เนื่องจากมีข้อจำกัดในการเปิดกระทู้ใหม่ ๆ เพราะเว็บนี้มี limit การตั้งกระทู้ได้ไม่เกิน ๑,๐๐๐ กระทู้ (= เว็บเศรษฐกิจพอเพียง) ซึ่งปัจจุบันก็เต็มแล้ว เวลาจะตั้งกระทู้ใหม่ ๆ ทีหนึ่งก็ต้องไปหาลบกระทู้เก่า ๆ ออกไปแทน

ดังนั้น จึงอยากรวมคำถาม (ปุจฉา) ใหม่ ๆ ไว้เสียที่เดียว แต่มีข้อแม้ว่าควรพิจารณาว่าเป็นคำถามเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมของตนเองจะดีมาก หรือถามเพื่อแก้ข้อสงสัยในข้อธรรม 

กระทู้นี้ตั้งใจว่า ให้สมาชิกปุจฉา แล้วคุณอาเมธาเป็นผู้ตอบ

(สำหรับปุจฉา-วิสัชนาที่กระจายอยู่ในกระทู้เก่า ๆ ขณะนี้ผู้ช่วยครูกำลังช่วยกันรวบรวมไว้ภายใต้ heading ที่จะตั้งขึ้นใหม่ ถัดจาก download หนังสือธรรมะ)

ใครจะเริ่มถามเป็นคำถามแรกเอ่ย

หลาน suwera

หลวงปู่ลูที่หลานถามมานั้น ลุงไม่รู้จัก
กองทัพธรรมสายหลวงปู่มั่น มีอยู่หลายองค์ทีเดียว
ลุงเองไม่ค่อยได้ไปกราบพ่อแม่ครูอาจารย์ตามที่ต่าง ๆ
ทั้งชีวิตรู้จักแต่...หลวงปู่ดู่ วัดสะแก

สมัยที่อยู่กับหลวงปู่นั้น ท่านก็ไม่เคยเอ่ยถึงชื่อ หลวงปู่ลู
ให้ได้ยินแม้แต่ครั้งเดียว จึงไม่มีข้อมูลใดๆที่จะตอบหลาน
จากประสบการณ์โดยตรงได้เลย

จากลุงเมธา วาสนาน้อย

ขอบคุณคุณพุทธธิดาและเพื่อนๆที่เข้ามาช่วยถาม ทุกคำถามและทุกคำตอบของคุณครู...

มีประโยชน์กับผู้อ่านคนนี้อย่างมากค่ะ..สาธุ

กราบขอบพระคุณลุงเมธา เป็นอย่างสูงครับ ยิ่งคุณลุงตอบอย่างนึ้แล้ว ยิ่งเห็นความงามของลูกศิษย์หลวงปู่ ที่งามทั้งเบื้องต้น งามทั้งเบื้องปลาย งามในที่สุด นี่แหละครับ กริยาผู้ที่จะเข้าถึงความเป็นพระอริยบุคคล อีกประการคือ ที่ผมชอบคือ ถ้าเรายึดมั่นครูบาอาจารย์องค์ใด ขอให้เรายึดองค์นั้นจริงๆจังๆ นำธรรมะท่านมาปฏิบัติ จะเห็นธรรมนั้นอย่างไม่ต้องสงสัย ไม่ต้องไปหาอาจารย์องค์อื่น หาภายนอก มีครูบาอาจารย์เป็นหลักแล้ว ให้หาอาจารย์ภายในนั้นเอง

"หากยังมีผู้ประพฤติปฏิบัติ ตามมรรค ทีองค์ 8 โลกจะไม่ว่างเว้นจากพระอรหันต์"

พุทธพจน์ ก่อนปรินิพพาน

"พระไม่ได้ดูที่ผ้าเหลือง พระเค้าดูที่ความบริสุทธิ์น่ะเซ่"

หลวงปู่บุดดา ถาวโร

กราบในธรรม ลุงเมธา ครับ

รูปลุงอุบลกับสหายธรรมผู้ร่วมทานไอศครีมกะละมังเจ้าไมเคิ้ล (ต้องย้อนอ่านเรื่องเก็บมาเล่าของลุงอุบล)

แต่เอ หลวงปู่องค์นี้ชื่ออะไรหนอ ต้องรอถามลุงอุบลเอง

น่าจะ เป็นหลวงปู่เปลื้อง ศิษย์หลวงปู่คำดี ที่หล่มสักมังครับ เคยไปกราบท่านหนหนึ่ง ท่านเป็นผู้มีจริยาวัตรงดงามรูปหนึ่ง หลวงพ่อจันทร์เรียน ก็เคารพคุณธรรมท่านด้วยครับ

ไม่เบื่อเลยค่ะ เล่าอีกๆ...

เคยมีผู้ปฏิบัติมาถามปัญหากับหลวงปู่ดู่ เป็นคำถามทำนองเดียว
กับที่หลานถามมานี้ ลุงจำคำตอบท่านได้ว่า...

