วันที่ ๒๙ เมษายน ๒๕๕๘

ตามปฏิทินร้อยปี วันเพ็ญเดือน ๖ เมื่อ ๑๑๑ ปี ที่แล้ว
ตรงกับวันเกิดของหลวงปู่

วันเพ็ญเดือนหก เป็นวันวิสาขบูชา ซึ่งชาวพุทธต่างทราบกันดีว่า

เป็นวันประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพาน ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

และเป็นวันสำคัญที่ศิษยานุศิษย์ของหลวงปู่ดู่

ต่างน้อมระลึกถึงวันคล้ายวันเกิดของท่านเช่นกัน

หลวงปู่เกิดเมื่อวันที่ ๒๙ เมษายน ๒๔๔๗

ตรงกับวันศุกร์ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๖ ปีมะโรง

เป็นวันเพ็ญวิสาขปุรณมี

ในโอกาสนี้ ผมขอนำอินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ "พรหมปัญโญรำลึก"

ที่คุณสมศักดิ์ วิวัฒน์ไพศาล ประพันธ์ถวายในนามคณะศิษย์

มาถวายแด่หลวงปู่ดู่ ผู้มีวิญญาณครูอยู่ในทุกลมหายใจ...

สิบนิ้วประณตนอบ     มนมอบจะบูชา
ใจเดียวสิศรัทธา       จิตมั่นมิจางหาย

ด้วยจิตระลึกรู้         คุณะครูมิเสื่อมคลาย    
แม้นร่างมลายหาย     กลคล้ายฤดียัง

สอนศิษย์บรู้สร่าง      บมิห่างพระพุทธัง
ธัมมังและสังฆัง        สรณังประจำจง

"คนดีมิตีใคร"           สติใฝ่เจริญคง
ศรัทธาสิดำรง           และมิหลงมิลืมเลือน

"ของดี"สิอยู่ใน         จิตเรามิคลาเคลื่อน
จำเริญสติเตือน         จิตภาวนาเพียร

พร่ำสอนบห่อนห่าง     บมิจางประดุจเทียน
เฉิดฉายประกายเวียน   วรธรรมปัญญา

อาพาธมิยอมพัก        ผิว์จะหนักมินำพา
ทรงคุณเมตตา          บมิหน่ายบถ่ายถอน

ยามศิษย์ฤทัยท้อ        และระย่อระอาอ่อน
ปลอบใจเจริญพร       จิตขื่นก็ฟื้นตน

เผยแผ่พระพุทธธรรม   จรนำนราชน
ให้เตือนมโนตน         จรพ้นนิราภัย

พระ"พรหมปัญโญ"    ผิว์จะห่างละร่างไป
คุณนามจะเนาใน       มนศิษย์นิรันดร์กาลฯ

สำหรับปี ๒๕๕๘ นี้ วันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๖

ตรงกับวันที่ ๒ พฤษภาคม

แต่วันวิสาขบูชา ปี ๒๕๕๘ ตรงกับวันขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๗

โลกสมมุติเป็นแบบนี้นี่เอง!!!

เป็นบทประพันธ์ที่ไพเราะ และสื่อความถึงหลวงปู่ ได้ดีมากครับ

    พระ"พรหมปัญโญ"    ผิว์จะห่างละร่างไป
    คุณนามจะเนาใน       มนศิษย์นิรันดร์กาลฯ

ด้วยจิตคารวะบูชา หลวงปู่ครับ

คุณสมชาย อึ้งวงษ์ ศิษย์รุ่นเก่าของหลวงปู่ท่านหนึ่ง

ได้เล่าเรื่องสมัยก่อน เวลาที่ตรงกับวันสำคัญทางศาสนา

หลวงปู่ท่านจะทำพิธีตรงเดือนโดยตลอด เช่น

วันมาฆบูชา ท่านใช้วันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 3

วันวิสาขบูชา ก็คือวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6

ไม่ใช่อย่างในปัจจุบัน ตามปฏิทินปีนี้

วันวิสาขบูชา ตรงกับวันที่ 1 มิถุนายน 2558

ตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 7

ได้เคยนมัสการถามหลวงปู่ท่านในเรื่องนี้

ท่านตอบว่า นั่นเป็นเรื่องของทางราชการ

สำหรับปีนี้ วันเพ็ญขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6

ตรงกับวันเสาร์ที่ 2 พฤษภาคม 2558

หากถือตามที่หลวงปู่ดู่ท่านปฏิบัติ

ครบรอบ 111 ปี ชาตกาลของหลวงปู่ดู่

คือ วันเสาร์ที่ 2 พฤษภาคม 2558

จึงแจ้งมาเพื่อให้ศิษย์หลวงปู่ทราบโดยทั่วกัน

เมื่อคืนอธิษฐานไปกราบหลวงปู่

ขอคำสอนสำหรับหมู่คณะและตัวเอง

ในนิมิตนั้น หลวงปู่ท่านตอบผมว่า

"อย่าหายใจทิ้งไปวัน ๆ

 ที่หายใจเข้า หายใจออก อยู่นี่

 ถึงวันสุดท้าย ...

