เนื่องจากมีโอกาสได้อ่านหนังสือ "กิ่งก้านแห่งโพธิญาณ" ที่ระลึกในพิธีเปิดอนุสรณ์สถานบูรพาจารย์ พระโพธิญาณเถร (ชา สุภัทโท) ณ วัดป่าอัมพวัน

หนังสือนี้ พระอาจารย์จันดี กันตสาโร เจ้าอาวาสวัดป่าอัมพวัน เป็นผู้ริเริ่มให้จัดทำ มีเนื้อหาที่น่าประทับใจมาก เพราะเป็นการรวบรวมคติธรรมและความประทับใจในหลวงพ่อชาที่บรรดาศิษยานุศิษย์ที่เป็นพระภิกษุสงฆ์ที่เคยร่วมศึกษาข้อวัตรปฏิบัติกับหลวงพ่อชาบันทึกไว้

เพียงดินเห็นว่าน่าจะเป็นการสร้างกำลังใจแก่สมาชิกบ้านหลวงปู่อมยิ้มได้ไม่น้อยทีเดียว โดยจะค่อย ๆ ทยอยนำมาลงให้ได้อ่านกันนะคะ

บันทึกธรรมที่คุณเพียงดินคัดมาฝากหมู่เพื่อนนั้น ล้วนมีคุณค่าและน่าประทับใจเหลือเกิน

ตอนนี้ก็เหลือแต่พวกเรา (โดยเฉพาะอย่างยิ่งลุงสิทธิ์) จะน้อมนำไปปฏิบัติให้เป็นสมบัติตน   

พระอาจารย์พงษา มนุญฺโญ

ที่พักสงฆ์เขารักษ์ จ. เพชรบุรี

   เรื่องจงทำให้จิตเหมือนตัวแมงมุม

   ท่านสอนว่าแมงมุมชักใยโดยแผ่ไปรอบตัวเพื่อจะจับแมลงเป็นอาหาร ... ถ้าแมลงบินมาติดข่ายของมัน ขาใดอยู่ใกล้ ขานั้นก็จะรับความรู้สึกและส่งความรู้สึกไปหาตัวแมงมุม แล้วมันก็จะจัดการนำแมลงตัวนั้นมาเป็นอาหาร จากนั้นแมงมุมก็จะไปนอนสงบอยู่ใจกลางใยของมัน

   จิตของเราก็เหมือนกัน มีทางที่จะรับอารมณ์จากอายตนะภายในที่กระทบกับอายตนะภายนอก โดยอาศัยทวารทั้ง ๖ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ จงจัดการอารมณ์ทั้ง ๖ เหมือนกับแมงมุมจัดการกับอาหารของมัน

   เรื่องการปล่อยวาง ท่านสอนว่าการยึดมั่นถือมั่นย่อมเป็นทุกข์ โดยเปรียบเทียบว่า ความดีหรือความถูกต้อง และความชั่วหรือความผิดนั้น เราอย่าไปยึดถือ ถ้ายึดถือย่อมเกิดความทุกข์

   ท่านยกตัวอย่างว่าความดีและความชั่ว มันอยู่ในงูตัวเดียวกัน ความชั่วอยู่ที่หัวงู ส่วนความดีอยู่ที่หางงู ถ้าเราไปจับหัวงู งูก็จะกัดเราทันที แต่ถ้าเราไปจับหางงูไม่ยอมปล่อย งูตัวนั้นก็จะแว้งมากัดเราในที่สุด

ชั้นล่างของอาคารมุมด้านหลังค่ะ

พระอธิการพิลา กลฺยาโณ

วัดป่าดอนเย็น จ. ศรีสะเกษ

   มีอยู่วันหนึ่งผมคิดขึ้นมาว่าอยากจะได้หวย เมื่อเดินไปได้สักครู่หนึ่งหลวงพ่อก็เดินไปที่กอหญ้าแห้ง ๆ ที่มีลำต้นยาวประมาณ ๑ เมตร หลวงพ่อหักต้นหญ้าแห้งมาประมาณ ๓-๔ ต้น แล้วก็หักเป็นท่อนเล็ก ๆ ท่านเดินพร้อมหักไปด้วย ครู่หนึ่งหลวงพ่อก็หันกลับมา แล้วบอกให้ผมยื่นมือไปรับเอาท่อนหญ้าแห้ง ผมรับท่อนหญ้าจากมือหลวงพ่อ แต่ไม่ทราบจำนวน ผมตกใจกลัวหลวงพ่อมาก เพราะไม่นึกมาก่อนเลยว่าหลวงพ่อจะรู้ว่าผมคิดอย่างนั้น เหตุการณ์นี้ทำให้ผมกลัวและศรัทธาในหลวงพ่อมาก

