หลวงปู่ท่านสอนเสมอว่า ไม่มีปาฏิหาริย์อันใดจะอัศจรรย์เท่ากับการฝึกหัดอบรมพัฒนาตนเองจากความเป็นปุถุชนไปสู่ความเป็นอริยชนตามแนวทางที่พระพุทธองค์ทรงวางไว้ทั้งหลักศีล สมาธิ และปัญญา ซึ่งอีกนัยหนึ่งก็คือการพัฒนาความสามารถในการมีความสุขของตนให้ละเอียดประณีตยิ่งขึ้น กระทั่งถึงภาวะความสุขชนิดที่จะไม่กลับกลายเป็นความทุกข์ได้อีก นั่นก็คือพระนิพพาน
คณะผู้จัดทำฯ หวังเป็นอย่างยิ่งว่า ผู้มาเยือน Website แห่งนี้ จะได้รับความอิ่มเอิบใจและปีติกับเรื่องราวและธรรมะคำสอนของหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ รวมทั้งเกิดศรัทธาและพลังใจในการขวนขวายปฏิบัติธรรมกัมมัฏฐานให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป เพื่อให้ใจได้สัมผัสธรรม และมีธรรมเป็นที่พึ่งตลอดไป
(โปรดแลกเปลี่ยน/แสดงทัศนะอย่างสร้างสรรค์ โดยมุ่งเน้นธรรมะคำสอนที่จะเป็นประโยชน์ต่อผู้อ่านของดเว้นบทความหรือเรื่องราวเกี่ยวกับวัตถุมงคลที่เป็นไปในเชิงพาณิชย์หรือปาฏิหาริย์ที่มิได้วกเข้าหาธรรม)
|
|
Started by |
|
|
Topic: ห่วงตัวแกเองเถอะ (Read: 6432 times - Reply: 2 comments) |
|
|
|
สิทธิ์ |
Posts: 591 topics
Joined: 5/11/2552
|
|
ห่วงตัวแกเองเถอะ
|
« Thread Started on 22/4/2555 7:20:00 IP : 58.11.193.222 » |
|
|
|
ผมยังจำได้ว่าเมื่อครั้งหลวงปู่อยู่ในวัยชรา มีอาพาธโดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องโรคลิ้นหัวใจรั่ว มักมีลูกศิษย์ไปกราบเรียนแสดงอาการห่วงใยต่อหลวงปู่ หลวงปู่ก็จะเมตตาตอบทุก ๆ คนในทำนองเดียวกันว่า "ห่วงตัวแกเองเถอะ"
สมัยนั้น หลาย ๆ คนเมื่อฟังคำหลวงปู่แล้ว บ้างก็นึกสงสัยว่าทำไมหลวงปู่พูดอย่างนั้น เพราะแต่ละคน ๆ ที่ไปกราบหลวงปู่ก็ยังแข็งแรงกันดีอยู่ อย่างน้อยก็ไม่ถึงขั้นที่หมอจะแนะนำไปรักษาโรงพยาบาล
จริง ๆ แล้ว สิ่งที่หลวงปู่พูดสอนนั้นเป็นสัจธรรม เพราะ "สรณะหรือเครื่องอยู่" ของหลวงปู่ หลวงปู่ก็มีแล้วอย่างสมบูรณ์ ห่วงแต่ลูกศิษย์ทั้งหลายนั่นสิ ที่สรณะหรือเครื่องอยู่ยังไม่มีหรือมีอยู่น้อย ไม่เพียงพอต่อการเผชิญกับความแก่ ความเจ็บ และความตาย
แม้เมื่อครั้งพระพุทธองค์ใกล้จะเสด็จดับขันธปรินิพพาน ก็ยังทรงเมตตาตรัสสอนด้วยความเป็นห่วงพระสงฆ์สาวกที่ยังไม่ได้บรรลุธรรมว่า
"วัยของเราแก่หง่อมแล้ว ชีวิตของเราริบหรี่แล้ว เราจะละพวกเธอไป สรณะของตัวเราเอง เราได้ทำไว้แล้ว
ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอจงเป็นผู้ไม่ประมาท มีสติ มีศีลเป็นอย่างดี มีความดำริอันตั้งไว้แล้วด้วยดี ตามรักษาซึ่งจิตของตนเถิด
ในธรรมวินัยนี้ ภิกษุใดเป็นผู้ไม่ประมาทแล้ว จักละชาติสงสาร ทำที่สุดแห่งทุกข์ได้"
กราบหลวงปู่คราใด ก็ให้หมั่นตรองในเครื่องอยู่ของตน เพื่อการปรารภความเพียรที่จะทำสรณะของตน หรือก็คือการสร้างบ้านหรือเครื่องอยู่ในใจให้พร้อมที่สุดตามสติกำลังของตน ๆ
เล่าไว้ในโอกาสช่วงวันคล้ายวันพระราชทานเพลิงศพหลวงปู่ ๒๐ เมษายน |
|
|
|
กรุณาเข้าสู่ระบบหรือสมัครสมาชิกก่อนโพสข้อความค่ะ » คลิ๊กที่นี่ |
|
|