เรื่องอัฐิธาตุนั้น ผู้มาใหม่บางคนก็อาจสับสน นึกว่ากระดูกของผู้เสียชีวิตที่ไหน ๆ ก็เรียกอัฐิธาตุบ้าง หรือไม่ก็เรียกปนเปกับพระบรมสารีริกธาตุบ้าง

ที่จริงแล้ว กระดูกคนทั่วไปเขาเรียกอัฐิเฉย ๆ ส่วนกระดูกของพระอริยเจ้าเท่านั้นที่เรียกว่าอัฐิธาตุ ซึ่งมีทัศนะต่างกันออกไปบ้าง เช่น บางท่านเชื่อว่าอัฐิธาตุจะเกิดกับพระอรหันต์เท่านั้น แต่สำหรับครูบาอาจารย์บางท่าน มีหลวงพ่อพุธ ฐานิโย และหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ เป็นต้น มีทัศนะว่าตั้งแต่พระโสดาบัน กระดูกก็เป็นพระธาตุได้แล้ว เพียงแต่ลักษณะจะแตกต่างกัน (ซึ่งท่านก็มิได้แจกแจงความแตกต่างเอาไว้ อาจเพราะไม่เห็นว่าเป็นสาระสำคัญต่อการหลุดพ้น ตรงกันข้าม อาจทำให้ผู้ศึกษามัวหมกมุ่นอยู่)

ว่าโดยสรุป อัฐิธาตุก็คือ กระดูกของพระอริยเจ้าที่ถูกกลั่นด้วยจิตที่บริสุทธิ์หมดจดจากกิเลสตามชั้นภูมิของท่าน ส่วนอังคารธาตุนั้นหมายถึงพระธาตุที่มาจากเถ้าของส่วนที่เป็นเนื้อหนัง (คือส่วนที่นอกเหนือจากกระดูกนั่นเอง)

อัฐิธาตุถือเป็นประจักษ์พยานส่วนหลายที่ฟ้องถึงคุณธรรมของผู้นั้น และยังถือเป็นเครื่องสร้างกำลังใจให้ผู้ยังต้องศึกษาและปฏิบัติว่ามรรคผลนิพพานยังไม่สูญหายไปไหน ตราบเท่าที่ยังมีผู้เจริญในศีล สมาธิ และปัญญา ตามแบบอย่างที่พระพุทธองค์ทรงวางเอาไว้

สำหรับเรื่องระยะเวลาในการกลายสภาพจากอัฐิธรรมดาเป็นพระธาตุที่มีความมันวาว มีความใส หรือมีสีสันต่าง ๆ หรือที่มีลักษณะเป็นติ่งที่งอกออกมากระทั่งทยอยหลุดออกมา (ดังเช่นอัฐิธาตุหลวงปู่ดู่ในภาพ) ไม่เท่ากัน ท่านใดสำเร็จเร็วก็กลายสภาพเร็ว บางท่านยังมีชีวิตอยู่แต่เส้นเกศาและกระดูกที่ผ่าตัดออกมาก็กลายสภาพเป็นพระธาตุให้เห็นก็มีเช่น หลวงปู่แหวน เป็นต้น

และสำหรับผู้ที่มีความเชื่อส่วนตัวว่าหลวงปู่เป็นพระโพธิสัตว์ มิได้เป็นโสดาบัน....อรหันต์ แล้วกระดูกจะแปรเป็นพระธาตุได้หรือ 

คำตอบหนึ่งที่พอรับฟังได้ก็คือ "พระโพธิสัตว์ที่บารมีเต็มแล้ว ย่อมอยู่ในฐานะ พระอนาคามีชั้นพิเศษ" (คำพูดของหลวงปู่ดู่)

