หลวงปู่ท่านสอนเสมอว่า ไม่มีปาฏิหาริย์อันใดจะอัศจรรย์เท่ากับการฝึกหัดอบรมพัฒนาตนเองจากความเป็นปุถุชนไปสู่ความเป็นอริยชนตามแนวทางที่พระพุทธองค์ทรงวางไว้ทั้งหลักศีล สมาธิ และปัญญา ซึ่งอีกนัยหนึ่งก็คือการพัฒนาความสามารถในการมีความสุขของตนให้ละเอียดประณีตยิ่งขึ้น กระทั่งถึงภาวะความสุขชนิดที่จะไม่กลับกลายเป็นความทุกข์ได้อีก นั่นก็คือพระนิพพาน
คณะผู้จัดทำฯ หวังเป็นอย่างยิ่งว่า ผู้มาเยือน Website แห่งนี้ จะได้รับความอิ่มเอิบใจและปีติกับเรื่องราวและธรรมะคำสอนของหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ รวมทั้งเกิดศรัทธาและพลังใจในการขวนขวายปฏิบัติธรรมกัมมัฏฐานให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป เพื่อให้ใจได้สัมผัสธรรม และมีธรรมเป็นที่พึ่งตลอดไป
(โปรดแลกเปลี่ยน/แสดงทัศนะอย่างสร้างสรรค์ โดยมุ่งเน้นธรรมะคำสอนที่จะเป็นประโยชน์ต่อผู้อ่านของดเว้นบทความหรือเรื่องราวเกี่ยวกับวัตถุมงคลที่เป็นไปในเชิงพาณิชย์หรือปาฏิหาริย์ที่มิได้วกเข้าหาธรรม)
|
|
Started by |
|
|
Topic: ความสันโดษของหลวงปู่...รู้บ้างไหม (Read: 43687 times - Reply: 26 comments) |
|
|
|
สิทธิ์ |
Posts: 591 topics
Joined: 5/11/2552
|
|
ความสันโดษของหลวงปู่...รู้บ้างไหม
|
« Thread Started on 15/1/2553 21:25:00 IP : 203.148.162.151 » |
|
|
|
...จะมีใครรู้บ้างว่า ในขณะที่มีผู้คนมาถวายปัจจัยสังฆทานแก่หลวงปู่จำนวนนับหมื่นบาทในแต่ละวัน พอถึงตอนเย็น ท่านก็จะให้ลูกศิษย์รวบรวมไปถวายเจ้าอาวาสทั้งหมด ไม่เก็บไว้เป็นสมบัติส่วนตัวเลย
...จะมีใครรู้บ้างไหมว่า ยามบ่าย ๆ ที่ปลอดผู้คน หลวงปู่จะเดินเก็บหนังยางที่หล่นอยู่ตามพื้นมาแขวนรวมไว้ที่ตะปูข้างกุฏิ เพื่อให้โยมที่มาวัดได้นำไปใช้กัน
...จะมีใครรู้บ้างไหมว่า หลวงปู่สรงน้ำโดยไม่ใช้สบู่เลย
...จะมีใครรู้บ้างไหมว่า หลวงปู่ไม่เปลี่ยนอัฐบริขารง่าย ๆ ทั้ง ๆ ที่มีคนมาถวายของใหม่ให้ใช้อยู่เสมอ ๆ บางครั้งเป็นของใช้ประกอบอื่น ๆ เช่น อาสนะนุ่ม ๆ ท่านก็จะเอามานั่งฉลองให้ผู้ถวายอิ่มใจ หลังจากนั้นไม่กี่วัน ท่านก็จะเอาไปรวมเป็นของสงฆ์เพื่อรอการจัดสรรต่อ แล้วท่านก็กลับมานั่งบนกระดานแข็ง ๆ อีกตามเดิม
...จะมีใครรู้บ้างไหมว่า หลวงปู่ฉันมื้อหนึ่ง ๆ เพียงไม่กี่คำ ท่านฉันมื้อเพล ก็เพียงเพื่อจะสงเคราะห์คนที่อยู่ไกล ๆ ที่มาไม่ทันตอนเช้า ให้ได้มีโอกาสทำบุญ
...จะมีใครรู้บ้างไหมว่า ที่นอนจำวัดของหลวงปู่นั้นเล็กขนาดแทบไม่มีที่พลิกตัว แถมท่านยังเมตตาอนุญาตให้ศิษย์ใช้ห้องจำวัดของท่าน เป็นที่นั่งปฏิบัติกรรมฐาน ในสมัยที่ยังไม่มีสถานที่นั่งภาวนา
จะมีใครรู้บ้างไหมว่า ท่านพยายาม...สอนด้วยการทำให้ดู
หลวงปู่ครับ ผมเพียรพยายามเล่าปฏิปทาของหลวงปู่ให้คนรุ่นหลังได้ซึมซับปฏิปทาของหลวงปู่ ให้ได้รู้จักองค์จริงของหลวงปู่ผู้เป็นอยู่โดยธรรม
แต่บ่อยครั้ง ผมต้องเขียนทั้งน้ำตา เพราะในยามที่ผมเขียนเล่าเรื่องราวของหลวงปู่ ผมอยากบอกว่า...ผมคิดถึงหลวงปู่เหลือเกินครับ |
|
|
|
ความคิดเห็นเกี่ยวกับ: ความสันโดษของหลวงปู่...รู้บ้างไหม
กรุณาเข้าสู่ระบบหรือสมัครสมาชิกก่อนโพสข้อความค่ะ » คลิ๊กที่นี่ |
|
|