 ลมหายใจสุดท้ายนั่น

 จะรู้ว่าลมหายใจเวลานี้นี่

 สำคัญที่สุดแล้ว!!!"

เมธา พรพิพัฒน์ไพศาล

ลมหายใจแห่งพุทธะ

ภาพโดย อาจารย์อำนาจ กลั่นประชา
(พระอาจารย์อำนาจ โอภาโส เมื่อครั้งยังดำรงเพศฆราวาส)

เราควรอยู่อย่างนายช่างผู้ร้อยดอกไม้
ให้จิตแต่ละดวงที่เกิดในทุกขณะ คือ ดอกไม้ที่งดงาม
เพราะจิตที่มีสติ รู้สึกตัวในปัจจุบันนั้นเป็นกุศล มีสันติสุข
ขอให้ใช้แต่ละนาทีของปัจจุบันในชีวิตให้ผลิแย้ม
งอกงามเป็นคุณแก่ตน และเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น

บางส่วนจากธรรมบรรยาย หนังสือ ดุจวิถี นายช่างร้อยดอกไม้
พระอาจารย์อำนาจ โอภาโส

ถวายหลวงปู่ บูชาพระ

อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

รวมสามให้เป็นหนึ่ง

หลวงปู่ฝากไว้!!!!

ผมเขียนเรื่อง "พุทธนิมิต" นี้ไว้ เมื่อหลายปีก่อน

จนถึงวันนี้ วันที่ ๒ พฤษภาคม ๒๕๕๘ เวลาโดยประมาณนี้

ที่กุฏิหลวงพ่อดู่ วัดสะแก ยามค่ำในวันนั้น

ตรงกับวันขึ้น ๑๔ ค่ำ เดือน ๖ ครบรอบ ๓๐ ปี พอดี

สำหรับภาพพุทธนิมิตนี้ ลองอ่านทบทวนกันดูนะครับ ...

ปกติผมเรียกหลวงปู่ดู่ว่า "หลวงพ่อ"  

วันนี้ขอนำบทความที่ผมเขียนไว้เดิม มาเรียบเรียงใหม่ให้อ่านกัน

เมธา พรพิพัฒน์ไพศาล

เรื่อง พุทธนิมิต

การตอบคำถามของหลวงปู่แก่ศิษย์ช่างสงสัยอย่างผม
บางครั้งท่านไม่ตอบตรงๆ แต่ตอบด้วยการแสดงให้ดู
การตอบของท่านก็ทำให้ผมและเพื่อนๆ อัศจรรย์ใจอย่างยิ่ง
ดังเหตุการณ์เมื่อครั้งที่เกิด "พุทธนิมิต" วันนี้เมื่อสามสิบปีที่แล้ว
พอดิบพอดีกับเวลาที่ผมกำลังเขียนกระทู้เวลานี้ ที่วัดสะแก
เมื่อคืนวันขึ้น 14 ค่ำเดือน 6 หนึ่งคืนก่อนวันวิสาขบูชาปี 2528

เหตุเริ่มแรกเกิดจากเมื่อตอนกลางวันในวันนั้น
ผมได้มากราบนมัสการหลวงพ่อที่วัด
พร้อมกับพกพาเอาความสงสัยสองเรื่อง คือ
เวลาที่หลวงพ่อหลวงปู่ทั้งหลาย
ท่านจะไปช่วยลูกศิษย์ที่อยู่ห่างกัน
คนละที่ในเวลาเดียวกัน ท่านไปได้อย่างไร

พร้อมกับเรื่องนี้ วันนั้นผมได้นำรูปปาฏิหาริย์ของครูอาจารย์ท่านอื่นๆ
ที่ศิษย์ของท่านเหล่านั้นถ่ายภาพ ได้รวบรวมมาถวายให้หลวงพ่อดู
มีภาพของพระอาจารย์มหาปิ่น หลวงปู่ขาว หลวงปู่ครูบาชัยยะวงศาฯ
และพระอาจารย์จวน

ด้วยความสงสัย ผมจึงถามท่านว่าภาพเหล่านี้เป็นของจริงหรือไม่
หลวงพ่อท่านพิจารณาดูรูปเหล่านั้นทีละใบจนครบ
ใช้เวลาประมาณหนึ่งนาที แล้วรวบเข้าไว้ด้วยกัน ท่านยกมือไหว้
แล้วบอกผมว่า

"ข้าโมทนาสาธุด้วย ของจริงทั้งนั้น"