เรื่องการเคารพบูชาในพระธาตุนี้ จะบูชาอย่างคนหลงก็ได้ คือบูชาในฐานะสิ่งศักสิทธิ์ให้ร้องขอนั่นขอนี่ คล้ายกับเทพเจ้าองค์หนึ่ง หรือจะบูชาอย่างชาวพุทธจริง ๆ ก็ได้ คือบูชาอย่างเป็นที่ส่วนหนึ่งของพุทธานุสติ ธัมมานุสติ และสังฆานุสติ ว่าดูสิว่าพระพุทธเจ้า พระสงฆเจ้า ก็ล้วนเคยเป็นมนุษย์เดินดินธรรมดา ๆ คนหนึ่ง ท่านอาศัยน้อมนำธรรมะมาประพฤติปฏิบัติฝึกหัดดัดกายวาจาใจของท่าน จนกระทั่งความบริสุทธิ์ของใจท่านเข้าไปฟอกธาตุขันธ์ให้กลายเป็นพระบรมสารีริกธาตุ/พระธาตุ ต่างจากปุถุชนทั้งหลายขึ้นมาได้  

ความศักดิ์สิทธิ์ของพระบรมสารีริกธาตุและพระธาตุย่อมมาจากคุณธรรมความดีงามของพระอริยเจ้าเหล่านั้น รวมทั้งเทพที่รักษาองค์พระธาตุ

เล่าไว้เป็นเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย พร้อมกับต้องการตอกย้ำถึงการบูชาพระธาตุให้สมฐานะอุบาสกอุบาสิกา และลูกศิษย์หลวงปู่

สาธุ สาธุ สาธุ

นะโม โพธิสัตโต พรหมปัญโญ

นะโม โพธิสัตโต พรหมปัญโญ

นะโม โพธิสัตโต พรหมปัญโญ

น้อง "วิมุติมรรค" ครับ

ขออนุญาตแนะนำว่า หากรักเคารพหลวงปู่ ก็อย่าได้ไปเปลี่ยนแปลงคำสมาทานกรรมฐานของท่าน จาก "นะโม พรหมปัญโญ" เป็น "นะโม โพธิสัตโต พรหมปัญโญ"

เพราะการที่หลวงปู่ท่านบัญญัติไว้อย่างนั้น ก็ย่อมแสดงว่าท่านพิจารณาของท่านไว้ดีแล้ว ถึงแม้พวกเราจะมีความเชื่อความศรัทธาว่าท่านเป็นพระโพธิสัตว์ ก็มิได้แปลว่าเราควรจะไปปรับแก้คำสมาทานพระกรรมฐานอย่างนั้น

หากลูกศิษย์ หลานศิษย์ พากันปรับแก้สิ่งที่ครูบาอาจารย์บัญญัติไว้ แบบฉบับของเดิมก็จะค่อย ๆ คลาดเคลื่อนไปเรื่อย ๆ รวมทั้งสร้างความสับสนกลายเป็นหลากหลายคำสมาทานพระกรรมฐาน ทั้ง ๆ ที่มีเจตนาดีและทำด้วยความเทิดทูนท่านก็ตาม แต่ก็ถือเป็นความไม่รอบคอบและไม่เคารพธรรมของท่านอย่างแท้จริง

หยิบยกเป็นประเด็นเพื่อพิจารณาเพื่อจะได้มีส่วนร่วมอนุรักษ์ธรรมคำสอนและแบบปฏิบัติของเดิมไว้ให้ได้ยาวนานที่สุดครับ

sadhu krab

ต้องขอขอบคุณ คุณลุงสิทธิ์ที่เขียนแนะนำให้ความรู้ ความกระจ่าง และข้อคิดชี้แนะที่ดีกับพวกเราศิษย์ใหม่ที่ไม่ทันท่าน

กำลังสงสัยอยู่พอดีทั้งสองเรื่องและไม่รู้จะไปหาคำตอบจากที่ไหน ก้อพอดีคุณลุงสิทธิ์ช่วยเกาตรงจุดที่คัน

ขอบคุณอีกครั้งน่ะค่ะ

อนุโมทนา สาธุ

น้อง "วิมุติมรรค" เป็นคนรุ่นหลังที่น่าชมเชย เพราะเป็นผู้รักความจริง และเคารพหลวงปู่ด้วยความบริสุทธิ์ใจ

