ภาพพุทธประวัติภาพนี้ เชื่อว่าเป็นภาพที่ไม่คุ้นตาพวกเรา (เพราะไม่ใช่ภาพเขียนในเมืองไทย) แต่ก็เป็นภาพพุทธประวัติตอนหนึ่งที่หลวงปู่ท่านหยิบยกเอามาเล่าให้ลูกศิษย์ฟังบ่อยครั้ง

...ประวัติบุคคลสำคัญในโลก จะมีประวัติใครน่าสนใจศึกษาเท่าพระพุทธเจ้าของพวกเรา เพราะตลอดเส้นทางการสร้างบารมีที่กินเวลายาวนานถึง ๔ อสงไขย กับอีกแสนมหากัปป์ กระทั่งตลอด ๔๕ พรรษาที่พระองค์ประกาศธรรม ประโยชน์อันยิ่งใหญ่ได้เกิดแก่สัตว์โลกเหลือประมาณ

จะมีใครทราบบ้างว่าภาพพุทธประวัติข้างบนนี้เป็นพุทธประวัติตอนใด

จ๊าก..กก..ลุงสิทธิ์ใจร้าย..ยย

คำถามยากจัง.!!

ข้อ 1. ก็พอจะมั่วได้อยู่หรอก

แต่ข้อ 2. นี่ซิ..ตัวใครตัวมัน ไม่รู้กะเขาเลย...

จะหาคำตอบได้จากที่ไหนหนอ..??

น้องปราโมชครับ

หากจะตีความในแง่ "ธรรมาธิษฐาน" ที่ตีความมาอย่างนั้นก็พอได้อยู่ แต่ในที่นี้ถามแบบตรงไปตรงมา มิใช่ธรรมาธิษฐานจ้า

...พระพุทธองค์ตรัสถามนิครนถ์ (ผู้เป็นศิษย์เอกของมหาวีระศาสดาของศาสนาเชน) อยู่ดี ๆ ยักษ์มาทำอะไรกัน!

...นิครนถ์เตรียมคำถามจะมาถล่มพระพุทธเจ้าด้วยความอหังการว่าจะทำให้พระพุทธองค์เสียท่าต่อเขาจนเหงื่อออกด้วยความประหม่าอาย แต่กลับถูกพระพุทธองค์ถามกลับ นิครนถ์ประหม่าจนเป็นฝ่ายเหงื่อตกเสียเอง  คำพูดคำตอบของนิครนถ์มัดตัวเอง จำยอมในเหตุในผลที่พระพุทธองค์ตะล่อมถามและให้คิด

สุดท้าย นิครนถ์ท่านนี้เกิดศรัทธาต่อพระปัญญาของพระพุทธองค์อย่างสุดซึ้ง ถึงขนาดนิมนต์พระพุทธองค์ไปฉันที่บ้านแล้วประกาศตนขอเป็นสาวกของพระพุทธองค์ไปตลอดชีวิต ทำเอามหาวีระเมื่อทราบข่าวแล้วเกิดโทสะถึงขั้นกระอักเลือดออกมา เพราะนอกจากส่งศิษย์เอกมาทำงานไม่ได้ผลแล้ว ยังสูญเสียศิษย์เอกนั้นให้กับพระพุทธเจ้าเสียอีก

คุณพ่อน้องพลอยตอบเรื่องเข็มขัดนั่นใกล้เข้ามาแล้ว ส่วนเรื่องยักษ์นั่น บอกไปแล้วว่าไม่ใช่ธรรมาธิษฐาน หากแต่เป็นยักษ์ที่เป็นตัว ๆ มาจริง ๆ (แต่เห็นได้เฉพาะคู่สนทนากับพระพุทธเจ้าเท่านั้น) ซึ่งตามอรรถกถาจารย์ท่านมีคำอธิบายในเรื่องนี้

ยักษ์มาทำหน้าที่อะไรหนอ ???

เวลา ๔ ทุ่ม จะปิดหีบคลังหลวง (หีบบรรจุวัตถุมงคลของหลวงปู่) แล้วเน้อ ใครค้นหาคำตอบ (ไม่ใช่คิดเอาเอง) ได้แล้ว ส่งคำตอบโดยด่วนครับ 

