ลูกศิษย์เก่าแก่ของหลวงปู่ ครอบครัวหนึ่ง มีฐานะไม่สู้ดีนัก จึงไม่ค่อยมีโอกาสไปกราบหลวงปู่ได้บ่อยครั้งอย่างที่ใจนึกปรารถนา เพราะต้องวุ่นกับการหาเลี้ยงชีวิตและครอบครัว แต่สมาชิกครอบครัวทุกคนก็รักการปฏิบัติภาวนา

ครั้งหนึ่ง ได้มีโอกาสไปกราบหลวงปู่และปฏิบัติภาวนาที่วัดสะแก ก่อนจะเดินทางกลับ ผู้เป็นพ่อบ้านได้กล่าวกับหลวงปู่ว่า "หลวงพ่อครับ ผมไม่ค่อยมีเวลาเลย คงจะไม่มีโอกาสมากราบหลวงพ่อได้บ่อย ๆ นะครับ"

หลวงปู่ทราบดีว่าครอบครัวนี้เป็นผู้ใฝ่ใจในธรรม มิใช่คนขี้เกียจขี้คร้านที่จะมายกมาอ้างเรื่องโลก ๆ ให้เหนือธรรม

หลวงปู่ท่านได้พูดให้กำลังใจกับครอบครัวนี้ว่า "ถ้าแกไม่มา ข้าก็จะเป็นฝ่ายไปหาแกเอง"

จากนั้นท่านก็นัดแนะเวลา ๒ ทุ่ม ให้ตั้งใจปฏิบัติ ท่านจะไปสงเคราะห์ที่บ้านเสมอ ๆ 

ไม่ต้องกล่าวนะครับว่าครอบครัวนี้จะรู้สึกดีใจ อิ่มใจ เพียงใด ที่ได้รับความเมตตาอย่างเหลือล้นจากหลวงปู่

ผ่านมาแล้วกว่า ๓๐ ปี สมาชิกครอบครัวนี้ก็ยังปฏิบัติภาวนาสม่ำเสมอมิได้ขาด โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณลุงผู้นำครอบครัว แม้จะมีอายุมากแล้วแต่ก็ยังเป็นนักปฏิบัติธรรมที่เข้มแข็งและมีวินัยมาก คุณลุงลุกขึ้นปฏิบัติภาวนาตั้งแต่ตีสามของทุก ๆ วัน ไม่ว่าจะยังต้องเหนื่อยกับการหาอยู่หากินในทุกวันนี้ก็ตาม 

ขออนุญาตพิจารณาตัวเองตามครับผม

โกรธและโลภ มาเยือนดังเพื่อนสนิท (พระท่านว่า ถ้ามีเจ้าสองตัวนี้เป็นเพื่อนซี้ย่อมไม่พ้นนรกและเปรตเป็นที่หมาย)

หลง มาไม่เคยมีวันหยุด ทั้งเอกชนและราชการ (พระท่านว่า คือบ่วงมารนำจิตวิญญาณสู่กำเนิดสัตว์ที่มีร่างกายเจริญโดยขวางนั่นแล)

พี่สิทธิ์ย้ำให้เห็นชัด "เพราะใจคลอนแคลน ไม่ยังความหนักแน่นในโลกธรรม ปักกลางใจ" พิจารณา มหาพิจารณา

อนุโมทนา สาธุการยิ่งครับผม 

เรื่องที่หลวงปู่ไปหานั้น บางทีท่านก็ไปในความฝัน

ลุงสิทธิ์เคยได้ยินลูกศิษย์เก่าแก่คนหนึ่งของหลวงปู่เล่าให้ฟังว่า

แต่ก่อนเขาเป็นคนกินเหล้า แม้เริ่มมาปฏิบัติกับหลวงปู่ก็ยังไม่เลิกเหล้า เพราะที่บ้าน ทั้งพี่ทั้งน้องก็กินเหล้ากันเป็นปรกติ ก็เลยไม่รู้สึกอะไร กระทั่ง...

วันหนึ่ง เขาเมาจนหลับไป แล้วฝันเห็นหลวงปู่มาหา หลวงปู่มาในท่ายืน มีผ้าสีขาวหม่น (ผืนประจำของหลวงปู่) พาดอยู่ที่บ่า

หลวงปู่หันมาทางเขาแล้วพูดว่า "แกทำตัวอย่างนี้ แล้วจะไป (สวรรค์ นิพพาน) ได้ยังไง"

จากนั้นมา ไม่ต้องให้ใครมาบังคับ เขาเลิกเหล้าเองเลย เพราะอายหลวงปู่ พอแกเลิกเหล้า ก็เลยเป็นเหตุให้พี่ ๆ น้อง ๆ ทยอยกันเลิกเหล้าตามไปด้วย นี่ก็เพราะความเมตตาของหลวงปู่แท้ ๆ