เรื่องที่จะให้พี่ตามไปชี้แจงในเวปต่าง ๆ นั้นคงไม่ใช่ฐานะ เพราะเรื่องทิฏฐิความเห็นย่อมมีอยู่เป็นธรรมดา บางคนก็อยากสร้างภาพหลวงปู่อย่างที่เขาอยากให้เป็นมากกว่าภาพหลวงปู่อย่างที่ท่านเป็น

พี่เคยพูดคุยกับลูกศิษย์หลวงปู่ที่เข้าวัดสะแกตั้งแต่ก่อน พ.ศ. ๒๕๐๐ กระทั่งลูกศิษย์ที่เข้าวัดมาในช่วงท้ายของหลวงปู่ คือ ปลายปี พ.ศ. ๒๕๓๒ (หลวงปู่มรณภาพต้นปี ๒๕๓๓) ก็ล้วนยืนยันตรงกันถึงความเป็นพระกรรมฐาน หรือพระผู้ทรงธรรม มิใช่พระเกจิ พระขลังอย่างที่หลายแห่งสร้างภาพ

เรื่องขลังหากจะมีบ้างก็ล้วนมีจุดหมายปลายทางไปหาธรรม คล้ายเอาของเล่นมาล่อให้เด็กเข้ามาสนใจธรรม มิใช่ขลังเพื่อขลังยิ่งขึ้น ๆ จนกู่ไม่กลับ ผ่านไปหลายปีก็มีแต่เรื่องขลัง ๆ มีแต่เรื่องเสียเงินกับพระนอกตัวจนเป็นเหตุให้ทะเลาะกันในครอบครัวก็มีไม่น้อย

สมัยหลวงปู่มีชีวิต ครูบาอาจารย์ทั้งทางเหนือ ทางอีสานที่มาสัมผัสหลวงปู่ ต่างก็ล้วนศรัทธาและชื่นชมในองค์หลวงปู่

มาในสมัยที่คนสร้างภาพหลวงปู่ให้เป็นพระเหนือพระ เป็นเกจิเหนือเกจิ ครูบาอาจารย์ที่ได้ข้อมูลทำนองนี้ต่างก็เข้าใจหลวงปู่ผิด บางครั้งถึงขนาดปรามาสว่าเป็นมิจฉาทิฏฐิก็มี นี่หรือคือการทำเพื่อหลวงปู่

ที่เขียนความในใจนี้ก็เพื่อย้ำเตือนผู้ที่เคารพหลวงปู่ และมิได้เข้ามาเพราะมุ่งหวังผลประโยชน์ใด ๆ ทั้งทางตรงและทางอ้อม และมิได้เข้ามาเพราะปรารถนาจะเป็นอาจารย์สร้างพระ เสกพระเสียเอง หรือเข้ามาเพื่อแสดงตนว่าสามารถติดต่อพูดคุยกับหลวงปู่ดู่ได้ พูดคุยกับหลวงปู่ทวดได้ ฯลฯ จะได้ตระหนักว่าหลวงปู่มีปฏิปทาเพื่อธรรมโดยแท้ และจุดที่หลวงปู่มุ่งหวังก็คือพวกเราแต่ละคน ๆ ที่จะมีธรรมเป็นที่พึ่ง ให้สมกับที่ท่านเหนื่อยยาก ดังที่ท่านเคยกล่าวไว้ว่า ท่านเป็นเหมือนนกตัวนำ เป็นครูเขา แม้เหนือยยากอย่างไร ก็ทำหน้าที่ครูให้ถึงที่สุด เอาความตายนั้นแหละเป็นจุดยุติการทำหน้าที่ของท่าน แล้วในที่สุดก็เป็นดังที่ท่านกล่าวจริง ๆ เพราะท่านสอนจนกระทั่งวันที่ท่านมรณภาพ

sadhu again krab 

ผมเป็นผู้เริ่มศึกษาธรรมคำสอนขององค์หลวงปู่ ได้อ่านกระทู้นี้แล้วทำให้สว่างขึ้นเยอะครับ 

สาธุ ขออนุโมทนา แด่ทุกท่านที่ชี้ทางครับ

ผมขออนุโมทนาและเป็นกำลังใจให้อีกคนครับ