คราวนี้ตอบแบบไปหามานะครับ

ยักษ์ -  ท่านอธิบายว่าเป็นเทวดาจำพวกหนึ่งที่คอยขัดขวางการทำความดีของมนุษย์

เข็มขัด - ยาวหน่อยนะครับ

เวสาลี เป็นเมืองเล็กๆ ในป่ามหาวัน
วันหนึ่งที่อากาศแจ่มใสท้องฟ้าโปร่ง คนจำนวนมากพากันมาประชุมที่กลางเมือง มีนิครนถ์(คือผู้นับถือศาสนาของนิครนถ์นาฎบุตรหรือศาสนาเชน) ผู้หนึ่งเที่ยวประกาศไปในที่นั้นว่า
"ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า เราไม่เคยเห็นสมณะหรือพราหมณ์ผู้ใดมีปัญญาที่จะมาโต้วาทะกับเราได้เลย แม้แต่ผู้ที่สำคัญตนว่าเป็นพระอรหันต์ ถ้าคิดจะมาโต้วาทะแสดงภูมิรู้กับเราแล้ว ไม่มีเลยที่จะไม่แสดงอาการประหม่าจนตัวสั่น เหงื่อไหลออกตามรักแร้ แม้ว่าเราจะโต้วาทะกับเสา เสานั้นก็ยังสะท้านหวั่นไหว แล้วนับประสาอะไรกับมนุษย์เล่า"
นิครนถ์ที่เที่ยวพูดอวดภูมิรู้ภูมิธรรมเสียงดังลั่นอยู่นี้มีชื่อว่า "สัจจกะ" เขาเป็นที่ยอมรับของคนในเมืองนี้ว่าเป็นผู้มีความรู้ดี มีปัญญามาก เฉลียวฉลาดมีปฏิภาณสามารถในการโต้ตอบปัญหาทางวิชาการต่างๆ มิได้เกรงขามในปุจฉาวิสัชนากับผู้ใด เลยตั้งตนเป็นทิศาปาโมกข์อาจารย์ แสดงตนเป็นผู้วิเศษประเสริฐเลิศด้วยความรู้มีวิทยาการเชี่ยวชาญชำนาญนัก ทำให้ประชาชนทั้งหลายพาลูกหลานมาฝากฝังให้เป็นลูกศิษย์ลูกหาเป็นจำนวนมาก ทั้งเหล่าศิษย์ก็ล้วนแต่มีศักดิ์เป็นลูกกษัตริย์และพราหมณ์มหาศาลเป็นส่วนมาก
วันหนึ่งสัจจกะเกิดความปริวิตกไปว่า
"เรานี้มีความรู้วิทยาการมากมายขึ้นทุกวัน นานไปเบื้องหน้าน่าจะมีอันตรายเป็นแน่ คือว่าอุทรท้องของเราอันบรรจุความรู้มากมายไว้นี้ เห็นทีจะทะลุทลายออกมาสักวันหนึ่งเป็นแน่ อย่ากระนั้นเลย เราจะเอาพืดเหล็กมารึงรัดอย่าให้ท้องแตกออกไปได้"
จึงให้ตีพืดเหล็กอันหนึ่งมารึงรัดท้องไว้ไม่ให้แตกออกไปได้ ศิษย์ผู้หนึ่งเห็นอาจารย์กำลังนำแผ่นเหล็กมารัดท้องไว้จึงร้องทักว่า
"ท่านอาจารย์ ! เอาแผ่นเหล็กมารัดท้องไว้ทำไมกันเล่า"
สัจจกะตอบทันทีว่า
"เจ้าไม่รู้อะไร เรานี้มีความรู้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทุกวัน แผ่นเหล็กนี้จะช่วยไม่ให้ท้องเราแตก เพราะความรู้ที่มีอยู่มากมายไงล่ะ"
ลูกศิษย์ก็ร้องอ๋อขึ้นมาเป็นเสียงเดียวกัน

ในที่สุดก็มาถึงเวลาปิดหีบแล้วนะครับ

คิดเอาเองว่าบางท่านอาจได้ลองค้นคว้าดูบ้างแล้ว แต่มิได้มาร่วมสนุกตอบคำถาม แต่ไม่เป็นไร เว็บหลวงปู่อมยิ้มมุ่งกระตุ้นให้เพื่อน ๆ ได้ค้นคว้าหาความรู้เกี่ยวกับพุทธประวัติให้ละเอียดยิ่งขึ้นกว่าสมัยที่พวกเราเรียนวิชาศีลธรรม หรืออารยธรรมตะวันออก

