึ้นอยู่กับธรรมในใจเรา

มืดตั้งแต่ยังมีชีวิต หรือสว่างไสวอยู่ตั้งแต่ยังมีชีวิต

ไม่ว่าหลวงปู่จะอยู่ที่ไหน ก็มีประจักษ์พยานมากมายว่าท่านมาช่วยเหลือสงเคราะห์เราได้จริง

ท่านมองดูเราอยู่ ท่านคอยจะช่วยเหลือเราอยู่ (ถ้าเราตั้งใจปฏิบัติตนเป็นคนดี)

หลวงปู่รักษาคำสัญญาที่หลวงปู่ให้ไว้เสมอที่ว่า “แกคิดถึงข้า ข้าก็คิดถึงแก แกไม่คิดถึงข้า ข้าก็ยังคิดถึงแก”

ไม่รู้ว่าจะมีใครคิดถึงหลวงปู่เหมือนผมบ้างนะ

ขอขอบคุณผู้ช่วยครูที่ช่วยนำธรรมะและสิ่งดีดีมาฝากเพื่อนๆเสมอ

ความในใจที่พ่อน้องพลอยกล่าวมานี้ โดนใจหลายคนทีเดียว

อ่านแล้วพลอยเกิดปีติไปด้วย ขออนุโมทนาอีกครั้งครับ

เมื่อวานเพิ่งมีคนมาเล่าให้ฟังว่าหลวงปู่ไปเกิดใหม่แล้ว ไปเกิดเป็นลูกหลานลูกศิษย์ของหลวงปู่คนหนึ่ง

ลุงสิทธิ์ก็ได้แต่รับฟังไว้ (แต่อดนึกไม่ได้ว่า เอากันอย่างนี้เชียวหรือ)

หลวงปู่ท่านไม่เคยประกาศว่าท่านคือหลวงปู่ทวด 

หลวงปู่ไม่เคยพยากรณ์อดีตชาติของใคร ๆ ว่าเป็นลูก เป็นหลาน เป็นศิษย์ เป็นอาจารย์ ฯลฯ กันมาก่อน (อย่างมากก็เพียงกล่าวเป็นกลาง ๆ มีใจความว่า หากไม่เคยเจอะเจอสัมผัสสัมพันธ์กันมาคงไม่ได้มาพบกันอีก)

หลวงปู่ไม่เคยพยากรณ์ว่าศิษย์คนไหน จะสำเร็จมรรคผลในอีกกี่ภพกี่ชาติ

หลวงปู่ไม่เคยพยากรณ์ว่าท่านละสังขารแล้วจะไปอยู่ที่ไหน 

หลวงปู่ไม่พูดในสิ่งที่สุ่มเสี่ยงปีนเกลียวกับการขัดต่อพระวินัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งการอวดอุตริมนุสธรรม เพราะหลวงปู่เคารพพระพุทธเจ้า เคารพพระธรรม เคารพครูบาอาจารย์ ยกสิ่งเหล่านี้ไว้เหนือเกล้า

ปฏิปทาของหลวงปู่ คือพูดในสิ่งที่เป็นความจริง มีประโยชน์ ถูกกาลเทศะ ด้วยปิยะวาจา และด้วยเมตตา

หลวงปู่พูดเพื่อประโยชน์ของผู้ฟัง มิใช่พูดเพื่อประโยชน์ของผู้พูด

เมื่อธรรมเจริญในจิตของผู้ฟัง ผู้ฟังนั้นก็จะไม่สงสัยว่า "หลวงปู่ไปไหน" และย่อมตระหนักว่าสิ่งใดเป็นสาธารณธรรมที่ควรเผยแพร่ในวงกว้าง หรือสิ่งใดเป็นอสาธารณธรรมที่ควรเอาไว้บอกเล่าเพียงคนใกล้ตัว กล่าวคือมิควรนำไปเผยแพร่อย่างสาธารณะจนทำให้ใคร ๆ ต้องมาได้รับบาปเพราะเหตุแห่งการปรามาสพระด้วยรู้เท่าไม่ถึงการณ์

ตอนนี้มีหนังสือออกมาวางขายอยู่เล่มหนึ่งครับ ชื่อประมาณว่า "หลวงปู่ดู่ พระโพธิสัตว์ผู้ที่หลวงปู่ทวดกลับชาติมาเกิด" ว่ากันอย่างนี้เลยทีเดียว พี่น้องบ้านหลวงปู่อมยิ้ม คิดเห็นอย่างไรกันบ้างครับ  เพื่อนใน facebook บอกมีขายที่ร้านนายอินทร์ซะด้วยครับ