   อีกวันหนึ่ง หลวงพ่อบอกให้ผมเดินติดตามไปรอบบริเวณศาลาของวัดเขื่อนฯ วันนั้นมีรถยนต์หลายคันจอดอยู่ข้างศาลา หลวงพ่อเดินดูรถคันนั้นบ้างคันนี้บ้าง เมื่อไปถึงรถคันหนึ่ง หลวงพ่อเอามือชี้ไปที่ป้ายทะเบียนรถคันนั้นแล้วพูดว่า "นี่พอดี...พอดีเลย"

  ผมคิดในใจว่าหลวงพ่อต้องให้โชคลาภผมแน่ ๆ แต่ในใจกระผมเริ่มอ่อนโยน ไม่โลภมากอยากได้เหมือนวันก่อน

   ตกเย็นวันนั้นผมได้ไปอุปัฏฐากหลวงพ่อที่กุฏิ หลวงพ่อพูดธรรมะให้ฟังว่า

  "การฝึกจิตของเราให้เป็นพระ มันยากมาก ฝึกอะไรก็ไม่ยากเหมือนฝึกใจ แต่ถ้าเราฝึกจิตใจของเราให้เป็นพระได้แล้ว วัตถุสิ่งของในโลกนี้ อยากได้อะไรจะได้หมด" 

   เมื่อหลวงพ่อพูดจบ ผมมีความประทับใจและความศรัทธาในตัวหลวงพ่อเป็นอย่างมาก

   หลวงพ่อจะสอนให้เป็นผู้อดทน กินน้อย นอนน้อย พูดน้อยคือผู้ปฏิบัติ ผู้ใดติดตามดูจิตของตน ผู้นั้นจะพ้นบ่วงของมาร ถ้าเราไม่มีสติ ๒ นาที เราก็เป็นบ้า ๒ นาที

สาธุ สาธุ 

ขอบคุณคุณเพียงดินที่นำคติธรรมหลวงพ่อชาที่กินใจ มาเผยแพร่ครับ

พระอาจารย์คำพัน ฐิตธมฺโม

วัดป่าดอนจิก (ดงตาปู่) จ. อุบลราชธานี

   ...ท่านให้ภาวนาอาการ ๓๒ อสุภะ แต่การภาวนานี่เห็นยากที่สุด ท่านว่าเห็นผู้หญิงให้เหมือนเห็นถังส้วม เห็นขี้ แต่ว่าเราดูมันก็ไม่เห็นอย่างนั้น ก็เห็นแต่สวยเนี่ยแหละ บางทีท่านเทศน์อยู่บนธรรมาสน์ เราก็มอง แม้แต่คนแก่ก็ยังสวยอยู่ข้างในนะ (หัวเราะ) ท่านว่าถ้าดูคนต้องดูจากพื้นฐานไปถึงแม่พิมพ์ ก็คือแม่ คือยายเรานี่แหละ แต่สวยขนาดไหนก็แค่นั้นแหละคนเรา ตอนสวยก็กำลังเต่งตึง แต่พอเจ็ดสิบแปดสิบก็หมดสาวแล้ว ท่านให้ดูถึงขนาดนั้น ถ้าไม่ดูถึงขนาดนั้นมันก็ทุกข์ยากลำบาก

   หลวงปู่ท่านบอกว่า ที่จริงคนเราเกิดมา ไม่ได้เกิดจากที่สะอาดที่ไหน มันก็สกปรกทั้งนั้น ดอกบัวจะมาจากสิ่งที่สกปรกโสโครก โตขึ้นมามันก็หอมขึ้นได้ สวยงามได้ การประพฤติปฏิบัติของเรานี่ ท่านให้เข้มเรื่องธุดงค์ ๑๓ วัตร ๑๔ 

   หลวงปู่ท่านว่า ดินทรายเม็ดหนึ่งนี่ ถ้าเข้าตาแม้เม็ดเดียวก็เจ็บแล้ว ไม่ใช่ว่าจะก้อนใหญ่เท่ากำปั้น ท่านจึงให้ดูแลจิตใจของตัวเอง มันเปลี่ยนแปลงตรงไหน บกพร่องตรงไหน ทุกวันนี้ไม่มีคนเห็น มีแต่ทำตามใจ ฆ่าสัตว์เล็กสัตว์น้อยไม่เป็นไร แต่สัตว์ใหญ่มีคุณ นี่ผิด แบบนี้ไม่ใช่ ท่านว่าพิจารณาสัตว์ที่มีลมปราณ มีอะไรบ้าง แม้แต่มดต่าง ๆ ท่านว่าไม่ให้เบียดเบียนกัน ตามคำสอนพระพุทธเจ้าท่านว่าอย่างนั้น... 

หากไม่เห็นตอนแรก ก็ไม่เป็นไร

อยู่กับเธอสักพัก สองพัก ก็จะเห็นว่าเธอแย่กว่าถังส้วมอีก ทั้งชอบออกคำสั่ง จัดแจง และ... และ....

ได้แบบเรียนการดูจิต รักษาจิต (อดทน ปรับใจด่วน แฮนเดิลด้วยใจที่ปรับแล้ว) รายชั่วโมง :)

แอบได้ยินใครบางคน คิดอย่างนี้.. ค่ะ