เดือนนี้เป็นเดือนที่หลวงปู่มรณภาพ ซึ่งปีนี้ครบรอบปีที่ 21 ขออนุญาตตั้งกระทู้นี้เพื่อรำลึกถึงพระคุณของหลวงปู่ร่วมกัน จึงอยากเชิญชวนพี่ๆน้องๆศิษย์ของหลวงปู่ทั้งทันและไม่ทันท่านก็ตาม ร่วมบอกเล่าบทเรียนบทแรกที่ได้รับจากหลวงปู่

สำหรับผม วันแรกที่นำอาหารไปถวายท่านช่วงเช้า ด้วยความเป็นเด็กชั้นประถมและถูกสอนมาว่าการจะเข้าหาพระสงฆ์ก็ควรจะสำรวมและเรียบร้อย ซึ่งก็ถูกอยู่บางส่วนนะครับ แต่ถูกไม่หมด -

ขณะที่ผมกำลังค่อยๆเทข้าวออกจากปิ่นโตลงกะละมังข้าวที่หลวงปู่รอรับอยู่ ก็มัวแต่ค่อยๆบรรจงเท

หลวงปู่สอนโดยไม่สอนครับ..."แกจะถวายข้าหมดมั๊ย ถ้าหมดก็คว่ำมันลงมาเลย คนข้างหลังเขารออยู่เยอะแยะ"

เด็กอย่างผมก็ตกใจว่าทำไมหลวงปู่ท่านดุจังหว่า แต่มาทบทวนดูก็เข้าใจและซาบซึ้งในสิ่งที่ท่านสอนว่า....จะทำอะไรก็ให้เรานึกถึงผู้อื่นด้วย

เนิ่นนานมาถึงทุกวันนี้ผมก็ยังจดจำบรรยากาศและความรู้สึกของวันนั้นได้ดี 

สาธุ สาธุ

ขอบคุณคุณเด็กข้างวัดที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นครับ

สำหรับผมแล้ว วันแรกที่มากราบหลวงปู่ (สมัยนั้นยังเป็นนักศึกษาปี ๓) จำได้ว่าในระหว่างทางก่อนถึงวัดสะแก ได้แวะซื้อพวงมาลัยและดอกบัวมาถวายท่าน

บทเรียนบทแรกที่ส่านสอนก็คือความกตัญญู ท่านสอนว่าอย่าขวนขวายกราบพระข้างนอกจนลืมพระที่บ้าน (คุณพ่อ คุณแม่) 

และท่านยังสอนให้ทำบุญให้เหมาะกับฐานะ ท่านว่า "ในเมื่อพวกแกยังเป็นนักศึกษา ยังแบมือขอเงินพ่อแม่ ทีหลังไม่ต้องเสียเงินซื้อดอกไม้มาถวายข้า แค่น้อมนึกเอาดอกบัวตามสระข้างทางก่อนถึงวัด อธิษฐานยกขึ้นถวายพระ ก็ใช้ได้แล้ว ขากลับเห็นไฟข้างถนนที่สว่างไสวอยู่ก็ให้นึกอธิษฐานถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา ก็เป็นบุญเช่นกัน"

เรื่องที่คุณเด็กข้างวัดเล่าเกี่ยวกับการคำนึงถึงคนที่รอจะกราบพระนี้ ก็เคยมีประสบการณ์เช่นกัน เคยเห็นท่านดุคนที่มาถวายสังฆทานคนหนึ่ง ซึ่งคงไม่ทันคำนึงถึงคิวของคนที่รอถวายอาหารหรือของสังฆทานซึ่งมีประมาณไม่ต่ำกว่า ๑๐ ราย และก็คงมิได้คำนึงว่าขณะนั้นเป็นเวลาเพลแล้ว เขาจึงค่อย ๆ บรรจงประเคยถวายหลวงปู่ จากนั้น ก็กราบงาม ๆ อีก ๓ หน ซึ่งหากไม่เป็นเวลาเพล ประกอบกับไม่มีคิวยาว การทำเช่นนั้นก็จัดเป็นความงดงามน่าชม แต่กรณีนี้จัดว่าไม่ถูกกาละเทศะ หลวงปู่ท่านจึงดุเอา ว่าทำให้มันเร็ว ๆ

อยากบอกเพื่อนสมาชิกว่า แม้ไม่ทันหลวงปู่ ผมก็เชื่อว่าแต่ละคนคงได้รับบทเรียนจากคำสอนที่ได้ยินได้ฟังและบารมีธรรมของหลวงปู่กันถ้วนหน้า จึงน่าหยิบยกมาเล่าสู่กันฟังเพื่อเจริญศรัทธาและเป็นคติแง่คิดไม่มากก็น้อยครับ     

ถ้าไม่เป็นการละลาบละล้วงจนเกินไป ดิฉันอยากให้คุณสิทธิ์เล่าว่าทำไมถึงได้มีโอกาสรู้จักท่านล่ะคะ หรือว่าคุณสิทธิ์เคยเล่าไว้ที่ไหนแล้วก็กรุณาบอกด้วยจะได้ไปหาอ่านค่ะ อยากทราบว่าทำไมคุณสิทธิ์โชคดีจังเลย และพวกเราก็โชคดีที่ได้มาอ่านเรื่องราวของท่านจากคุณสิทธิ์ ถ้าไม่มีศิษย์อย่างคุณสิทธิ์คนอย่างดิฉันก็คงไม่ได้รู้เรื่องของท่านได้ซาบซึ้งขนาดนี้ ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ สาธุ สาธุ สาธุ  และการตีวามคำสอนของหลวงปู่โดยคุณสิทธิ์ก็อธิบายได้ดีมากค่ะ ขอชื่นชมอีกครั้ง

ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับ

ส่วนเรื่องที่ได้มาพบหลวงปู่นั้น ผมได้เขียนเล่าไว้บ้างแล้วในกระทู้สมาชิกแนะนำตัวเองครับ ถ้ายังไง คุณ YINDEE ก็ช่วยเขียนเล่าแนะนำตัวให้เพื่อน ๆ สมาชิกได้รู้จักบ้างสิครับ

สาธุ

ถึงแม้ว่าหลายๆ ท่าน อาจจะไม่ได้พบสังขารของหลวงปู่

แต่ก็ได้สัมผัสธรรม ที่หลวงปู่ท่านได้เมตตาถ่ายทอดออกมา