"สติ" เป็นสภาวธรรมอันหนึ่งซึ่งให้ธรรมทั้งหลายเกิดขึ้นโดยพร้อมเพรียง

"สติ" ก็คือ ชีวิต  ถ้าขาดสติเมื่อใดก็เหมือนตาย

     ที่เรามาปฏิบัติกันอยู่ทุกวันนี้ ก็เพื่อให้เห็นจิตเดิม เราคิดว่าจิตเป็นสุข

จิตเป็นทุกข์ แต่ความจริงจิตไม่ได้สร้างสุขสร้างทุกข์ อารมณ์มาหลอกลวง

ต่างหาก มันจึงหลงอารมณ์  ฉะนั้น เราจึงต้องมาฝึกจิตใจให้ฉลาดขึ้น

ให้รู้จักอารมณ์ ไม่ให้เป็นไปตามอารมณ์ จิตก็สงบ เรื่องแค่นี้เอง ที่เราต้อง

มาทำกรรมฐานกันยุ่งยากทุกวันนี้

     การฝึกจิตไม่เหมือนฝึกสัตว์ จิตนี่เป็นการฝึกยากแท้ๆ แต่อย่าไปท้อถอย

ง่ายๆ ถ้ามันคิดไปทั่วทิศก็กลั้นใจมันไว้ พอใจมันจะขาดมันก็คิดอะไรไม่ออก

มันก็วิ่งกลัีบมาเอง ให้ทำไปเถอะ

     จิตของเรานี้ เมื่อไม่มีใครตามรักษา มันก็เหมือนคนคนหนึ่งที่ปราศจาก

พ่อแม่ที่ดูแล เป็นคนอนาถา คนอนาถานั้นเป็นคนที่ขาดที่พึ่ง คนที่ขาดที่พึ่ง

ก็เป็นทุกข์ จิตนี้ก็เหมือนกัน ถ้าขาดการอบรมบ่มนิสัยหรือทำความเห็นให้

ถูกต้องแล้ว จิตนี้ก็ลำบากมาก

 สาธุ  สาธุ  

ครูบาอาจารย์มักพูดเตือนว่าอย่าให้รู้จักแต่ชื่อของสติ หากแต่ควรรู้อาการหรือสภาวะของการมีสติ ด้วยการหมั่นเจริญสติ

อนุโมทนา สาธุ ครับ วันได้ได้ธรรมะโดนใจและเสริมกำลังใจหลายกระทู้เลยครับ

ประมวลคำถามและคำตอบ แนวการปฏิบัติธรรม
โดย พระอาจารย์ชา สุภัทโท

ถาม
เรื่องการหลับนอนล่ะครับ ผมควรจะนอนมากน้อยเพียงใด ?

ตอบ

อย่าถามผมเลย ผมตอบให้ท่านไม่ได้ บางคนหลับนอนคืนละประมาณ
๔ ชั่วโมงก็พอ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่สำคัญก็คือ ท่านเฝ้าดูและรู้จักตัว
ของท่านเอง ถ้าท่านนอนน้อยจนเกินไป ท่านก็จะไม่สบายกาย ทำให้
คุมสติไว้ได้ยาก ถ้านอนมากเกินไป จิตใจก็จะดื้อเฉื่อยชา หรือรู้สึกว่า
นอนไม่พออยู่ร่ำไป จงหาสภาวะที่พอเหมาะกับตัวท่านเอง ตั้งใจเฝ้าดู
กายและจิต จนท่านรู้ระยะเวลาหลับนอนที่พอเหมาะสำหรับท่าน ถ้า
ท่านรู้ระยะเวลาหลับนอนที่พอเหมาะสำหรับท่าน ถ้าท่านรู้สึกตัวตื่นแล้ว
และยังกลิ้งกลับต่อไปอีก นี่เป็นกิเลสเครื่องเศร้าหมอง จงมีสติรู้ตัว
ทันทีที่ลืมตาตื่นขึ้น

ขออนุญาตคุณหญิงลงประมวลคำถามและคำตอบ แนวการปฏิบัติธรรม        

โดย พระอาจารย์ชา สุภัทโท ไว้ในกระทู้นี้นะคะ

ถาม

เรื่องขบฉันล่ะครับ ผมควรจะฉันอาหารมากน้อยเพียงใด ?


ตอบ

การขบฉันก็เหมือนการหลับนอน ท่านต้องรู้จักตัวของท่านเอง
อาหารต้องบริโภคให้เพียงพอตามความต้องการของร่างกาย จงมอง
อาหารเหมือนยารักษาโรค ท่านฉันมากไปจนง่วงนอนหลังฉันอาหาร
หรือเปล่า และท่านอ้วนขึ้นทุกวันหรือเปล่า จงหยุดแล้วสำรวจกาย

 และจิตของท่านเอง ไม่จำเป็นต้องอดอาหาร จงทดลองฉันอาหารตาม
ปริมาณมากน้อยต่าง ๆ หาปริมาณที่พอเหมาะกับร่างกายของท่าน
ใส่อาหารที่จะฉันทั้งหมดลงในบาตรตามแบบปฏิบัติของสมณะ แล้ว
ท่านจะกะปริมาณอาหารที่จะฉันได้ง่าย เฝ้าดูตัวท่านเองอย่างถี่ถ้วน
ขณะที่ฉัน จงรู้จักตัวเอง

สาระสำคัญของการฝึกปฏิบัติของเราเป็นอย่างนี้ ไม่มีอะไรพิเศษ
ที่ท่านต้องทำ จงเฝ้าดูเท่านั้น สำรวจตัวท่านเอง เฝ้าดูจิต แล้วท่าน        

จึงจะรู้ว่า อะไรคือสภาวะที่พอเหมาะสำหรับการฝึกปฏิบัติของท่าน

สาธุค่ะ

อนุโมทนา สาธุ ครับ

ประนมมือไหว้พระ     โพธิญาณ
หลวงพ่อชาอาจารย์   พ่อเจ้า
ประคุณแห่งอีสาน      สะอาดสว่าง สงบแฮ
หนองป่าพงยงเหย้า    อยู่รู้เจริญธรรมฯ

บางตอนจาก "กราบหลวงพ่อ"
โดยเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์

ขอขอบคุณหญิงและเพื่อนๆทุกคน
ที่ร่วมรำลึกตรึกในธรรม
ที่หลวงพ่อชานำมาสอนให้พิจารณากัน

ขอบพระคุณครับ

ผมกำลังนั่งฟังธรรมบรรยายหลวงปู่ชาอยู่ในขณะนี้ (เรื่องการฝึกใจ)

สาธุ ๆ ๆ ๆ ครับ

ขออนุโมทนา สาธุ กับพี่คนแอบอ่านครับ

น้องพุทธธิดาครับ คนเราเมื่อยังไม่เป็นอเสขบุคคลก็ย่อมต้องการที่ยึดที่เกาะเป็นธรรมดา

ที่ยึดที่เกาะที่ปลอดภัยก็ไม่พ้นพระธรรมของพระพุทธองค์ผ่านพระอริยสงฆ์สาวกที่เป็นพระแท้เช่นหลวงพ่อชานี้แหละครับ