เหตุที่อยากพูดเล่าเรื่อง "รักในหลวง" ก็เพราะได้ยินได้ฟังเรื่องของชายคนหนึ่งผู้มีศรัทธาต่อหลวงปู่เป็นอย่างมาก  แต่กลับเป็นผู้คล้อยตามกลุ่มคนที่มีทัศนะไม่ดีต่อในหลวง

อยากจะบอกเหลือเกินว่าหลวงปู่เรารักในหลวงมากเพียงไร ไม่เพียงหลวงปู่เราเท่านั้น หลวงปู่ยังยืนยันว่าครูบาอาจารย์ทั้งหลาย มีหลวงพ่อเกษม เขมโก สุสานไตรลักษณ์ และครูบาอาจารย์ทางอีสานเป็นต้น ก็รักและเป็นห่วงในหลวงมาก จึงได้ตั้งจิตอธิษฐานช่วยกันปกปักรักษาองค์ในหลวง 

สำหรับประเทศไทยเราแล้ว หากขาดพระมหากษัตริย์ไทย พระพุทธศาสนาก็มิอาจสืบต่อและประดิษฐานมั่นคงดังที่เป็นอยู่

ยังจำคำและทัศนะของท่านพุทธทาสได้ว่า ระบบการปกครองที่ดีที่สุดในโลกก็คือระบบสมบูรณาญาสิทธิราชที่ผู้ปกครองเป็นกษัตริย์ทรงทศพิธราชธรรม

ประชาธิปไตยมิได้แปลว่าคนมีสิทธิจะด่าว่าใคร ๆ ตามอำเภอใจ ประชาธิปไตยที่แท้จริงควรหมายความว่าประชาชนเป็นใหญ่หรือเป็นอิสระแก่ตัว ไม่มีหนี้มีสิน ดังแนวทางดำเนินชีวิตแบบพอเพียงที่ในหลวงพระราชทาน มิใช่เต็มไปด้วยหนี้บัตรเครดิตเพราะการถูกมอมเมา

ผมได้ยินหลวงพ่อพุธพูดให้ฟังหลายครั้งถึงความหมายของคำว่าประชาธิปไตยแบบง่าย ๆ แต่ลุ่มลึกว่า "ประชาธิปไตยคือ...ชาวบ้านปลูกหมากพริกหมากเขือกินเอง"

ซึ่งตรงกับแนวทางพระราชดำริที่จะให้ประชาชนลดการพึ่งพาภายนอก ...คนเราถ้ายังต้องพึ่งพา หรือฝากเป็นฝากตายไว้กับสิ่งภายนอก จะเรียกว่ามีอธิปไตยได้อย่างไร

ความรักมิใช่เป็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นลอย ๆ หากแต่ว่าเกิดมาจากการเห็นคุณค่าหรือคุณความดี ...มิใช่อยู่ ๆ หลวงปู่และครูบาอาจารย์ทั้งหลายจะรักในหลวง หากแต่เพราะพระองค์เป็นคนดีอย่างที่สุด และอย่างสม่ำเสมอตลอดมา เป็นความดีอย่างพระโพธิสัตว์จริง ๆ ที่มุ่งทำอะไร ๆ เพื่อคนส่วนใหญ่ โดยไม่นึกถึงความลำบากหรือความเป็นอยู่ของตนเอง

ถ้าคุณจะเลือกรักเฉพาะหลวงปู่และไม่กตัญญูต่อพระมหากษัตริย์ผู้ทรงธรรมพระองค์นี้ คุณจะเป็นลูกศิษย์ที่ดีไหมหนอ หลวงปู่จะนับคุณเป็นศิษย์หลวงปู่ไหมหนอ เพราะ...ความกตัญญูเป็นเครื่องหมายของคนดี หากขาดความกตัญญูอันเป็นคุณธรรมพื้นฐาน ก็คงยากที่จะพบกับความเจริญงอกงามอย่างยั่งยืนทั้งทางโลกและทางธรรม

คำว่า "เสียหายหลายแสน" หลวงปู่เคยพูดไว้ว่า
"แกไม่ได้ทำ(ภาวนา) วันหนึ่งคืนหนึ่งนี่ เสียหายหลายแสน"
ฝากไว้เป็น "ยาแก้ขี้เกียจ" สำหรับหมู่คณะครับ

ไม่มีคำบรรยายดูภาพเองนะค่ะ