วันก่อนไปเดินดูงานสินค้า OTOP ได้ไปเห็น "ขันลงหิน" ของตำบลบ้านบุ อ.บางกอกน้อย กรุงเทพฯ ซึ่งทราบว่าตอนนี้ในเมืองไทยเหลือทำอยู่แค่บ้านเดียวแล้ว (ไม่ใช่ทำแค่หมู่บ้านเดียว แต่เหลือทำอยู่แค่บ้านเดียว) ดังนั้นโอกาสที่จะสูญมีมากทีเดียว อาจเป็นเพราะทำยาก ไม่สามารถแข่งขันเชิงพาณิชย์

เสน่ห์ของขันลงหิน (สำหรับตัวเอง) คือเวลาเอานิ้วดีด จะมีเสียงก้องกังวานราวกับเสียงระฆัง รูปแบบสีสันก็คลาสสิคดี ว่ากันว่าภายหลังกรุงศรีอยุธยาเสียกรุง ชุมชนที่ทำขันลงหินก็อพยพมาอยู่ที่บางกอกน้อยนี้เอง

ขันลงหินเป็นโลหะผสมของทองแดงและดีบุกเป็นหลัก มีความแข็งพอสมควรทีเดียว แต่เอ.. มาเกี่ยวอะไรกับกระทู้ของหลวงปู่ล่ะ ใครรู้บ้าง

หมีทำได้ถูกกาลเทศะแล้ว
พระท่านมีกรรมฐานให้เลือก ๔๐ กองเป็นอย่างน้อย
หากทำชำนาญมากกว่า ๑ กอง ก็สามารถพลิกแพลง
ใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวันได้อย่างกลมกลืนทีเดียว
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สติปัฏฐาน ๔ ในฐาน "กาย"
ได้รวมถึงการดูลมหายใจไว้ด้วย

การทำบ่อยๆ ระลึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
และ กำหนดในสติปัฏฐานให้ชำนาญนี้เอง
จะช่วยรักษาใจ ให้ไม่โกรธ ไม่โลภ ไม่หลงได้
นี่คือหนึ่งในความหมายของการภาวนา
ที่หลวงปู่ท่านเคยสอน...
"ยืน เดิน นั่ง นอน ให้คุมไว้"
การปฏิบัติก็จะค่อยๆ ก้าวหน้าขึ้น มั่งคงขึ้น

ผีเสื้อตัวน้อยครับ

ตามแบบที่หลวงปู่สอนเบื้องต้นของการภาวนา
ท่านให้กำหนดจิตหรือผู้รู้ไว้ตรงฐานอุณาโลม
นึกง่ายๆว่าหลับตาแล้วอยู่ตรงหน้าเราในระดับเดียวกับหว่างคิ้ว

หลังจากระลึกถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์แล้ว
จากนั้นจิตเริ่มกล่าวคำภาวนาไตรสรณาคมณ์ ว่าเรื่อยไป
หากจิตมีความสงบแล้ว การเห็นที่เกิดขึ้นจะปรรากฏ
อยู่ตรงหน้าที่เรากำหนดจิตไว้ ตัวอย่างการเห็นของบางคน
เช่น เหมือนกับเราเห็นดาวฤกษ์ ๑ ดวง ในคืนเดือนมืด
ฉากท้องฟ้ามืดสนิทแต่มีความสว่างจากดาวดวงนั้น
หรือนึกถึงหน้าจอโทรทัศน์สมัยก่อน เวลาปิดทีวี
จะมีจุดดำๆ กลางจอภาพ ลองนึกเปลี่ยนจุดดำนั้นเป็นจุดสว่าง
เหมือนแสงสว่างของดวงดาวแทน เป็นต้น
ผู้ที่เห็นนิมิตแสงสว่างเท่าปลายหัวไม้ขีดนี้ จะไม่สงสัยเลย
ว่าเห็นหรือไม่เห็น ใช่ไม่ใช่ หากยังลังเลสงสัย ก็ให้ทำต่อไป

ส่วนแสงที่สว่างวาบๆ หรือเหมือนมาจากด้านบนศีรษะนั้น
เป็นอาการของจิตที่เริ่มสงบเป็นสมาธิ
บางครั้งเป็นอาการของปีติอย่างหนึ่ง
เช่น เห็นแสงสว่างเหมือนสายฟ้าแลบ เป็นต้น