ในช่วงกลางคืนประมาณสองสามทุ่ม ผมกับเพื่อนๆ มาที่กุฏิหลวงพ่อ
อีกครั้ง มีลูกศิษย์มากมายต่างมาสรงน้ำหลวงพ่อในโอกาสวันคล้าย
วันเกิดท่าน... วันวิสาขะ วันเพ็ญเดือนหก
เมื่อคณะที่มาสรงน้ำหลวงพ่อเดินทางกลับไปหมด
เหลือแต่ผมและเพื่อนๆ พวกเราขออนุญาตหลวงพ่อถ่ายรูปกับท่าน
ไว้เป็นที่ระลึก ผมจำได้ดีว่าเมื่อหลวงพ่ออนุญาตแล้ว
จากนั้นท่านก็นั่งนิ่ง ไม่ขยับเขยื้อน ไม่เคลื่อนไหวใดๆ ทั้งสิ้น
ศิษย์ตากล้องผลัดกันถ่ายภาพได้ประมาณสิบภาพ
แล้วทุกคนก็กราบนมัสการท่านอีกครั้ง

บรรยากาศคืนนั้น ผมยังจำได้ดีจนทุกวันนี้
เพราะมีความรู้สึกที่แปลกไปกว่าทุกวัน
จำได้ว่าบริเวณกุฏิหลวงพ่อเย็นสบาย...
เย็นเข้าไปถึงจิตถึงใจจริงๆ

เมื่อนำฟิล์มทั้งหมดไปล้าง ปรากฏว่ามีภาพปาฏิหาริย์
"พุทธนิมิต" เกิดขึ้น
ส่วนแรกเป็นภาพพุทธนิมิต คือ เป็นภาพพระพุทธเจ้าที่ถ่ายได้
โดยไม่มีวัตถุที่เป็นพระพุทธรูป
เหตุอัศจรรย์อีกประการหนึ่งคือเป็นภาพที่อยู่ต้นฟิล์ม
ที่มิได้ตั้งใจถ่าย เป็นภาพที่ผู้ถ่ายต้องการกดชัตเตอร์ทิ้ง
ส่วนที่สองเป็นภาพหลวงพ่อโดยมีแสงสีเป็นรังสีต่างๆ รอบองค์ท่าน

สำหรับผมแล้ว นี่เป็นการตอบคำถามที่หลวงพ่อเมตตาตอบผม
ที่ได้ถามท่านไว้สองคำถามเมื่อตอนกลางวัน ภาพ "พุทธนิมิต"
เป็นการตอบคำถามที่ว่าเวลาที่หลวงพ่อหรือหลวงปู่ทั้งหลาย
ท่านจะไปช่วยลูกศิษย์ที่อยู่ห่างกันคนละที่ในเวลาเดียวกัน
ท่านไปได้อย่างไร

ส่วนภาพหลวงพ่อดู่ที่มีแสงสีเป็นรังสีต่างๆ
ก็เป็นการตอบคำถามที่ว่า ภาพครูอาจารย์องค์ต่างๆ ที่นำมาถวาย
ให้ท่านดูนั้น "เป็นของจริง"

ผมเชื่อแน่เหลือเกินว่า หลวงพ่อคงมิได้ตอบคำถาม
เพียงสองคำถามเท่านั้น จึงขอฝากท่านผู้รู้ที่ได้เห็นภาพเหล่านี้
ให้นำไปพิจารณาด้วยดี ก็จะได้รับประโยชน์อีกมากทีเดียว
หลังจากเกิดเหตุการณ์นี้ ผมได้นำภาพเหล่านี้มาถวายให้หลวงพ่อ
ท่านดู และกราบเรียนขอคำอธิบายจากท่าน

ท่านตอบอย่างรวบรัดว่า "เขาทำให้เชื่อ"
หลวงพ่อเน้นเสียง สีหน้าเกลื่อนยิ้มด้วยเมตตา

(ป.ล.มีผู้ขโมยบทความนี้ของผม ไปลงในเว็บของตน
 พร้อมสงวนลิขสิทธิ์ และอ้างว่านำมาจากหนังสือ ......
 ซึ่งไม่เป็นความจริง ผู้อ่านสามารถตรวจสอบได้
 จากปีที่พิมพ์หนังสือครั้งแรก และเนื้อหาที่เขียน
 ว่าผู้ใดคือเจ้าของลิขสิทธิ์จริง ผู้ใดคือผู้ละเมิดลิขสิทธิ์)

อีกหนึ่งภาพแห่งความประทับใจในคืนนั้น

นอกจากนี้ ยังมีภาพผมและเพื่อนๆ หลายคนที่หลวงปู่
เมตตาให้นั่งข้างหน้าท่านและถ่ายเป็นที่ระลึกไว้
อีกหลายภาพในคืนเดียวกันนี้ ก็ปรากฏแสงหรือรัศมี
ให้เห็นเป็นอัศจรรย์เช่นกัน

ภาพเหล่านี้ยังเก็บไว้เป็นหลักฐานอย่างดี
ไม่เคยพิมพ์เผยแพร่ที่ใดมาก่อน

อะไรที่เกี่ยวเนื่องกับหลวงปู่ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับท่าน หรือภาพของท่าน

ก็อ่านและดูมิรู้เบื่อ...รับฟังรับชมด้วยความปีติเสมอ

รอชมภาพที่ยังไม่เคยเห็นเมื่อโอกาสดีมาถึงค่ะ