"แกภาวนาจิตยังไม่ทันรวม เที่ยวออกไปรู้โน่นนี่"

ตามแบบที่พระพุทธเจ้าสอนนั้น เบื้องต้นสำหรับผู้ปฏิบัติภาวนา
ท่านให้ภาวนาที่กาย ภาวนาที่ใจ พิจารณากาย พิจารณาใจ
กำหนดที่กาย กำหนดที่ใจ เรียนรู้ที่กาย เรียนรู้ที่ใจ
มิใช่ส่งจิตออกนอก ซึ่งไม่แตกต่างจากผู้ไม่ได้ฝึกหัดภาวนาเลย
การกำหนดเรื่องของกาย ทำได้ง่ายกว่าเรื่องของใจ
เพราะกายเป็นรูปธรรม ใจเป็นนามธรรม
กายเป็นของหยาบ ใจเป็นของละเอียด
หากของหยาบยังทำไม่ได้ มองไม่เห็น ของละเอียดนั้น
ก็เป็นอันสิ้นหวังหมดหวัง ดังนั้น เรื่องของกายจึงเป็นเรื่องใหญ่
ที่ไม่ควรมองข้ามไป พระอุปัชฌาย์ท่านจึงเริ่มสอนที่มูลกรรมฐาน
อัตถิ อิมัสฺมิง กาเย ... เกสา โลมา นะขา ทันตา ตะโจ
มิใช่สอนเรื่อง นรก สวรรค์ วิมาน เทพบุตร เทพธิดา ...

การภาวนาให้จิตรวม ควรทำให้ชำนาญก่อนทั้งเข้าและออก
ดังที่หลวงปู่ท่านสอนว่า

"ไตรสรณาคมณ์ รวมสามให้เป็นหนึ่ง"

หลานsuwera ทำให้ซึ้งถึงตรงนี้ อย่าเพิ่งให้ความสนใจ
เรื่องออกเที่ยวไปรู้ไปเห็นอะไรต่างๆหรือเที่ยวชมดูนรก
ดูสวรรค์วิมาน โดยที่พื้นฐานการภาวนายังไม่มั่นคง
จะได้แต่"ตัวหลง"มากกว่า"ตัวรู้" พิจารณาดูให้ดี
เรื่องนี้ลุงเคยเล่าในกระทู้ก่อนๆลองไปศึกษาหาอ่านกัน

อย่างงี้ครับคุณลุง ผมไม่อยากเห็นนรก สวรรค์หรอกครับ แต่ผมอยากให้จิตมีอาการรวม ที่เหลือ แต่ ตัวรู้ พอจิตถอนออกมาแล้วมีความสุขอย่างที่เคยทำน่ะครับ

คำตอบที่หลานค้นหามีอยู่ในกระทู้

- ผู้ปฏิบัติภาวนา...จะรู้ได้อย่างไรว่ากรรมฐานกองใดที่ใช่จริตตน
- คำถามน่าสนใจจากคุณวิษณุ และ
- คำถามที่น่าสนใจจากทางบ้าน

การปฏิบัติต้องเริ่มที่อยาก ถ้าไม่อยากก็คงไม่ปฏิบัติ
แต่ถ้าปฏิบัติด้วยความอยาก ก็ไม่ได้ ไม่เป็น อีกนั่นแหละ
หลวงปู่ท่านจึงบอกว่า ...
"ทำจนหายอยากแหละแก ข้าล่ะทำมา ๕๐ ปีแล้ว"

ไตรสรณาคมณ์ที่หลวงปู่สอน ค่อยๆบริกรรม ทุกคำภาวนา
ถ้าทำจริง ทำให้เป็น ก็จะไปถึง"ตัวสุขและผู้รู้" ที่หลานถามหา
ไม่ต้องอยากถึง ก็ถึงเอง เหมือนกินข้าว
ไม่ต้องถามหาตัวอิ่ม ค่อยๆกินถึงเวลามันอิ่มเอง
สำคัญที่อาหารที่เลือกมากินนี่แหละ
เป็นอาหารหรือสารพิษ ต้องคิดต้องพิจารณาดู

ที่เหลือ อยู่ที่ต้องปฏิบัติเองแล้วล่ะ!!!

สวัสดีพี่ๆทุกคนครับ ลุงสิทธิ์ และพี่เมธา ครับ ไม่รู้จำผมได้ไหมครับ อิอิ

วันนี้มีปัญหาในการปฏิบัติ มาสอบถามพี่ๆอ่ะครับ รบกวนพี่ด้วย นะครับ

ขอสอบถามด้วยครับ ผมติดตรงที่ว่า ทุกครั้งเวลานั่งสมาธิทุกวัน มันจะมีความคิดวิ่งเข้ามาในหัวผม เป็นคำด่าพระพุทธองค์ ด่าพระสงฆ์ที่ผมเคารพ ซึ่งผมเคารพมาก และผมไม่คิดจะด่าหรือปรามาสท่านเลยมันเข้ามาโดยผมไม่ได้คิดเลย ผมพยายามจะหยุดคิดหยุดนึก แต่ทุกครั้งที่ผมนั่งสมาธิ ฟังธรรมมันก็จะเข้ามา ทำให้ผมเสียใจมากครับ ผมจะต้องแก้ไขมันยังไงครับกับสิ่งๆนี้ แล้วมันเกิดขึ้นได้อย่างไรครับ แล้วผมจะบาปมากไหมครับ

รบกวนพี่ด้วยนะครับ ผมไม่สบายใจจริงๆครับ