คำตอบสำหรับคำถาม ๒ ข้อก็คือ

๑. ยักษ์ที่มานั้น มาเพื่อข่มขู่นิครนถ์ให้ตอบคำถามพระพุทธเจ้า เพราะเธอทำท่าจะไม่ตอบ เนื่องจากหากตอบไปแล้ว พระพุทธเจ้าจะจับได้ว่าเธอพูดขัดแย้งกับตอนแรก คือทีแรกเธอมาด้วยความเชื่อใน "อัตตา" แต่พอถูกพระพุทธเจ้าตั้งคำถามแล้ว ตอบไปตอบมา คำพูดมัดตัวเจ้าของเองว่าทุกอย่างเป็น "อนัตตา" ตอบไปก็คือแพ้ (การโต้วาทะ) หากไม่ตอบก็กลัวยักษ์จะทุบกบาล (เรื่องเทวดาที่แปลงเป็นยักษ์มาขู่คนที่พระพุทธเจ้าถามแล้วไม่ยอมตอบนี้ เป็นเรื่องของพุทธบารมี ซึ่งในพระสูตร ก็ยังไม่เคยได้ยินว่าจะมีใครที่ศีรษะแตก ๗ เสี่ยงจริง ๆ เพราะร้อยทั้งร้อยมักกลัวจนเหงื่อออก แล้วจำต้องรีบตอบคำถามออกไป)

๒. เข็มขัดของนิครนถ์มีความสำคัญ เพราะพวกนิครนถ์เชื่อกันว่าพุงเป็นที่สั่งสมความรู้ ดังนั้นหากไม่มีเข็มขัดที่แข็งแรง (เข็มขัดโลหะ) มารัดไว้ หากให้พุงกระเพื่อม ปฏิภาณความรู้ก็อาจหลุดร่วงไปได้

ดูว่าน้อง DRAGON จะตอบครบถ้วนสมบูรณ์ก่อนคนอื่น ๆ ส่วนคุณพ่อน้องพลอยคงยังไม่คุ้นกับคำว่า "ธรรมาธิษฐาน" กับ "บุคลาธิษฐาน" จึงยังคงตีความยักษ์แบบธรรมาธิษฐาน ซึ่งก็ดีไปอีกแบบ เพราะจะช่วยให้เรามองอะไร ๆ เป็นธรรมะ

น้องไก่ในสุ่มก็เจาะลึกได้มากทีเดียว หลาย ๆ ตอนที่ยกมา ลุงสิทธิ์ก็เพิ่งได้อ่านเหมือนกัน นับถือในความสามารถในการค้นคว้าจริง ๆ ครับ

น้อง Jirasak พยายามหลายครั้งจนได้คำตอบที่ถูกต้องครบถ้วนยิ่งขึ้น ๆ ถือเป็นการแสดงออกถึงความขวนขวายใฝ่ศึกษา

เอาเป็นว่าลุงสิทธิ์มอบรางวัลพระสมเด็จกำนั่งของหลวงปู่ที่สร้างเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๒๗ ให้กับทุก ๆ คนเพื่อเป็นกำลังใจในการปฏิบัติตนเป็นคนดี

ที่กำลังจะดีก็ขอให้ดี ที่ดีอยู่แล้วก็ขอให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป

หวังว่าจะได้รับความรู้กันตามสมควรจากการค้นคว้าด้วยตนเอง รวมทั้งจากที่เพื่อน ๆ ค้นคว้านำมาแลกเปลี่ยนกัน

(ลุงสิทธิ์จะใช้ที่อยู่เดิมที่มีในทะเบียนเพื่อจัดส่งไปให้ ขอเวลาสัก ๑-๒ สัปดาห์นะครับ และหากตกหล่นใครไปก็ช่วยแจ้งให้ทราบด้วย คนสูงวัยก็มักหลง ๆ ลืม ๆ เป็นธรรมดา)

ขอแสดงความยินดีกับน้องๆทุกท่านด้วยน่ะครับ

ที่ได้พระหลวงปู่ฯท่าน เป็นกำลังใจแห่งความเพียรกันบ้าง..

ความจริงการตั้งคำถามในลักษณะนี้ก็เป็นการดียิ่ง

การที่น้องๆเที่ยวไปค้นหาคำตอบ นอกจากตัวท่านเองจะได้อ่านได้เข้าใจแล้ว

ยังหมายถึงการแบ่งปันให้พี่ๆ เพื่อนๆทุกๆคนได้อ่านเพิ่มพูนความรู้กันด้วย

อย่างพี่เองก็ไม่ทราบ เพิ่งได้ความรู้เพิ่มเติมก็คราวนี้

ขอขอบคุณสำหรับนักค้นคว้าทุกท่านครับ

เข้ามาดูชาวฟ้าชาวสวรรค์ ลูกพระพุทธเจ้า ลูกหลวงปู่ทวด ลูกหลวงปู่ดู่  เค้าปุจฉา-

วิสัชนา กัน  อนุโมทนาครับ