ไม่ควรวิจารณ์ครับ ถือเป็นสิทธิ์ของแต่ละบุคคลหรือกลุ่มบุคคล

หลักการมีเพียงว่า ให้พยายามเผยแพร่สิ่งที่เป็นคำสอนและปฏิปทาของหลวงปู่จริง ๆ รวมทั้งใช้ความรอบคอบเพื่อให้เป็นบุญกุศลถ่ายเดียว ไม่มีบาปเจือหรือเป็นต้นบาป  หากทำได้เช่นนี้ ก็จะเป็นสิ่งที่ควรแก่การอนุโมทนาครับ

สาธุ....
กลับมาทบทวนอีกครั้ง ตอกย้ำความมั่นคง....

ขอบคุณพี่สิทธิ์ที่ให้คำแนะนำครับ  ทำให้ผมนึกถึงธรรมหลวงปู่ เรื่อง สั้นๆ ก็มี 

"สติ" ตอนทราบเรื่องว่ามีหนังสือชื่ออย่างที่กล่าวออกมา ก็คิดเพียงอย่างเดียวว่า เกรงแต่จะมี

ผู้คนมาปรามาสหลวงปู่ดู่ เลยขาด"สติ" โพสต์ข้อความที่ไม่ได้ตรองดูให้ดีเสียก่อน ขอบคุณและ

ขออภัยมา ณ ที่นี้ ครับ 

ทนายบิ๊คแสดงออกถึงความปรารถนาดีที่ไม่อยากให้ใครมาปรามาสหลวงปู่ที่เราต่างก็เคารพรัก ให้เกิดเป็น "บาปกรรมที่ไม่จำเป็น" จึงควรอนุโมทนาในส่วนของความคิดเช่นนี้

เราทุกคนต่างก็ต้องค่อย ๆ ศึกษาและเรียนรู้ไป ๆ สังเกตและพิจารณาไป ๆ เพื่อให้มีปัญญาและความรอบคอบเพื่ออะไร ก็เพื่อให้เกิดบุญกุศลที่มีบาปเจือน้อยที่สุด

เคยเล่าไว้ในกระทู้ไหน ก็จำไม่ได้เสียแล้ว ถึงตัวอย่างของความไม่รอบคอบในการทำความดีในสมัยที่เริ่มเข้าวัดใหม่ ๆ ก็ร่วมกันกับคุณเมธานี้แหละ ดูแลจัดกิจกรรมของชมรมพุทธฯ มธ. ตอนนั้นพวกเราได้รับคำแนะนำจากสำนักปฏิบัติธรรมแห่งหนึ่งให้จัดกิจกรรมกางกลดที่สนามฟุตบอล มธ. พร้อมกับเหตุผลสนับสนุนว่า "ทีคนกินเหล้ายังไม่เห็นต้องอายใคร เราทำความดี ทำไมต้องอาย"

ซึ่งฟังครั้งแรก ก็รู้สึกคล้อยตาม แต่อาศัยที่ได้ศึกษาและปฏิบัติกับหลวงปู่ เราจึงพอวินิจฉัยว่าอะไรควร อะไรไม่ควร โดยเฉพาะอย่างยิ่งโอวาทของหลวงปู่ที่ให้ระมัดระวังมิให้เป็นต้นบาป 

เป็นต้นว่า ชักชวนคนไม่ศรัทธาเข้าวัดจนเขาต้องพูดโกหกว่าไม่ว่างไปด้วย หรือเขาแสดงอาการดูถูกดูแคลนการไปวัด เขาก็ต้องมาบาปเพราะเราผู้ซึ่งชักชวนโดยไม่พิจารณาให้รอบคอบเสียก่อน

นี่ถ้าพานักศึกษาไปนั่งปักกลดในที่สาธารณะให้คนเขาหัวเราะหรืออุทานว่า "บ้าหรือเปล่าเนี่ย" ก็เท่ากับเราเป็นต้นบาป สุดท้ายจึงไม่จัดงานนี้ แม้ว่าอาจมีผู้ศรัทธาและนึกโมทนา แต่มันก็สุ่มเสี่ยงที่บางคนจะนึกปรามาสธรรม ปรามาสธุดงควัตรของพระพุทธองค์ จนเกิดเป็น "บาปที่ไม่จำเป็น" นั่นก็เพราะความไม่รอบคอบของเรา

ดีใจที่สมาชิกบ้านหลวงปู่อมยิ้มส่วนใหญ่เข้าใจเรื่องเหล่านี้ จนสามารถวินิจฉัยได้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควร เพื่อหลีกเลี่ยง "บาปที่ไม่จำเป็น"